قدری تفقّه

بسم الله الرحمن الرحیم
🔷فرض طاعت، ردای برازنده ی امامت
#از_اطاعت_تا_عبادت (۷)

در واقع آنچه مقام والای امامت را از دیگر مقامات معنوی متمایز می کند، منصب لزوم اطاعت است. چرا که عصمت آنان از هرگونه خطا و اشتباه موجب شده اطاعتشان لازم شود:

✔️عن أمیر المؤمنین علیه السلام: إنما الطاعة لله و لرسوله و لولاة الأمر الذين قرنهم الله بنفسه و نبيه فقال:«أطيعوا الله و أطيعوا الرسول و أولي الأمر منكم» لأن الله إنما أمر بطاعة رسول الله صلى الله عليه و آله لأنه معصوم مطهر لا يأمر بمعصية الله، و إنما أمر بطاعة أولي الأمر لأنهم معصومون مطهرون لا يأمرون بمعصية الله. (کتاب سلیم بن قیس/۸۸۴)

امیر المؤمنین علیه السلام: به درستی که اطاعت، تنها برای خداوند و رسول او و والیان امر (صلوات الله علیهم اجمعین) رواست که خداوند آنان را کنار خود در آیه ی شریفه ذکر نموده است: خداوند را اطاعت کنید و رسولش و والیان امر را.
چرا که خداوند تنها از این رو به طاعت رسولش (صلی الله علیه و آله) امر کرده که او معصوم و پاک است و امر به معصیت خداوند نکند، و نیز اولی الامر (صلوات الله علیهم اجمعین) همگی معصوم و پاکند و به معصیت خداوند دستور ندهند.

پس لزوم اطاعت از حجت های خداوند (علیهم السلام) امری تشریفاتی نیست، بلکه کاملاً مبتنی بر حکمت و مصلحت می باشد.اینجاست که مقام رفیع لزوم اطاعت معلوم میشود.
فرض طاعت مقامی بسیار بالا و الهی است که از جانب خداوند متعال به افرادی که شایسته ی آن باشند اعطا می شود. بنابراین تنها معصومین (علیهم السلام) دارای این مقامند:

✔️«أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى‏ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنا آلَ إِبْراهيمَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ آتَيْناهُمْ مُلْكاً عَظيما»
آیا به آن مردم و بر آن فضلی که خداوند به آنان ارزانی داشته حسد می برند؟ پس به درستی که به آل ابراهیم کتاب و حکمت دادیم و به آنان فرمانروایی بزرگی دادیم.

در روایات فراوان در توضیح آیه ی شریفه بیان شده که منظور از :(آن مردمی که مورد حسد قرار گرفته اند)، اهل بیت علیهم السلام بوده؛ و آن (مُلک عظیم = فرمانروایی بزرگ) که به آن مشرّف گشته اند همان لزوم اطاعت از آنان (علیهم السلام) است.برای مثال:

✔️امام باقر علیه السلام: (مُلک عظیم) -که در آیه ی شریفه وارد شده-آنست که خداوند از آنان ائمه ای قرار داد که اطاعتشان اطاعت خدا، و معصیتشان معصیت خداست. (بصائر الدرجات:۳۶)

همچنانکه در روایات شیعه و اهل سنت فراوان و به اسناد گوناگون نقل شده که مقصود از (اولی الأمر) در آیه ی شریفه که اطاعت آنان لازم شمرده شده، تنها اهل بیت علیهم السلام می باشند.برای نمونه:
✔️قَالَ فِي قَوْلِ اللَّهِ‏ «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ»‏ قَالَ: الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ إِلَى أَنْ تَقُومَ السَّاعَة (بحار، ج23، باب 17، ح3)
از امام حسن عسکری علیه السلام در مورد آیه اولی الأمر نقل شده که فرمود: آنان ائمّه ای از فرزندان امیر المؤمنین و حضرت زهرا (علیهما السلام) تا روز قیامت هستند.

