‍ ⛔️ شروع #نوشتن قبل از #۶_سالگی؟ لطفاً نه !

✍ #میترا_سهیلی



🔹کودکان در مراحل مختلف رشد، به‌تدریج مهارت‌های حرکتی و عضلانی خود را تقویت می‌کنند. یکی از نقاط عطف مهم در این مسیر، سن شش سالگی است.

🔹در سن شش سالگی، عضلات کوچک دست و مفاصل به حدی از تکامل می‌رسند که کودک می‌تواند ابزار نوشتاری مانند مداد را به درستی و با قدرت کافی در دست بگیرد.

🔹این توانایی به او امکان می‌دهد که حرکات دقیق، کنترل‌شده و پیوسته‌ای انجام دهد.

🔹از سوی دیگر، هماهنگی چشم و دست نیز در این سن پیشرفت قابل توجهی پیدا می‌کند و کودک می‌تواند حروف و اشکال را با دقت بیشتری ترسیم کند.

🔹یادگیری نوشتن در این سن یک فرایند تدریجی است که نیاز به تمرین، تکرار و استفاده از ابزار مناسب دارد.

🔹این تمرین‌ها نقش مهمی در تقویت مهارت‌های حرکتی ظریف دارند و به رشد کلی توانایی‌های حرکتی کودک کمک می‌کنند.

🔹نکته‌ای که باید مورد توجه قرار گیرد این است که در سنین پایینتر مثلا ۳ سالگی، هنوز سیستم عضلانی و اسکلتی کودک برای انجام فعالیت‌هایی مثل نوشتن آماده نیست. در این مرحله، رشد حرکات ظریف هنوز کامل نشده و مفاصل کوچک دستبه‌ویژه مفاصل انگشتان قوی و پایدار نیستند.

🔹پس قبل از رسیدن به سن شش سالگی، بهتر است از دادن مداد به کودک خودداری شود.

🔹چرا که مفاصل دست در این سن هنوز به اندازه کافی رشد نکرده‌اند و استفاده از ابزار نوشتاری ممکن است فشار بیش از حدی به آن‌ها وارد کرده و موجب درد یا حتی آسیب شود.

🔹در عوض، در این سنین تمرکز باید بر تقویت مهارت‌های حرکتی مقدماتی باشد. فعالیت‌هایی مثل بازی با خمیر بازی، نقاشی با انگشت، نخ کردن مهره‌های درشت، یا چیدن پازل، پایه‌های لازم برای مهارت نوشتن در آینده را شکل می‌دهند، بدون اینکه به مفاصل فشار وارد شود.

🔹پس از حدود شش سالگی، کودک می‌تواند فرایند یادگیری نوشتن را آغاز کند، اما همچنان لازم است تمرین‌ها به دقت و با رعایت اصول صحیح انجام شوند.


🇮🇷 @iranianspa

💢 بروز مشکلات چه در مسائل شخصی و چه در مسائل مالی به خودی خود چندان مهم نیست. بلکه نحوه واکنش شما در هنگام بروز این مشکلات است که باعث پیشرفت یا بدتر شدن وضعیت شما خواهد شد


🇮🇷 @iranianspa

‍ ‍ 💢 برو دنبال چیزی که خوشحال‌ترت می‌کنه !

✍ #مهدی_معارف



‌⁩🔹ساداکو یک دختر ژاپنی بود که موقع انفجار بمب اتم توی هیروشیما دو سال بیشتر نداشت. ساداکو از انفجار بمب اتم جان سالم به در برد، ولی به خاطر تشعشات بمب دچار سرطان خون شد. این را البته ده سال بعد فهمیدند. زمانی که ساداکو خودش را برای مسابقات دوی مدرسه آماده می‌کرد. یک روز موقع تمرین سرش گیج رفت و خورد زمین. بعد آرام آرام علامت‌های سرطان خودشان را نشان دادند و ساداکو بستری شد. به خاطر یک افسانه‌ی قدیمی، مردم ژاپن اعتقاد داشتند که ساختن هزار درنای کاغذی باعث می‌شود آدم به آرزویش برسد.
برای همین ساداکو که آرزو داشت قهرمان دو بشود، شروع کرد به ساختن درناهای کاغذی. اما خب، بیماری هم حسابی امانش را بریده‌بود. ششصد و چهل و چهارتا درنا را که ساخت، ساداکو چشم‌هایش را بست و دیگر آن‌ها را باز نکرد. همکلاسی‌هایش بقیه‌ی درناها را ساختند و هزارتا درنای کاغذی را همراه با ساداکو سپردند به خاک.

‌⁩🔹من داستان ساداکو را دوبار توی زندگی خواندم. یک‌بار بیست و چهار سال قبل و یک‌بار هم دیروز. کسی که بیست و چهار سال پیش این داستان را خوانده بود یک کودک ده ساله بود که پیشِ چشمش زندگی جز زیبایی حرفی برای گفتن نداشت. شب‌های عید را توی خانه‌ی مادربزرگ به صدای باران گوش می‌داد که از توی شیروانی می‌ریخت کف کوچه. معنای "سختی" هم فقط خلاصه می‌شد توی تکلیفهای آخر هفته که البته همان را هم "ساعت خوش" مهران مدیری می‌شست و می‌برد.

