همخوان

اگر فرض کنیم خواننده با نویسنده به گفت‌وگو می‌پردازد و خواننده می‌‌گوید فهمیدم ولی مخالفم او می‌تواند این نکات را به نویسنده اظهار کند:

۱. شما شناخت ندارید❌
۲.شناخت شما نادرست است❗️
۳.شما منطقی نیستید. یعنی دلایلتان قانع‌کننده نیست🧐
۴. تحلیل شما ناقص است🙄

۱. ذکر این مطلب که نویسنده شناخت ندارد به آن معنی است که وی از برخی جنبه‌های مسئله‌ای که سعی در حل آن دارد ناآگاه است. در اینجا باید دقت شود که منظور فقدان آن شناختی است که مربوط به موضوع است. در غیر این صورت، جایی برای طرح این نکته وجود ندارد. برای تایید حرف خود، شما باید بتوانید اطلاعاتی را که نویسند فاقد آن است بیان کنید و رابطه آن را با موضوع نشان دهید و ثابت کنید که این اطلاعات چگونه در نتیجه‌گیری تغییر به وجود می‌آورد.

۲. گفتن این مطلب که نویسنده‌ای اشتباه فهمیده است، به این معنی است که وی از چیزی سخن می‌گوید که ربطی به موضوع مربوط ندارد. اشتباه او در اینجا ممکن است ناشی از عدم شناخت باشد ولی دلایل دیگری هم دارد. علتش هر چه که باشد وی از مطلبی دفاع می کند که برخلاف حقیقت است. نویسنده آن چه را که اشتباه است یا
احتمال کمی در صحت آن وجود دارد، درست می‌پندارد و مدعی دانشی است که در اصل فاقد آن است. البته این نوع اشکال باید فقط زمانی تذکر داده شود که به نتیجه‌گیری نویسنده مربوط می‌شود و برای تایید این مطلب باید حقیقت یا آن چیزی که به احتمال زیاد صحیح است و مخالف نظریه‌ی نویسنده است بتوان ثابت کرد.

۳. گفتن این که نویسنده غیرمنطقی است به این معنی است که وی در استدلال‌هایش دچار اشتباه شده است. به طور کلی اشتباه بر دو نوع است. 💡
یکی نتیجه غیرمنطقی، یعنی نتیجه‌ای که صرفاً از دلایل ارائه شده منتج نشده باشد، دیگری وجود تناقض است. به آن معنی که میان دو مطلبی که نویسنده میخواهد بیان کند، تناقض وجود دارد. برای اثبات هر کنام از این دو نقد، خواننده باید بتواند دقیقاً آن استدلال نویسنده را که متقاعدکننده نیست نشان دهد. خواننده فقط باید زمانی به بررسی این اشکال بپردازد که نتایج اصلی تحت تاثیر آن قرار گرفته باشد. ممکن است از کتاب دارای استدلال‌هایی باشد که متقاعدکننده نیستند ولی در عین حال این استدلال‌ها با نتیجه‌گیری کتاب ارتباط نداشته باشد. در آن صورت صدمه‌ای به کتاب وارد نشده است.

۴. گفتن این که تحلیل نویسنده کامل نیست به آن معنی است که وی یا به تمام مسائلی که طرح کرده پاسخ نداده یا این که در حد امکان استفاده خوبی از مطالب نکرده است. یعنی به تمام اشارات و جزئیات دقت نداشته است. یا این که از توجه به تمایزاتی که به کارش مربوط می‌شود غافل مانده است.
این که گفته شود کتاب کامل نیست کافی نخواهد بود. هر کس می‌تواند چنین جمله‌ای را در مورد یک کتاب بیان کنند. چون انسان محدود است. بنابراین آثارش، حتی آخرین آثارش نیست محدود است. پس این گفته که کتاب کامل نیست مسئله‌ای را حل نمی کند. مگر این که خواننده بتواند با تلاش خود به عنوان فردی آگاه یا با کمک کتاب‌های دیگر نارسایی مطلب را به دقت مشخص کند.🍂


«نکاتی از کتاب چگونه کتاب بخوانیم»


