tgoop.com/javadimr/823
Last Update:
بیسپر زیر بمباران پروپاگاندا
جایگاه رسانه در نبردهای نوین و جنگ ادراکی
🖌️قادر باستانی‌تبریزی | پژوهشگر علوم ارتباطات و رسانه
🔹از لحظه جواب ایران به حملات رژیم اسرائیل پروپاگاندای این رژیم با شدت و انسجام، شروع به القای این روایت کرده که ایران اهداف غیرنظامی را هدف قرار داده و تصاویر کودک، اسباببازی و آوار را بهعنوان سند این ادعا به افکار عمومی جهانی عرضه کرده است. بیشتر رسانههای غربی که سالهاست با اسرائیل در روایتسازی همجهتاند، همصدا با این جریاناند. در سوی دیگر، ما سالهاست درهای کشور را به روی خبرنگاران معتبر جهانی بستهایم و بهاشتباه تصور کردهایم که با خروجیهای خبرگزاریهایی دولتی و حکومتی میتوان نبرد روایت را اداره کرد. اینسو، دهها غیرنظامی و کودک قربانی شدهاند اما صدای آنها نهایتاً در چند کانال تلگرامی داخلی پیچیده و بس.
🔹اگر درها باز بود، امروز خبرنگاران زیادی از رسانههای معتبر جهان در ایران حضور داشتند و تصویر دیگری از واقعیت میساختند. البته حضور خبرنگار سی‌ان‌ان در این روزها خود نشانه‌ای مثبت است. همان رسانههایی که اکنون خبرنگار به اسرائیل فرستادهاند و با تهیه گزارشهای میدانی، روایتی احساسبرانگیز و باورپذیر از مظلومیت شهروندان اسرائیلی مقابل دوربین میسازند. روایتهایی که با تکرار کلماتی مانند «اسباببازی کودکان»، «منزل مسکونی»، یا «خانواده بیدفاع» بارها و بارها در ذهن مخاطب حک میشود.
🔹واقعیت این است که پادزهر رسانه، فقط رسانه است. باید اجازه داد خبرنگاران حرفهای، ولو از شبکههای بینالمللی، از مناطق اصابت موشکها و بمبهای اسرائیلی گزارش تهیه کنند، از مادران داغدار و کودکان آسیبدیده بگویند، از ویرانیهای واقعی. جنگ روایتها، بخش جدی و تعیینکننده این تقابل است؛ و ما در این زمینه بهروشنی ضعیف عمل کردهایم.
🔹متأسفانه به‌دلیل کژکارکردی رسانه ملی، بخشی از جامعه عملاً ذهن خود را در اختیار شبکههایی چون اینترنشنال گذاشتهاند؛ رسانهای که با بودجه قدرتهای خارجی، میدان نبرد روانی را علیه ایران پیش میبرد. صداوسیمای ما نهتنها در ایفای نقش بازدارنده موفق نبوده، بلکه با تولید برنامههایی هیجانی، بیاثر، کمرمق و بیاعتنا به نیاز مخاطب، باعث شده بسیاری عطای دیدن تلویزیون داخلی را به لقایش ببخشند.
🔹و بدتر، در این شرایط حساس، دسترسی به شبکههای اجتماعی هم قطع شد و خودمان با دست خود، باقی افکار عمومی را دودستی تقدیم پروپاگاندای دشمن کردهایم. سیاست عرصه آرزوها و شعارها نیست، عرصه امکانها و واقعبینی است. در بحرانها، سیاستورز باید عقلانی بیاندیشد، فارغ از احساسات سطحی، اما نه بیاحساس. وظیفه کنشگر سیاسی و رسانهای، پیشگیری از آسیب به مردم و کشور است.
🔹ما با هر نگرش و گرایشی، یک هدف مشترک داریم که ایرانِ سربلند و مردمی آسیبندیده است، اما در تحقق این هدف، محتاج زبان، روایت و روایتگرانی مؤثر، حرفهای و معتبر در سطح جهانی هستیم. در میدان نبردهای نوین، آنکه روایت را باخته باشد، دیگر مهم نیست چقدر موشک دارد یا چند سامانه پدافندی؛ او از پیش بازندهای است بیقدرتِ اقناع.
🔹جنگ امروز، جنگ تصویر است، جنگ معنا و میدان آن افکار عمومی است؛ و رسانه، سلاح اصلی این آوردگاه است. درحالیکه ارتشها مجهز میشوند و دیپلماسی فعالتر میشود، رسانههای رسمی و جریان اصلی ما یا غایباند یا خنثی؛ نه میتوانند روایت درست و اقناعی بسازند، نه توان پاسخ به امواج بیوقفه پروپاگاندا را دارند.
🔹در روزهایی که آسمان رسانهای جهان در تصرف روایتهایی است که با مهارت تمام طراحی و مهندسی شدهاند، سخن‌گفتن از واقعیت کار سادهای نیست. آنچه در جنگ کنونی به چشم میآید، تنها نبرد موشکها، سامانههای پدافندی یا ژئوپلیتیک منطقهای نیست. در این نبرد، نهفقط بمب، که تصویر یک اسباببازی در ویرانهها یا عبارت «آتش ایران به مناطق مسکونی خورد» میتواند سرنوشت افکار عمومی جهان را تعیین کند. ما با جنگی روبهرو هستیم که ابزار آن بیشتر از میدان جنگ، در اتاق خبر است؛ و مهمات آن نه باروت، که کلمات، تصویر، تدوین و انتخاب زوایای روایت است. اینجاست که مفهوم جنگ رسانهای معنا پیدا میکند.
@hammihanonline
hammihanonline.ir
BY رویای ایرانی - جوادی یگانه
Share with your friend now:
tgoop.com/javadimr/823