🔹کسی که دیروز این داستان را خوانده اما؛ آدمی است که چندتا پیراهن بیشتر پاره کرده. بارها از ته ته دل خندیده و بارها هم به تلخی گریه کرده. گاهی مجبور به خداحافظی با عزیزانش شده و رفتن خیلی‌ها را به چشم دیده. از جبر روزگار و  مرزهای جغرافیایی، سه سال می‌شود که دستان مادرش را توی دستش نگرفته و مدتی طولانی‌ست که پدرش روی شانه‌اش نزده


🔹دیروز من داستان ساداکو را بیشتر باور کردم. چون حالا می‌توانم بپذیرم که گاهی به اندازه‌ی ساختن هزار درنای کاغذی هم فرصت نخواهیم داشت. برای همین هر روزی که شروع می‌شود را باید به چشم یک سرمایه‌ی بی‌نهایت ارزشمند نگاه کرد. مدتی قبل با خواهرم صحبت می‌کردم. گفت تصمیم گرفته کارش را کم کند و برود رشته‌ای که علاقه دارد را توی دانشگاه بخواند. بدون مکث گفتم کار درستی می‌کنی. برو دنبال چیزی که خوشحال‌ترت می‌کند. باید اعتراف کرد که مهمترین سوال دنیا، سوال ساده‌ای‌ست که شبها قبل از خواب فراموش می‌کنیم از خودمان بپرسیم:...آیا امروز آن‌قدر که می‌شد شاد بودم و آن‌قدر که باید، لبخند زدم؟


🇮🇷 @iranianspa

💢یاد #سه_قهرمان محیط زیست کردستان

✍زهرا نجاتی


شجاعتتان را همه میدانستند، چیاکو  کولە ش را نامزدش آماده می کند از کانی ژینگه به بعد چیاکوی محجوب آهنگ رزازی میخواند
خه بات را میدیدی در فرود از صعود کوله ا ش سنگین تر بود، او زباله ی کوه را جمع میکرد،
حمید ان وکیل خوشنام به هر بهانه یی کلاس آموزش حفاظت از طبیعت میگذاشت.
کوه فرزندان کوه را به شهر پس نداد..

ای طبیعت! ای مأوای آرامش و زیبایی، چه غم‌انگیز است که امروز در سوگ حافظان تو نشسته‌ایم. کاش می‌توانستیم از این همه رنج و اندوه تو بکاهیم. کاش می‌توانستیم دستانی که تو را آزرده‌اند، از تو دور کنیم. ما به تو قول می‌دهیم که در راه حفظ و حراست از تو، از پای نخواهیم نشست.

در کوهستان، عطرداغِ آتش 
سه مرد، همصدا با درخت و باد 
دل به تپش های سبز طبیعت دادند 
تا گلوی سوزان آبیدر را تر کنند

آن سوتر، شعله ها هیاهو کردند 
اما صدای سبزشان خاموش نشد 
درختان، با اشک باران غسلشان دادند 
و کوهستان تکرار کرد: 
یادتان سبز، خاطرتان جاودانه

کردستان، همیشه از شجاعت خواهد سرود 
در هر نسیم، نامتان زمزمه خواهد شد

در سوگِ خبات امینی، حمید مرادی و چیاکو یوسفی نژاد 
سه نگهبان سبزی که دل به آتش زدند تا گلوی سوخته آبیدر را نجات دهند 
بیصدا جان دادند و چراغ شجاعت را برای همیشه در قلب کردستان روشن گذاشتند

شعله ها نتوانست صدای سبزشان را خاموش کند 
درختان، کوه و رود برای همیشه داغدارشان اند

سوگ از دست دادن عزیزان محیط زیست، داغی است که بر دل طبیعت و هر انسان دلسوزی سنگینی می‌کند. این غم، غم از دست دادن زیبایی‌ها، آرامش و فرصت‌های حیاتی است که طبیعت به ما ارزانی می‌داشت.
یادشان سبز، خاطره شان تا همیشه جاودان 🍃

‌‌http://www.tgoop.com/iranianspa

🔻خطر گوشی‌های هوشمند برای کودکان زیر ۱۳ سال

🔹یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که کودکان زیر ۱۳ سالی که به گوشی هوشمند دسترسی دارند، در مقایسه با افراد بزرگتر از این سن، بیشتر احتمال دارد که افکار خودکشی، عزت نفس پایین، پرخاشگری و جدایی از واقعیت داشته باشند.

🔹طبق یک مطالعه جهانی جدید، کودکان نباید تا سن ۱۳ سالگی به گوشی‌های هوشمند دسترسی داشته باشند. این تحقیق افزود که دختران بیشتر از پسران تحت تاثیر استفاده از گوشی‌های هوشمند قرار می‌گیرند/عصر ایران


🇮🇷 @iranianspa

📭 الفبای باشعوری


_ از ایراداتی که در چهره دیگران هست، چیزی نپرسیم.

_ میزان درآمد، دلیل ازدواج نکردن و بچه دار نشدن را نپرسیم.

_ بە اشتباهات لفظی دیگران نخندیم، بهتر است خودمان را بە نشنیدن بزنیم.

_ به فرزندمان سرکوفت نزنیم و او را با فلانی مقایسه نکنیم.

