tgoop.com/ha_mim1377/5331
Last Update:
اعتراض کسانی که در جریان انقلاب سهم داشتند و پس از انقلاب از فوائد آن منتفع شدند، قابل قبول نیست. زیرا حتما کم کاری آنان کمابیش در نابسامانی‌ها نقش داشته است.
انقلاب ما یک جریان شگرف فقهی می‌طلبید. فقه تازه‌ای اقتضا می‌کرد. ادعاهایی داشت که با فقه فردمحور، تاریخی، گزاره‌محور و فاقد بینش اجتماعی و مدیریتی قابل تحقق و سازگار نبود. بازسازی یا اقلا بازاندیشی در فلسفه‌ها، ساختار، مبانی و نظریات و احکام از شروط موفقیت بود و هست. علما و معممانی که اعتراض می‌کنند دقیقا برای کارآمد سازی فقه انقلاب چه کردند؟
سیاسیون کوتاهی کردند؟ قبول. احزاب ناکارآمد بودند؟ قبول. مدیران لایق نبودند و مشکلات فراوانی درست شد؟ همۀ اینها قبول، اما آیا حوزویان و فضلای دین‌پژوه آستین عقل و اجتهاد بالا زدند و در حمایت اجتهادی و پشتیبانی فقاهتی کارهای درخور کردند؟ حوزه‌های علمیه و روحانیت چقدر با شجاعت و استفاده از ظرفیت‌های بکر قرآن و سنت کوشید به نفع تحقق شعارها و اهداف انقلاب طرح نو دراندازد که حالا یا اعتراض کند یا سکوت؟!..
البته کارهای ارزشمندی شده است. ناشکری نباید کرد. سیاه‌نمایی هم نمیکنم. منکر کارهای شده نیستم. اما این شده‌ها در قیاس با آنچه باید رخ می‌داد چیز زیادی نیست و غریقی را نجات نمی‌دهد.
#محمد_علی_میرزایی | عضوشوید 👇
@mohamad_ali_mirzaaei
BY حسن مجیدیان
Share with your friend now:
tgoop.com/ha_mim1377/5331