حسن مجیدیان

برره، خاورمیانه

مهران مدیری دانسته یا ندانسته در سریال "شب های برره" بخش مهمی از فرهنگ عمومی جامعه ایران را به تصویر می کشد.‌ در شب های برره با جامعه بدوی و خرافاتی و عقب مانده و قبیله ای و خودمحوری مواجهیم که فهمی از تغییر جهان ندارد و در برخورد با نمادها، ابزارها، سازوکارها و تکانه های جهان مدرن رفتاری کمیک و خنده دار انجام می دهد. شبهای برره نشان می داد که تغییرات ظاهری جامعه، بدون فهم فکری این تغییرات چه تصویری را رقم می زند. نحوه برخورد ساکنان برره با انتخابات، سازمانهای اداری و بورکراسی، ارتش و خدمت سربازی، حقوق زنان، عینک و کت و شلوار، پاسخگویی به جای جان نثاری، حقوق شهروندی و امثالهم هر کدام حکایت مضحکی بود که واقعیت نیاز به تغییر ذهنی قبل از ایجاد تغییر عینی را بیان می کرد.

خاورمیانه امروز بی شباهت به برره نیست. در کشورهای این منطقه بدون اینکه مغز و ذهن مردم تکانی خورده باشد، سازوکارها و ساختارهای جامعه مدرن از قبیل دولت-ملت، مرزهای ملی، تکنولوژی های جدید، پوشش و تفریحات مدرن، مجلس و شوراهای شهر و روستا، انتخابات، حقوق شهروندی و امثالهم از خارج وارد شده است. اما آنچه واقعیت را کمیک می کند نحوه مواجهه ساکنان این منطقه با این ابزارها، سازوکارها و ساختارهای جدید است. به عنوان مثال:
- چون فهم ذهنی از چرایی ایجاد مجلس و انتخابات ندارند، انتخاباتی که برندگان از پیش مشخص شده اند برگزار می کنند(حتی گاهی مشاهده شده به تعداد کرسی های مجلس کاندیدا ثبت نام می نمایند)
- چون فهمی از دولت- ملت و مرزهای ملی ندارند، هر کسی در درون کشور قبیله خود را جمع کرده و مرزهای خود را تعریف می کند( افغانستان و سوریه و یمن و لیبی و..)
- بالاترین مرگ و میر تصادفات جاده ای را بر جای می گذارند، چرا که از خودرو را نه وسیله ای برای حمل و نقل بلکه ابزاری برای گاز دادن بیشتر و کم کردن روی دیگران می دانند.
- اینترنت را برای سرچ پورن و رجز خوانی و فحاشی برای دیگران می بییند.
- مجلس و شورای شهر را وسیله ای برای کسب شهرت و ثروت بیشتر وفرصتی برای ایجاد شغل مناسب برای اقوام و نزدیکان تلقی می کنند.
- پلیس و مالیات را همان راهزن و زورگیر سابق می دانند (بسیاری از خود این افراد شاغل در پلیس هم چنین نگاهی به خود دارند)
- سازمانهای اداری و دولتی را وسیله ای برای وقت تلف کردن و دراوردن پول راحت و مفت و گاهی هم دریافت رشوه تلقی می کنند.
- ورزش حرفه ای و مقوله طرفداری را ابزاری برای تخلیه هیجانی و فحاشی و دمیدن بر نفرت قومی قبیله ای و شکستن صندلی و پرتاپ نارنجک و.. می دانند...
و...
فرهاد قنبری
https://www.tgoop.com/ha_mim1377

Telegram

حسن مجیدیان

یادداشت ها و انتخاب های حسن مجیدیان
ارتباط از طریق :
@hamim1361

👍1

www.tgoop.com/ha_mim1377/5193

278 viewsحسن مجیدیان, edited  Aug 31, 2022 at 04:03

برره، خاورمیانه

مهران مدیری دانسته یا ندانسته در سریال "شب های برره" بخش مهمی از فرهنگ عمومی جامعه ایران را به تصویر می کشد.‌ در شب های برره با جامعه بدوی و خرافاتی و عقب مانده و قبیله ای و خودمحوری مواجهیم که فهمی از تغییر جهان ندارد و در برخورد با نمادها، ابزارها، سازوکارها و تکانه های جهان مدرن رفتاری کمیک و خنده دار انجام می دهد. شبهای برره نشان می داد که تغییرات ظاهری جامعه، بدون فهم فکری این تغییرات چه تصویری را رقم می زند. نحوه برخورد ساکنان برره با انتخابات، سازمانهای اداری و بورکراسی، ارتش و خدمت سربازی، حقوق زنان، عینک و کت و شلوار، پاسخگویی به جای جان نثاری، حقوق شهروندی و امثالهم هر کدام حکایت مضحکی بود که واقعیت نیاز به تغییر ذهنی قبل از ایجاد تغییر عینی را بیان می کرد.

خاورمیانه امروز بی شباهت به برره نیست. در کشورهای این منطقه بدون اینکه مغز و ذهن مردم تکانی خورده باشد، سازوکارها و ساختارهای جامعه مدرن از قبیل دولت-ملت، مرزهای ملی، تکنولوژی های جدید، پوشش و تفریحات مدرن، مجلس و شوراهای شهر و روستا، انتخابات، حقوق شهروندی و امثالهم از خارج وارد شده است. اما آنچه واقعیت را کمیک می کند نحوه مواجهه ساکنان این منطقه با این ابزارها، سازوکارها و ساختارهای جدید است. به عنوان مثال:
- چون فهم ذهنی از چرایی ایجاد مجلس و انتخابات ندارند، انتخاباتی که برندگان از پیش مشخص شده اند برگزار می کنند(حتی گاهی مشاهده شده به تعداد کرسی های مجلس کاندیدا ثبت نام می نمایند)
- چون فهمی از دولت- ملت و مرزهای ملی ندارند، هر کسی در درون کشور قبیله خود را جمع کرده و مرزهای خود را تعریف می کند( افغانستان و سوریه و یمن و لیبی و..)
- بالاترین مرگ و میر تصادفات جاده ای را بر جای می گذارند، چرا که از خودرو را نه وسیله ای برای حمل و نقل بلکه ابزاری برای گاز دادن بیشتر و کم کردن روی دیگران می دانند.
- اینترنت را برای سرچ پورن و رجز خوانی و فحاشی برای دیگران می بییند.
- مجلس و شورای شهر را وسیله ای برای کسب شهرت و ثروت بیشتر وفرصتی برای ایجاد شغل مناسب برای اقوام و نزدیکان تلقی می کنند.
- پلیس و مالیات را همان راهزن و زورگیر سابق می دانند (بسیاری از خود این افراد شاغل در پلیس هم چنین نگاهی به خود دارند)
- سازمانهای اداری و دولتی را وسیله ای برای وقت تلف کردن و دراوردن پول راحت و مفت و گاهی هم دریافت رشوه تلقی می کنند.
- ورزش حرفه ای و مقوله طرفداری را ابزاری برای تخلیه هیجانی و فحاشی و دمیدن بر نفرت قومی قبیله ای و شکستن صندلی و پرتاپ نارنجک و.. می دانند...
و...
فرهاد قنبری
https://www.tgoop.com/ha_mim1377

BY حسن مجیدیان