_ مال و اموال و داشته‌هایمان را به رخ نکشیم.

_ در مهمانی پچ پچ نکنیم.

_ نصیحت نکنیم. تا کسی از ما در مورد مسائل خودش نظری نخواسته، نظر ندهیم.

_ وسط حرف کسی که در حال صحبت است، نپریم.

_ باور کنیم حریم افراد متعلق به آنهاست و نباید از آن عبور کنیم. با وجود خط ممتد اجازه سبقت نداریم و خط دوبل حکم دیوار را دارد.

_ زباله‌های خشک و تر را جدا کنیم. زباله در طبیعت به جا نگذاریم. شاخه درختان را نشکنیم و یادگاری روی درختان و آثار تاریخی ننویسیم.

_ مهمانی‌ها را ساده‌تر برگزار کنیم.

_ صدای غذا خوردنمان باعث آزار کسی نشود.

_ موقع غذا خوردن قاشق‌مان را داخل همه ظرف‌های غذا نزنیم.

_ بە افراد دارای معلولیت زل نزنیم. عادی رفتار کنیم.

_ در پیاده‌روها همواره از سمت راست حرکت کنیم. روی پل عابر پیاده و پیاده‌روهای تنگ اگر چند نفر هستیم تک تک حرکت کنیم تا مسیر تردد برای دیگران باز باشد.

_ در پشت چراغ قرمز یا هنگام سبقت، داخل خودروی دیگران را نگاه نکنیم.

_ در مترو، تاکسی، اتوبوس و درکل در مکان‌های عمومی با صدای بلند با تلفن صحبت نکنیم.

_ صدای موزیک ماشین نباید جلوی آسایش شهروندان را بگیرد.

_ به چاق، لاغر، کچل، زیبا، زشت، چه زن چه مرد، زُل نزنیم.

_ وقتی درصف خرید هستیم فاصله را با نفر جلویی خود حفظ کنیم. هر چقدر هم که به نفر جلویی نزدیکتر باشیم، زودتر نوبت‌مان نمی‌رسد.

_ از کسی که تنها زندگی می‌کند، هی نپرسیم: حوصله‌ت سر نمیره؟

_ دلیل طلاق رو نپرسیم

_وقتی چیزی را امانت می‌گیرید، به موقع پس دهید و منتظر صاحب آن نشوید.

_ همه به کم و کسری امکانات زندگی خود آگاه هستند؛ نپرسیم چرا ماشین نمیخری، مبل نمی‌خری فلان وسیله را نمی‌خری

_ پا و کفش خود را روی صندلی‌های مترو نگذاریم، کمی بعدتر یک نفر آنجا خواهد نشست.

کمپین مبارزه با بی‌شعوری

💢 رقم شهریه مدارس غیرانتفاعی اعلام شد: بین ۲۰ تا ۱۴۵ میلیون تومان!

معاون وزیر آموزش و پرورش:
🔹شهریه بالای ۱۰۰ میلیون فقط برای ۲ درصد مدارس غیرانتقاعی تهران است!!

🇮🇷 @iranianspa

‍ 💢 سخنی با دختران و پسران سرزمینم

✍ سودایی فرضی پور


🔹 به پسرهایمان یاد بدهیم حرف بزنند. یاد بدهیم ناکامی‌شان را بریزند در قالب کلمات و کلمات را طوری بچینند که منظورشان را برسانند.

اغلب کتک‌کاری‌های زن و شوهری خشونت سیستماتیک و از پیش برنامه‌ریزی شده نیست.

یعنی کم پیش می آید مردی درست لحظه تعطیل کردن کار، زمان زدن کارت خروج، لحظه پایین کشیدن کرکره دکان بگوید:
خب برم زنم رو مفصل بزنم.
الهی به امید تو!

غالبا لحظاتی پیش از اولین سیلی، مرد احساس سرخوردگی شدید می‌کند و چون آموزش ندیده حرف بزند، چون دانش بیان احساساتش را ندارد، سرخوردگی‌اش را قلنبه میکند توی مشتش و فرود می‌آورد روی بدن زن.

🔹 به دخترهایمان یاد بدهیم زهرآگین حرف نزنند.
دخترها جان و بازوی کتک‌کاری ندارند.
دخترها مشت‌های قوی ندارند.

وقتی احساس ناکامی میکنند، وقتی دردشان می‌آید اما ورِ منطق ذهنشان بیم است، وقتی توانایی تنظیم هیجان و پیدا کردن کلمه ندارند، سرخوردگی‌شان را می‌کنند زهر، زبانشان را می‌کنند نیش و می‌گزند.

مرد نیش می‌خورد، کتک میزند
زن کتک می‌خورد، نیش می‌زند... دور باطل!

گره‌هایی که به جای دست به دندان گرفته می‌شوند و لقمه‌هایی که چندین دور، دور سر می‌چرخند.

❗️خشونت کلامی و خشونت بدنی هر دو به خاطر فقر مهارت در برقراری ارتباط است.
این مهارت اکتسابی‌ست، میشود آموزش داد، میشود یاد گرفت.

کاش در طول ۱۲ سال آموزش باطلِ فرمول‌های احمقانه، اتحاد و تجزیه، دلایل انقراض سلسله‌ها، ، فرق جلگه و آبرفت، سفرهای خانواده هاشمی و... دو واحد هم "چگونه حرف بزنیم" در برنامه درسی بچه‌ها قرار می‌دادند.


