tgoop.com/hasankhojaBlog/1665
Last Update:
DO‘STLAR
Xatib Bag‘dodiy o‘zining “Tarixu Bag‘dod” nomli kitobida keltiradi:
“Qozi Abu Abdulloh Voqidiy aytadi:
“Bir kuni xotinim menga dedi: “Hayit yaqinlashdi. Bizda hech narsa yo‘q!”.
Nihoyatda tang ahvolda qoldim. Bir savdogar do‘stimnikiga borib qarz so‘radim. Do‘stim menga bir hamyon berdi. Unda bir ming ikki yuz dirham bor edi. Hamyonni olib uyimga shoshildim. Uyimga kelishim bilan Hoshimiylardan bo‘lgan bir do‘stim eshigimni taqillatdi. Chiqib ochdim. Do‘stim mendan qarz so‘rab kelgan ekan. Men qaytib uyga kirdim va haligi hamyondagi pulning yarmini Hoshimiy do‘stimga bermoqchi ekanligimni xotinimga aytdim. Xotinim dedi:
“Siz hech bir ish qilganingiz yo‘q. . Ammo bir avom do‘stingizdan qarz so‘raganingizda u sizga bir ming ikki yuz dirham berdi. Axir bu kelgan do‘stingiz Hoshimiylardan-ku! U bilan Nabiy sallollohu alayhi va sallamning oralarida qarindoshlik bor-ku! Siz unga avom kishi sizga bergan narsaning yarmini berasizmi?!”.
Men Hoshimiy do‘stimga pulning hammasini berib yubordim. Haligi menga pul bergan savdogar do‘stim Hoshimiy birodarimning uyiga kelib pulga ehtiyoji borligini aytibdi. Hoshimiy birodarim unga men bergan hamyonni olib chiqib beribdi. Savdogar do‘stim o‘zining hamyonini tanibdi. So‘ngra u mening oldimga kelib bo‘lgan voqeani aytib berdi. Men ham unga Hoshimiy birodarim bilan bo‘lgan voqeani aytib berdim.
So‘ngra meni vazir Yahyo ibn Xolid Barmakiy chaqirtirdi. Mendan bo‘lgan voqeani so‘radi. Men vazirga do‘stlarim bilan bo‘lgan voqeani aytib berdim. Yahyo bizning qilgan ishimizdan xursand bo‘ldi. Keyin bir g‘ulomiga dedi: “Haligi pullarni olib kel!”.
G‘ulom o‘n ming dirham olib chiqdi. Yahyo menga dedi: “Mana bu ikki mingni ol. Ikki mingi savdogar do‘stingga, ikki mingi esa Hoshimiy do‘stingga. Qolgan to‘rt minggi xotiningga. U sizlarning ichingizda eng saxovatli insondir!”.
A’mash rohimahulloh aytadi:
“Shunday insonlarni ko‘rdim, agar ular bir-birlari bilan bir yoki ikki oy ko‘rishishmasa “qandaysan?” yoki “ahvoling qanday?”dan nariga o‘tishmas edi. Ammo molining yarmini so‘rasa bir-birlariga bera olishar edi. endi shunday insonlarni ko‘rayapmanki, ular bir-birlari bilan bir kun ko‘rishmasa hatto tovuqlarigacha so‘rashadi, ammo bir dirham so‘rashsa bir-birlariga berishmaydi!”.
Endi A’mash rohimahullohning zamonida insonlar shunaqa bo‘lib ketishgan bo‘lsa, bizning zamonimizda qanaqa deb o‘ylaysiz?!
Do‘st bu ruhning bir bo‘lagi, qalbning ulfatidir. Bugun muhabbat bilan bir joyda jam bo‘ladiganlar oldin ruhlar olamida jam bo‘lganlardir. Ruhlar qo‘shinlardir. Ulardan qaysi biri oldin ulfat bo‘lgan bo‘lsa dunyoda ham ulfat bo‘ladi, oldin bir-birini yoqtirmagan bo‘lsa dunyoda ham yoqtirmaydi!
Nabiy sallollohu alayhi va sallam aytadilar: “Birovga cho‘ntagingdagi narsaning ozini berib turib unga qalbingdagi narsani ko‘pini berma!”.
Do‘stlaringizni yo‘qlang!
Ularning ahvoliga ziyraklik bilan boqing!
Ular talab qilmasdan ehtiyojlarini qondirishga harakat qiling. Zero ba’zi nafslar aziz bo‘ladi. Dardini o‘zgalarga ochishni istashmaydi!
Oldingilar oldiga biror do‘sti ehtiyojini so‘rab kelsa uni darrov ravo qilar, so‘ngra uyga kirib “nega so‘rashidan oldin do‘stimning ahvolidan xabar olmadim”, deya
nafsiga itob qilar edi. Ular do‘stining o‘zidan boshqalar oldiga ehtiyojini so‘rab borishini o‘zlariga or bilishar edi, bunday holda o‘zini yomon do‘st deb hisoblashar edi.
Ular do‘stlarini ayblamoqchi bo‘lishsa ehtiyojlarini o‘zgalardan so‘rashar edi!
BY Hasankhoja Muhammad Sodiq
Share with your friend now:
tgoop.com/hasankhojaBlog/1665