🔆همخوان| هم دوست| هم کتاب
💯Website | Instagram | linkdin

❤7👎1

www.tgoop.com/hamkhanclub/2285

1.32K viewsedited  Feb 12 at 03:37

اگر فرض کنیم خواننده با نویسنده به گفت‌وگو می‌پردازد و خواننده می‌‌گوید فهمیدم ولی مخالفم او می‌تواند این نکات را به نویسنده اظهار کند:

۱. شما شناخت ندارید❌
۲.شناخت شما نادرست است❗️
۳.شما منطقی نیستید. یعنی دلایلتان قانع‌کننده نیست🧐
۴. تحلیل شما ناقص است🙄

۱. ذکر این مطلب که نویسنده شناخت ندارد به آن معنی است که وی از برخی جنبه‌های مسئله‌ای که سعی در حل آن دارد ناآگاه است. در اینجا باید دقت شود که منظور فقدان آن شناختی است که مربوط به موضوع است. در غیر این صورت، جایی برای طرح این نکته وجود ندارد. برای تایید حرف خود، شما باید بتوانید اطلاعاتی را که نویسند فاقد آن است بیان کنید و رابطه آن را با موضوع نشان دهید و ثابت کنید که این اطلاعات چگونه در نتیجه‌گیری تغییر به وجود می‌آورد.

۲. گفتن این مطلب که نویسنده‌ای اشتباه فهمیده است، به این معنی است که وی از چیزی سخن می‌گوید که ربطی به موضوع مربوط ندارد. اشتباه او در اینجا ممکن است ناشی از عدم شناخت باشد ولی دلایل دیگری هم دارد. علتش هر چه که باشد وی از مطلبی دفاع می کند که برخلاف حقیقت است. نویسنده آن چه را که اشتباه است یا
احتمال کمی در صحت آن وجود دارد، درست می‌پندارد و مدعی دانشی است که در اصل فاقد آن است. البته این نوع اشکال باید فقط زمانی تذکر داده شود که به نتیجه‌گیری نویسنده مربوط می‌شود و برای تایید این مطلب باید حقیقت یا آن چیزی که به احتمال زیاد صحیح است و مخالف نظریه‌ی نویسنده است بتوان ثابت کرد.

۳. گفتن این که نویسنده غیرمنطقی است به این معنی است که وی در استدلال‌هایش دچار اشتباه شده است. به طور کلی اشتباه بر دو نوع است. 💡
یکی نتیجه غیرمنطقی، یعنی نتیجه‌ای که صرفاً از دلایل ارائه شده منتج نشده باشد، دیگری وجود تناقض است. به آن معنی که میان دو مطلبی که نویسنده میخواهد بیان کند، تناقض وجود دارد. برای اثبات هر کنام از این دو نقد، خواننده باید بتواند دقیقاً آن استدلال نویسنده را که متقاعدکننده نیست نشان دهد. خواننده فقط باید زمانی به بررسی این اشکال بپردازد که نتایج اصلی تحت تاثیر آن قرار گرفته باشد. ممکن است از کتاب دارای استدلال‌هایی باشد که متقاعدکننده نیستند ولی در عین حال این استدلال‌ها با نتیجه‌گیری کتاب ارتباط نداشته باشد. در آن صورت صدمه‌ای به کتاب وارد نشده است.

۴. گفتن این که تحلیل نویسنده کامل نیست به آن معنی است که وی یا به تمام مسائلی که طرح کرده پاسخ نداده یا این که در حد امکان استفاده خوبی از مطالب نکرده است. یعنی به تمام اشارات و جزئیات دقت نداشته است. یا این که از توجه به تمایزاتی که به کارش مربوط می‌شود غافل مانده است.
این که گفته شود کتاب کامل نیست کافی نخواهد بود. هر کس می‌تواند چنین جمله‌ای را در مورد یک کتاب بیان کنند. چون انسان محدود است. بنابراین آثارش، حتی آخرین آثارش نیست محدود است. پس این گفته که کتاب کامل نیست مسئله‌ای را حل نمی کند. مگر این که خواننده بتواند با تلاش خود به عنوان فردی آگاه یا با کمک کتاب‌های دیگر نارسایی مطلب را به دقت مشخص کند.🍂


«نکاتی از کتاب چگونه کتاب بخوانیم»


🔆همخوان| هم دوست| هم کتاب
💯Website | Instagram | linkdin

BY همخوان