🇮🇷 @iranianspa

‍ 💢 یکی از عمیق‌ترین مهارت‌ها در رابطه‌ی زناشویی: #گوش_دادن_فعال


در روابط زناشویی، خیلی وقت‌ها مشکل از نگفتن نیست…
مشکل از **“شنیده نشدن”**‌ـه.

گاهی طرف مقابل حرف می‌زنه، اما ما فقط داریم صبر می‌کنیم نوبت خودمون بشه جواب بدیم!
در حالی که چیزی که رابطه رو رشد می‌ده، گوش دادن با حضور ذهن و دل هست، نه فقط شنیدن صدا.


❗️گوش دادن فعال یعنی چی؟

یعنی موقعی که همسرت حرف می‌زنه:
• حواست فقط به اونه، نه موبایل و تلویزیون
• وسط حرفش نمی‌پری
• قضاوتش نمی‌کنی
• و گاهی با یک جمله کوتاه نشون می‌دی که واقعاً حرفش رو فهمیدی
مثل:
🗣️ «یعنی حس کردی تنها موندی؟»
🗣️ «اگه درست فهمیدم، از بی‌توجهی ناراحت شدی؟»

اینا جملات کوچیکی‌ان،
اما اثر روانی بزرگی دارن:
امنیت.
و توی رابطه‌ای که احساس امنیت باشه، همه چیز راحت‌تر حل می‌شه.


✅ تمرین امشب:

۱۰ دقیقه با همسرت فقط حرف بزنین.
تو فقط گوش بده. نه راه‌حل بده، نه قضاوت کن، نه نصیحت.
فقط حضور داشته باش.

خیلی وقت‌ها عشق، با همین سکوت‌های گوش‌دادنی برمی‌گرده…


🇮🇷 @iranianspa

🔹استاد فرشچیان، هنرمند مطرح نگارگری کشور، صبح امروز، ۱۸ مردادماه ۱۴۰۴ دار فانی را وداع گفت.

استاد فرشچیان زاده ۴ بهمن ۱۳۰۸ شمسی اصفهان.
برخی از افتخارات استاد فرشچیان:
⬇️ انضمام نام وی در فهرست روشنفکران قرن بیست و یکم
⬇️نشان درجه یک هنر
⬇️ تندیس طلایی اسکار ایتالیا
⬇️ نشان هنر نخل طلایی ایتالیا
⬇️ تندیس طلایی اروپایی هنر، ایتالیا
⬇️ دیپلم آکادمیک اروپا، آکادمی اروپا، ایتالیا
⬇️ دیپلم لیاقت دانشگاه هنر، ایتالیا
⬇️مدال طلای آکادمی هنر و کار، ایتالیا
⬇️جایزهٔ اول وزارت فرهنگ و هنر، ایران
⬇️ مدال طلای جشنوارهٔ بین‌المللی هنر، بلژیک
⬇️ مدال طلای هنر نظامی، ایران



سخنرانی ارزشمند استاد در دانشگاه هاروارد آمریکا


🇮🇷 @iranianspa

❌ توجه! توجه! این نوشتار در مورد «همه زنان» نیست.

✅ توجه‌خواهی یا توجه‌خواری زنانه!

آیا این پیچک مدرن دارد عشق را می‌بلعد؟

✍️ احسان محمدی


◾یه روز خانمی از شوهرش میپرسه: «شما مردا وقتی با هم تنها میشید در مورد چی حرف میزنید؟»
شوهرش میگه: «هیچی! در مورد همین چیزا که شما خانما حرف میزنید!»
زنش با تعجب میگه: «واااا! خاک تو سرم! شما مردا چقدر بی‌ادبید!»

◾این یکی از جوک‌هایی بود که حمید ماهی‌صفت تعریف می‌کرد. در عصر CD و ویدیو. من از دنیای زنانه خیلی خبر ندارم که در جمع‌هایشان در مورد چه چیزی حرف می‌زنند اما معمولاً موضوعاتی که در گفت‌و‌گوهای یک گروه، تکرار می‌شوند، دغدغه‌های فکری آن جامعه به شمار می‌آیند. هر چیزی که باشند. از عرفان و غذا تا مسائل خاکبرسری و پول و پله!

❌ مردها در خلوتشان در مورد چه چیزهایی حرف میزنند؟

در جمع مردهایی که زندگی متاهلی دارند یا درگیر یک رابطه عاطفی هستند «یکی» از بحث‌ها گله از اصرار عجیب همسر/پارتنرشان بر «توجه‌خواهی» است. اینکه «به من توجه کن و خیلی هم توجه کن!» یا «تو اندازه کافی به من توجه نمی‌کنی»! یا «اگر به من توجه می‌کردی از حالت چشمام متوجه می‌شدی که از چی ناراحتم!»

این توجه‌خواهی (Attention‑Seeking Behavior) احتمالاً ریشه‌های عمیقی دارد، خاص این نسل هم نیست اما در این دوره به واسطه شبکه‌های اجتماعی به شکل اغراق‌آمیزی رشد کرده و مثل یک پیچک رونده در حال خفه کردن خیلی از مردها و سرد کردن خیلی از رابطه‌هاست!

