رویای ایرانی - جوادی یگانه

Forwarded from روزنوشته‌های سمیه توحیدلو

برای آغاز
 
🔹 از روزهایی که وبلاگ می‌نوشتیم زمان زیادی گذشته است. روزگاری که نوشتن گیرِ شمارش کلمات نبود. کلمات به سادگی جریان می‌یافتند و ما تازه از وب دو، ارتباطات اجتماعی - وبلاگی را آموخته بودیم. به مرور هرچه گذشت، نوشته‌ها کم و کم‌رنگ‌تر شد و ارتباطات پررنگ‌تر. ارتباطات دیگر با کلمات جاری نمی‌شد. از طرفی کلمات هزینه‌زا شدند، آنقدر که تمایل به گردآوردن این تمرین‌های نوشتن را به صلاح نمی‌دیدم. بعد از رونق کانال تلگرامی در فضای اندیشه‌ورزی، به همان دلایل در برابر داشتن کانال تلگرامی مقاومت کردم.
 
🔸 بعد از چند سال چشم باز کردم و دیدم نوشته‌ها و کارهای خودم را هم نمی‌توانم پیدا کنم. قلمم برای نوشتن از وضعیت روز و روزگار نه تنها مصلحت‌سنجی که کارکتر شماری هم می‌کند. گویی در جام دیگری مسابقه‌ای بود که میدان مسابقه هرآنکس که عاشق کلمات است نبود.
 
🔹 به خودم قول داده بودم در سال جدید جایی برای جمع‌آوری نوشته‌ها و نوشتن‌های بلند مدت به جز توییتر (ایکس) @smto برای خودم دست و پا کنم. جایی که قبل‌تر برای خودم ساخته بودم را مرتب کردم. تعداد محدودی از پراکنده‌گویی‌های توییتر را منتقل کردم و این کانال را ساختم.
 
🔸 اینجا می‌خواهم از برنامه پژوهشی‌ام بنویسم. درباره حساسیت‌های اجتماعی و جامعه قلم بزنم. از کتاب‌های خوانده یا شنیده شده بنویسم. آمار و اعداد به درد بخور برای تحلیل‌های اجتماعی را جمع‌آوری بکنم. تا حد امکان مراوده علمی و نظری با دوستان و عزیزانی داشته باشم که بسیار بیشتر و پیشتر در این فضا بوده‌اند.
 
🔹 حضور در شبکه‌های اجتماعی ارتباط مستقیمی دارند با تشویق و دیده و شنیده شدن. تعاملات و انتقادات و اصلاح رویه‌ها از همین مسیر است. طبیعی‌ است مانند هر فردی دیگر از بازنشر این پست یا معرفی این کانال به دوستداران این مباحث خوشحال
خواهم شد.

#یادداشت

👍6

www.tgoop.com/javadimr/761

1.1K viewsمحمدرضا جوادی یگانه, Apr 13 at 13:50

برای آغاز
 
🔹 از روزهایی که وبلاگ می‌نوشتیم زمان زیادی گذشته است. روزگاری که نوشتن گیرِ شمارش کلمات نبود. کلمات به سادگی جریان می‌یافتند و ما تازه از وب دو، ارتباطات اجتماعی - وبلاگی را آموخته بودیم. به مرور هرچه گذشت، نوشته‌ها کم و کم‌رنگ‌تر شد و ارتباطات پررنگ‌تر. ارتباطات دیگر با کلمات جاری نمی‌شد. از طرفی کلمات هزینه‌زا شدند، آنقدر که تمایل به گردآوردن این تمرین‌های نوشتن را به صلاح نمی‌دیدم. بعد از رونق کانال تلگرامی در فضای اندیشه‌ورزی، به همان دلایل در برابر داشتن کانال تلگرامی مقاومت کردم.
 
🔸 بعد از چند سال چشم باز کردم و دیدم نوشته‌ها و کارهای خودم را هم نمی‌توانم پیدا کنم. قلمم برای نوشتن از وضعیت روز و روزگار نه تنها مصلحت‌سنجی که کارکتر شماری هم می‌کند. گویی در جام دیگری مسابقه‌ای بود که میدان مسابقه هرآنکس که عاشق کلمات است نبود.
 
🔹 به خودم قول داده بودم در سال جدید جایی برای جمع‌آوری نوشته‌ها و نوشتن‌های بلند مدت به جز توییتر (ایکس) @smto برای خودم دست و پا کنم. جایی که قبل‌تر برای خودم ساخته بودم را مرتب کردم. تعداد محدودی از پراکنده‌گویی‌های توییتر را منتقل کردم و این کانال را ساختم.
 
🔸 اینجا می‌خواهم از برنامه پژوهشی‌ام بنویسم. درباره حساسیت‌های اجتماعی و جامعه قلم بزنم. از کتاب‌های خوانده یا شنیده شده بنویسم. آمار و اعداد به درد بخور برای تحلیل‌های اجتماعی را جمع‌آوری بکنم. تا حد امکان مراوده علمی و نظری با دوستان و عزیزانی داشته باشم که بسیار بیشتر و پیشتر در این فضا بوده‌اند.
 
🔹 حضور در شبکه‌های اجتماعی ارتباط مستقیمی دارند با تشویق و دیده و شنیده شدن. تعاملات و انتقادات و اصلاح رویه‌ها از همین مسیر است. طبیعی‌ است مانند هر فردی دیگر از بازنشر این پست یا معرفی این کانال به دوستداران این مباحث خوشحال
خواهم شد.

#یادداشت

BY رویای ایرانی - جوادی یگانه