tgoop.com/hilbijer/28782
Last Update:
🔶نوروز کُردانه/بخش دوم
https://www.tgoop.com/hilbijerpics/136
〰〰〰
🖊 ارشاک رئوف گنبدی
🔥۱۶ مارس ۱۹۸۸ و چند روز مانده به نوروز/حلبچه
کسی چه میداند در آخرین لحظات چه در سر داشت مام عُمر، وقتی به همراه فرزندش دنبال جایی میگشت برای نفس کشیدن، تا آخرین ذرات اکسیژن را به عنوان نوروزانه به او بدهد!
شاید به انفال فکر میکرد! شاید به درسیم! شاید به دره زیلان و شاید تمام آرزوهایش چون بدن بی جان لیلا قاسم در نسیم خیالش بر دار تاریخش حلق‌آویز بود! هر چه که بود؛ تاریخش مانند بدن مثله شده بارین جلوی چشمانش بود.
نوروزی دیگر در راه بود و شکوفه‌های نوروزی غنچه کرده بودند؛ اما اینبار نمیدانست چرا بوی سیب تازه میدهند.
مام عمر، کودکش را چون درفش کاویانی در آغوش کشیده بود و بدون آنکه شعله‌ای گرفته باشد؛ مانند اخگری از درون میسوخت.
🔥۱۸ مارس ۲۰۱۸ و چند روز مانده به نوروز/ عفرین
پیکر کاوه در میدان شهر به گلوله بسته شد و هر گلوله‌ای که بر پیکرش میخورد؛ دردی بود از آلام این مردم که بر جان کاوه، این نگاهبان همیشگی قوم آریا فرود می‌آمد. اولین فشنگ بر قلبش خورد و دومی و سومی بر چشمانش، چهارمی بر دستانش و پنجمی و ششمی و هفتمی پاهایش را نشانه گرفت. ضحاک برای انتقام آمده بود و ۵۸ روز تمام از مغز جوانان و کودکان برای مارهایی که بر دوشش بودند؛ مهمانی گرفته بود.
کودکی سوار بر تریلی تراکتور از شهر خارج شد و درفش کاویانی را با خود برد تا کاوه شود و بار دیگر برگردد.
نوروز جشن باستانی همه اقوام آریایی است. اما کُردها آن را با جان و دل، حتی شده با آتشی بر جانشان، زنده نگه داشته‌اند. در نوروز کشته شده‌اند، تبعید شده‌اند و بدن بی جانشان بر دار با باد شمالی تکان خورده، اما قدمی به عقب ننشسته اند و امروز بزرگترین جشن نوروز تمام دنیا در شهری که هنوز سایه شوم فاشیسم بر آن سایه افکنده را کُردانه، با عظمت و با شکوه، آنگونه که شایسته‌شان است، برگزار میکنند.
هنوز بر کوههای کردستان آتش نوروز روشن است و در هر کوهی کاوه آهنگر، کوره‌ای برپا کرده و شمشیرهایی از جنس پولاد میسازد تا خواب را بر ضحاک حرام کند.
@Hilbijer
BY HILBIJÊR
Share with your friend now:
tgoop.com/hilbijer/28782