✅ زن‌ها حتماً دلایل خودشان را دارند، شاید دیدن هر روزه ویدیوها و فیلم‌هایی با موضوع عشق فانتزی، سورپرایزهای نمایشی، تعدد رقیب و نگرانی برای جایگزین شدن، ترس از تنها ماندن در رابطه، وحشت از دوست‌داشتنی نبودن در عصری که همه در شبکه‌های اجتماعی می‌خواهند «معشوقه بودن» خودشان را نمایش دهند و ... باعث می‌شود آنها هر روز توجه بیشتری بخواهند و این را به یک «مکانیسم کنترلی» تبدیل کنند.

برخی زن‌ها نه فقط از راه مثبت (مثلاً موفقیت‌ها یا مهربانی) بلکه از شیوه منفی (غر زدن، دعوا کردن، قربانی‌نمایی، تظاهر به بیماری و ...) تلاش می‌کنند توجه بیشتری از مرد در رابطه بگیرند.

می‌دانم زیر همین پست زن‌هایی کامنت می‌گذارند که اینطور نیست و «کمی» توجه در رابطه حق مسلم است یا «شما داری برای بی‌توجهی آقایون بهانه درست می‌کنی» و ... اما واقعیت این است که هر طرف نگاه می‌کنی زنی در حال شکایت از شریک عاطفی‌اش است که او «قدر من را نمی‌داند، دوستم ندارد و به من توجه نمی‌کند!»

حتی زن‌هایی که چیزی نمی‌گویند هم ته دلشان همین جملات را تکرار می‌کنند!

🟥 توجه‌خواهی البته تک‌جنسی نیست، مردها هم تمایل دارند مورد توجه شریک عاطفی‌شان قرار بگیرند ولی کمتر آن را به زبان می‌آورند. حتی یک پژوهش جامع با تحلیل بیش از ۵۰ مطالعه، نشان داده که رابطه‌ها برای مردان اهمیت روان‌شناختی بیشتری دارند: مردان وابسته‌تر به حمایت عاطفی از شریک زندگی هستند و از جدایی عاطفی بیشتر آسیب می‌بینند.

شاید شبیه دهن‌لقی و لو دادن یک راز درون گروهی باشد اما واقعیت این است که عموم مردها از این اصرار بر «به من توجه کن» بیزارند حتی اگر نشان نمی‌دهند، کلافه‌اند حتی اگر پشت یک لبخند ملیح آن را پنهان می‌کنند. این سبک توجه‌طلبی افراطی به شدت بین زوجین فاصله می‌اندازد، حداقل از طرف مردها، حتی اگر وانمود کنند که چنین چیزی نیست!

می‌دانم گفتن یا نگفتن این موضوع سرسوزنی تاثیر ندارد و کلی دشمن برای خودم خریدم ولی ... باز هر جور صلاح می‌دانید!


http://www.tgoop.com/iranianspa

‍ 💢عروسی دایی کوچیکه


✍️ امید حنیف



یکی از دایی‌هام بواسطه مادرم از محل ما زن گرفت
و عروسی هم قرار شد در یک تالار شیک
که تازه افتتاح شده بود در همون محله برگزار بشه.
ده یازده ساله بودم، وقتی روز و ساعت مشخص شد و کارت‌ها پخش شد
منم من باب پز دادن و لوطی‌گری اومدم محل
و به همه بچه‌ها گفتم پاشید فلان روز فلان ساعت
شیک و پیک کرده بیاید فلان تالار،
عروسی داییمه بخور بخوره و بزن برقص!
اون موقع دوره "سازندگی" بود، ما بچه‌ها پاپتی و گشنه
و کباب ندیده بودیم و روی هوا این پیشنهادها رو میزدیم.

➕ روز عروسی آزان تیزان شده راهی سالن شدم
با کت شلوار و کراوات، وقتی رسیدیم بچه‌ها رو دیدم
که با گرمکن و کتونی‌های پاره پوره فوتبالی و قیافه‌های خاکی
که با یک شستن سرپایی خواستن تمیز نشونش بدن
دوتا میز بزرگ رو اشغال کردن و سالن رو گذاشتن روی سرشون.

➕داودگربه رفیقم دم گرفته بود "خیلی ناشکری نکن هیچ کجا تهرون نمیشه"
و مابقی جواب میدادن "چرا نمیشه چرا نمیشه".
با دیدن این وضع دایی بزرگم که شخصیتی اداری و تکنوکرات داشت
و خرپول فامیل محسوب میشد با تعجب اشاره کرد
که اینا کین دیگه اینارو کی گفته بیاد؟

➕دایی کوچیکه به من اشاره کرد و گفت:
"آقا امیده دیگه عادت داره مارو غافلگیر کنه"
و دایی بزرگه با شنیدن این جمله غضب کرد
و با همون لحن مخصوصش که صداشو آروم و جدی می‌کرد بهم گفت:
"آقای عزیز ما آبرو داریم شما چرا بدون هماهنگی کاری رو انجام میدی؟
ببرشون بیرون یک خرده میوه شیرینی بهشون بده بفرستشون برن"
نفسم گرفت، رفتم سمت بچه‌ها که پر از خنده و ترانه بودن، پاهام یاری نمی‌کرد...