❤3

www.tgoop.com/hawzeh_notes/317

2.55K viewsJun 20, 2021 at 15:13

بسم الله الرحمن الرحیم
🔷فرض طاعت، ردای برازنده ی امامت
#از_اطاعت_تا_عبادت (۷)

در واقع آنچه مقام والای امامت را از دیگر مقامات معنوی متمایز می کند، منصب لزوم اطاعت است. چرا که عصمت آنان از هرگونه خطا و اشتباه موجب شده اطاعتشان لازم شود:

✔️عن أمیر المؤمنین علیه السلام: إنما الطاعة لله و لرسوله و لولاة الأمر الذين قرنهم الله بنفسه و نبيه فقال:«أطيعوا الله و أطيعوا الرسول و أولي الأمر منكم» لأن الله إنما أمر بطاعة رسول الله صلى الله عليه و آله لأنه معصوم مطهر لا يأمر بمعصية الله، و إنما أمر بطاعة أولي الأمر لأنهم معصومون مطهرون لا يأمرون بمعصية الله. (کتاب سلیم بن قیس/۸۸۴)

امیر المؤمنین علیه السلام: به درستی که اطاعت، تنها برای خداوند و رسول او و والیان امر (صلوات الله علیهم اجمعین) رواست که خداوند آنان را کنار خود در آیه ی شریفه ذکر نموده است: خداوند را اطاعت کنید و رسولش و والیان امر را.
چرا که خداوند تنها از این رو به طاعت رسولش (صلی الله علیه و آله) امر کرده که او معصوم و پاک است و امر به معصیت خداوند نکند، و نیز اولی الامر (صلوات الله علیهم اجمعین) همگی معصوم و پاکند و به معصیت خداوند دستور ندهند.

پس لزوم اطاعت از حجت های خداوند (علیهم السلام) امری تشریفاتی نیست، بلکه کاملاً مبتنی بر حکمت و مصلحت می باشد.اینجاست که مقام رفیع لزوم اطاعت معلوم میشود.
فرض طاعت مقامی بسیار بالا و الهی است که از جانب خداوند متعال به افرادی که شایسته ی آن باشند اعطا می شود. بنابراین تنها معصومین (علیهم السلام) دارای این مقامند:

✔️«أَمْ يَحْسُدُونَ النَّاسَ عَلى‏ ما آتاهُمُ اللَّهُ مِنْ فَضْلِهِ فَقَدْ آتَيْنا آلَ إِبْراهيمَ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ آتَيْناهُمْ مُلْكاً عَظيما»
آیا به آن مردم و بر آن فضلی که خداوند به آنان ارزانی داشته حسد می برند؟ پس به درستی که به آل ابراهیم کتاب و حکمت دادیم و به آنان فرمانروایی بزرگی دادیم.

در روایات فراوان در توضیح آیه ی شریفه بیان شده که منظور از :(آن مردمی که مورد حسد قرار گرفته اند)، اهل بیت علیهم السلام بوده؛ و آن (مُلک عظیم = فرمانروایی بزرگ) که به آن مشرّف گشته اند همان لزوم اطاعت از آنان (علیهم السلام) است.برای مثال:

✔️امام باقر علیه السلام: (مُلک عظیم) -که در آیه ی شریفه وارد شده-آنست که خداوند از آنان ائمه ای قرار داد که اطاعتشان اطاعت خدا، و معصیتشان معصیت خداست. (بصائر الدرجات:۳۶)

همچنانکه در روایات شیعه و اهل سنت فراوان و به اسناد گوناگون نقل شده که مقصود از (اولی الأمر) در آیه ی شریفه که اطاعت آنان لازم شمرده شده، تنها اهل بیت علیهم السلام می باشند.برای نمونه:
✔️قَالَ فِي قَوْلِ اللَّهِ‏ «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ»‏ قَالَ: الْأَئِمَّةُ مِنْ وُلْدِ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ إِلَى أَنْ تَقُومَ السَّاعَة (بحار، ج23، باب 17، ح3)
از امام حسن عسکری علیه السلام در مورد آیه اولی الأمر نقل شده که فرمود: آنان ائمّه ای از فرزندان امیر المؤمنین و حضرت زهرا (علیهما السلام) تا روز قیامت هستند.

BY قدری تفقّه