tgoop.com/ir_academy_evolution/478
Last Update:
🦕 ترایسراتوپس (سهشاخچهره)
🦖 نام علمی: Triceratops horridus
📍نامگذاری: کلمه (triceratops) سه شاخ چهره از سه بخش (tri) به معنای سه، (ceras) به معنای شاخ و (ops) به معنای چهره تشکیل شده که ریشه یونانی دارد.
🔖 ردهبندی:
🦕 راسته: پرندهکفلان (Ornithischia)
🦎 تیره: شاخچهرگان (Ceratopsidae)
🦖 ابعاد:
📏 قد: طول تا ۹ و ارتفاع تا ۳ متر
⚖️ وزن: ۶ تا ۱۲ تُن
🥩 نوع تغذیه: گیاهخوار
🌍 دوره زمینشناسی:
کرتاسه پسین، ۶۶ تا ۶۸ میلیون سال پیش
🔍 محل کشف: فسیل های این دایناسورها بیشتر در مناطق غربی امریکا شمالی کشف شدهاند، به ویژه در ایالتهای مونتانا، وایومینگ، پارک ملی داکوتای جنوبی، پارک ملی یوتا و پارک ملی کوههای راکی.
🦖 نوع زندگی: تریسراتوپسها از جمله دایناسورهای گلهای بودند و به احتمال زیاد در گروههای بزرگ مانند فیلهای امروزی زندگی میکردند. به نظر میرسد رفتارهای اجتماعی داشته است.
تریسراتوپسها از گیاهان علفی و درختچهای مانند سرخسهای نخلی تغذیه میکردند. آنها برای خوردن غذا از گردن خود استفاده میکردند.
📌 ویژگیهای خاص:
📍 داشتن ردیفهای دندانی پر تعداد برای جویدن گیاهان
📍دارای پاهای جلویی قویتر برای تحمل وزن سر
📍داشتن سر بزرگ، شاخهای بلند و یال بزرگ روی گردن برای دفاع
📍دارای ۳ شاخ (یکی روی بینی و ۲ تا بالای چشم)
📍دارای یک یال استخوانی بزرگ در پشت سر برای افزایش شانس جفتگیری
📍یکی از آخرین دایناسورهای غیرپرنده که قبل از انقراض دوران کرتاسه تکامل یافته
❇️ اطلاعات تکمیلی:
🦖 تا مدتها تصور میشد که این دایناسور از شاخهای خود فقط برای مبارزه با دایناسورهای دیگر از جمله تیرکس استفاده میکرد ه ولی اکنون به گفته دانشمندان این شاخها برای پیروزی در جفتگیری و جذب مادهها برای بقای سهشاخچهره نقش عمدهای داشتند. 😱
📚 تجزیه و تحلیل آناتومی غدد درون ریز این دایناسور نشان میدهد که حس بویایی آن در مقایسه با دایناسورهای دیگر ضعیف است.
همچنین با توجه با طول کوتاه حلزونی گوش، گوش آنها برای فرکانسهای پایین هماهنگ شده.
🔰 ترایسراتوپسها سر خود را حدود ۴۵ درجه به سمت پایین نگه میداشتند، زاویهای که شاخها و یال پشت سر را به بهترین شکل به جنس مخالف نشان میدهد و به حیوان اجازه میدهد تا از گیاهان روی زمین بخورد.
🆔 @ir_academy_evolution
BY آکادمی دگرگشت ایران (تکامل)

Share with your friend now:
tgoop.com/ir_academy_evolution/478