➕فکر اینکه اون‌ها رو از سالن بیرون کنم
قلبم رو مچاله کرده بود
و تازه خجالتی که باید فردا توی مدرسه بکشم
و دیگه سرمو جلو بچه‌ها نمی‌تونم بلند کنم،
رسیدم به میز بچه‌ها و یکیشون گفت
"پسر عجب سالنی" یکیشون گفت "شام چی میخوان بدن، کبابه؟"
یکی دیگه گفت "ارکستر هم هست؟"
منم نگاهشون می‌کردم که چطور بگم پاشید برید ما آبرو داریم!

➕ از پنجره‌های بزرگ بابا رو بیرون سالن دیدم
که سیگار میکشید و با چندنفر میگفت و میخندید،
اگه راهی باشه شاید اون بتونه انجامش بده،
همونطور که دایی بزرگه مشغول خوش و بش با مهمان‌ها بود
دویدم بیرون بابا رو صدا زدم
"بابا، دایی میگه رفیقاتو بگو برن، گناه دارن آبروم میره یک کاریش بکن"
بابا با همون بی‌خیالی آرام‌بخش همیشگیش گفت:
"نگران نباش، الان میرم بهش میگم"
اما من میترسیدم دیر بشه و یکی از دایی‌ها بره به بچه‌ها یک چیزی بگه

➕"بابا تروخدا الان برو بگو آبروم میره گناه دارن"
سیگارشو انداخت و رفت توی سالن و با دایی شروع کرد
صحبت کردن و بعد چند لحظه صدام زد،
رفتم کنارشون و دایی بهم گفت: "ببین چکارها میکنی؟
وردار ببرشون اون میزهای پشتی،
شام هم تعداد مشخص دادیم نهایت دوتا یکی میدیم
بگو با نون بخورن سیر میشن، انقدم سروصدا نکنن"
وای انگار که دنیا رو بهم داده بودن رفتم سمت بچه‌ها
و بهشون گفتم: "پاشید کره خرها بریم اون میزهای پشت بهتره،
انقدم سروصدا نکنید، ارکستر داره میاد"

➕ بابا هم همراهم بود و با مهربانی و شوخی
هدایتشون کرد میزهای انتهای اون بخش از سالن
که پله میخورد و میرفت بالا و جایی بود که زیاد دید نداشت،
عروسی آرام آرام شلوغ میشد اما نه آنچنان،
تعدادی از مهمان‌ها نبودند، وسط مجلس خالی بود،
از گرمای یک عروسی خبری نبود که بابا اومد کنارم و آرام گفت:
"برو اون آپاچی‌ها رو بردار بیار وسط مجلس رو گرم کنید"

➕و چند دقیقه بعد مجلس
از شور رقصیدن بچه‌ها و ارکستری که جون گرفته بود
به آستانه انفجار رسیده بود و حالا دیگه باقی مهمان‌های
عصا قورت داده هم اومده بودن وسط و شور و حال به اوج رسید،
وقتی نوبت به شام رسید دایی گفت "رفیقاتو بشون همین میزهای جلو، گفتم به هرکدوم یک پرس بدن"

➕دیدنِ اون رفیقهام که با ولع داشتن کباب میخوردن
و چشماشون برق میزد قلبم رو از شادی پر کرده بود،
آخر عروسی همه سوار ماشین‌ها میشدن که برن عروس گردون
و بابا گفت "توام میای؟" گفتم "نه من با بچه‌ها میرم محل"
وقتی داشت میرفت سمت ماشینش داد زدم
"بابا دمت گرم" خندید و زیر لب کره خری حواله‌ام کرد.

➕خیلی سال بعد که بزرگ شده بودیم با داوود گربه
در عروسی یکی از بچه‌ها بودیم که برگشت گفت:
فلانی "هنوز هیچ عروسی مثل اون عروسی داییت توی ذهن من نمونده"،
و بعد نگاهی مهربون و قدر دان بهم کرد و گفت "دمت گرم که نذاشتی بندازنمون بیرون"


🇮🇷 @iranianspa

‍ ⛔️ #گوشی‌های_هوشمند و #شبکه‌های_اجتماعی، عامل اختلالات روانی در کودکان زیر ۱۳ سال


🔹طبق گزارش سی‌ان‌‌ان،‌ تحقیقات جدید نشان می‌دهند استفاده از گوشی‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی قبل از سن ۱۳ سالگی می‌تواند به سلامت روانی کودکان آسیب برساند و این استفاده زودهنگام از فناوری‌های دیجیتال ممکن است حتی به مشکلات جدی مانند اضطراب و اختلالات روانی منجر شود.

🔹بر اساس پژوهشی جدید که در مجله «توسعه و قابلیت‌های انسانی» (Journal of the Human Development and Capabilities‌) منتشر شد، استفاده کودکان، به ویژه دختران، زیر ۱۳ سال، از گوشی‌های هوشمند با بروز افکار خودکشی، کنترل ضعیف‌تر عواطف، کاهش اعتماد به نفس و فاصله گرفتن از واقعیت مرتبط بود و هر یک سال زودتر از ۱۳ سالگی که کودک گوشی هوشمند داشته باشد، بیشتر احتمال دارد که مشکلات روانی او بیشتر و احساس رضایت از زندگی، سلامت جسمی، توانایی کنترل استرس‌ و احساس امنیت او کمتر شود.

🔹به باور محققان این موضوع احتمالا به این دلیل است که کودکانی که قبل از سن ۱۳ سالگی از گوشی هوشمند استفاده می‌کنند، بیشتر به شبکه‌های اجتماعی دسترسی دارند و در نتیجه با مشکلاتی مانند اختلالات خواب و آزارهای اینترنتی و نیز اثر منفی آن بر روابط خانوادگی مواجه می‌شوند.

🔹داده‌های این پژوهش بر اساس گزارش‌های خوداظهاری طی یک نظرسنجی از نزدیک به دو میلیون نفر در ۱۶۳ کشور جمع‌آوری شد و نتایجش به‌قدری چشمگیر بود که محققان برای جلوگیری از استفاده کودکان زیر ۱۳ سال از گوشی‌های هوشمند و شبکه‌های اجتماعی، خواستار اعمال محدودیت‌هایی جهانی شدند.

🔹تارا تیاگراجان، نویسنده اصلی پژوهش و بنیان‌گذار موسسه تحقیقاتی «سپین لبز» (‌Sapien Labs)، گفت: «این یافته‌ها ضرورت اقدام فوری برای محدود کردن دسترسی کودکان زیر ۱۳ سال به گوشی‌های هوشمند و نیز لزوم کنترل و تنظیمات دقیق‌تر فضای مجازی را که نوجوانان هم به آن‌ها دسترسی دارند، برجسته می‌کند.»
به گفته تیاگراجان، تحقیقات قبلی بیشتر روی رابطه استفاده از گوشی و اضطراب یا افسردگی تمرکز داشتند، اما این پژوهش به مواردی پرداخت که کمتر روی آن‌ها مطالعه شده است‌ــ از جمله کنترل عواطف و احساسات و اعتماد به نفس‌ــ و نشان داد که این موارد بسیار مهم‌اند.»

🔹اگرچه این تحقیق محدودیت‌هایی دارد، همچنان به نظر می‌رسد که دادن گوشی هوشمند به کودکان قبل از سن ۱۳ سالگی تصمیمی بسیار اشتباه باشد. تیاگراجان می‌گوید: «من وقتی در مدارس یا دیگر فضاهای اجتماعی با والدین صحبت می‌کنم، پیشنهاد می‌کنم تا سن ۱۶ سالگی اجازه ندهند کودکان از شبکه‌های اجتماعی استفاده کنند، زیرا نتایج تحقیقاتی معتبر در بریتانیا هم نشان می‌دهد که استفاده از شبکه‌های اجتماعی در دوران بلوغ با کاهش رضایت از زندگی در یک سال بعد مرتبط است.»

🔹جاناتان هایت، روانشناس اجتماعی، هم در کتاب پرفروش خود به نام «نسل مضطرب: چگونه تغییرات عظیم در دوران کودکی باعث شیوع بیماری‌های روانی شدند»، پیشنهاد کرده که بهتر است تا سن ۱۶ سالگی از استفاده کودکان از شبکه‌های اجتماعی جلوگیری شود.

🔹با این حال محققان خاطرنشان می‌کنند که والدین نمی‌توانند این مشکلات را به صورت فردی حل کنند و به راه‌حل‌های اجتماعی نیاز است. زیرا حتی اگر والدینی اجازه ندهند فرزندشان قبل از سن ۱۶ سالگی از شبکه‌های اجتماعی استفاده کنند و حتی والدین دوستان فرزندشان را نیز قانع کنند که چنین کنند، نمی‌توانند از قرار گرفتن کودکان در معرض این اپلیکیشن‌ها که دیگر کودکان در مکان‌هایی مانند سرویس مدرسه یا در راه مدرسه از آن‌ها استفاده می‌کنند، جلوگیری کنند.

🔹ملیسا گرینبرگ، روانشناس بالینی، توصیه می‌کند که اگر فرزندتان قبلا گوشی هوشمند دارد، نگران نباشید و از تغییر نترسید. استفاده از گوشی ساده‌تر مانند گوشی‌های تاشو، حذف اپلیکیشن‌ها یا فعال‌سازی کنترل‌های والدین می‌تواند شروعی موثر باشد. حتی اگر کودکان با این تصمیم مخالفت کنند، گفتگو و و همدلی با آن‌ها و توضیح درباره یافته‌های علمی، می‌تواند راه را برای تغییر هموارتر کند/فارس


🇮🇷 @iranianspa

‍ ⛔️ افزایش چشمگیر مصرف سیگار در میان نوجوانان و دانش‌آموزان


✅ با افزایش چشمگیر مصرف سیگار در میان نوجوانان و دانش‌آموزان، بسیاری از آنها به راحتی به سیگار دسترسی دارند، حتی در حالی که فروش این محصولات به افراد زیر ۱۸ سال ممنوع است. وزارت آموزش و پرورش تنها به ممنوعیت مصرف دخانیات در مدارس اشاره کرده، اما به نظر می‌رسد که نیاز به رویکرد جامع‌تر و همکاری بین بخشی برای مقابله با این آسیب اجتماعی احساس می‌شود.


🔹سخنگوی وزارت آموزش و پرورش در واکنش به آمار افزایش دانش آموزان سیگاری گفته " مصرف دخانیات در مدارس ممنوع است".
اما مگر کسی گفته در خود مدرسه می‌کشند؟ صحبت از سیگار کشیدن بچه مدرسه‌ای‌هاست نه در درون که بیرون و پشت دیوار مدرسه.چند پسر دبیرستانی هنگام ظهر پس از تعطیل شدن، سری به سوپر مارکت نزدیک مدرسه می زنند؛ تا درحالی که خیلی هم اطلاعی از بد و خوب برندهای سیگار ندارند، هر کدام به حساب خود یک نخ سیگار بخرند تا دود کنند و البته یکی از آنها فندکی هم می خرد و مبلغش را برای فروشنده کارت به کارت می کند.

🔹هر روز در مسیر رفت و آمد خود شاهد دانش آموزانی ام که در حال پُک زدن به سیگار در مسیر مدرسه اند و یا دانش آموزانی که پشت دیوار مدرسه شان تند و تند سیگارشان را دود می کنند تا ته سیگارشان را خاموش کنند و وارد مدرسه شوند.حتما شما هم شاهد چنین صحنه هایی بوده اید. نوجوانی مرحله‌ای از زندگی است که با تغییراتی در سطوح فیزیکی، ذهنی و اجتماعی مشخص می‌شود و این جمعیت را مستعد رفتارهای پرخطر مانند مصرف دخانیات می‌کند.

🔹شروع سیگار کشیدن معمولاً در نوجوانی آغاز می شود؛ زمانی که استفاده از نیکوتین می تواند عواقب منفی بر رشد مغز داشته باشد و ممکن است خطر وابستگی به نیکوتین را افزایش دهد.اگرچه شیوع استعمال دخانیات در کشورهای توسعه یافته کاهش یافته، اما متاسفانه در ایران به طور قابل توجهی رو به افزایش است!

🔹گزارش های جهانی نشان می‌دهد مصرف دخانیات موجب ۸ میلیون مرگ سالانه در جهان می‌شود. ۱۰ درصد از مرگ و میر بزرگ سالان به مصرف دخانیات مربوط می شود و تا سال ۲۰۳۰، مصرف دخانیات جایگاه اول را با (۱۰ میلیون مرگ) برای کشتار مردم خواهد داشت که در این میان کشورهای در حال توسعه در صدرند.

🔹مصرف دخانیات به سرباری برای سلامت و اقتصاد تبدیل شده اما شیوع آن به ویژه در بین دانش آموزان نوجوان که سن آنها بین ۱۰ تا ۱۹ سال است و از رفتارهای پرخطر مانند مصرف دخانیات لذت می برند، بیشتر است.کشورهای آسیای جنوب شرقی بیشترین تعداد نوجوانان(۱۳ تا ۱۵ سال) را دارند که تنباکو مصرف می کنند. در کشورهای با درآمد کم و متوسط میزان مصرف دخانیات در بین نوجوانان ۱۳ تا ۱۵ ساله بیشتر از نوجوانان هم سن در کشورهای پردرآمد است.

🔹به گفته دبیرکل جمعیت مبارزه با استعمال دخانیات، استعمال سیگار و قلیان در دختران ۱۳ تا ۱۵ سال ۱۳۵ درصد رشد داشته است و ۱۶ درصد اعتیاد از سیگار و قلیان ایجاد می‌شود!از این رو، مصرف دخانیات توسط دانش آموزان نوجوان در ایران در مرحله هشدار دهنده ای دیده می شود.
وقتی از نوجوانان می پرسیم چرا سیگار مصرف می کنید؟ در می یابیم؛ برخی افراد برای پذیرفته شدن از سوی جامعه سیگار می کشند و برخی دیگر با این راه خود را رشد یافته تر و بزرگ تر جلوه می دهند و برخی برای تسکین خود به سیگار پناه برده اند.

🔹الگوهای یادگیری، پنجمین دلیل سیگارکشیدن است. خانواده و دوستان مهم ترین و مؤثرترین الگوهای یادگیری اند. بیشتر افراد، سیگارکشیدن را از نوجوانی شروع می کنند، زیرا می خواهند متناسب با نوجوانان هم سن خود رفتار کنند.بسیاری از دختران و پسرانی که سیگار کشیدن را شروع می کنند، دارای یک عضو خانواده یا دوست نزدیک هستند که سیگار مصرف می کند. افرادی که دوست و یا والدینی دارند که سیگار می کشند، بیشتر از کسانی که در میان وابستگان خود فرد سیگاری ندارند، تمایل به مصرف دخانیات دارند.

🔹برخی از نوجوانان می گویند "فقط می خواستند آن را امتحان کنند"، یا فکر می کردند، سیگار کشیدن "عالی" است.از آنجا که نوجوان در حال گذر از محیط امن درون به فضای پرتلاطم بیرون است؛ لاجرم عدم احساس پایگاه امن که لازم است از خانواده و جامعه گرفته شود، در چالش های زندگی، فرد را مستعد مصرف سیگار می کند و در واقع استعمال سیگار جانشین پایگاه امن او می شود/سلامت نیوز

🇮🇷 @iranianspa