حسن مجیدیان

🔸 دعوت بی مخاطب

🔹 اختصاصی به موضوع حجاب و بدحجابی ندارد، این یکی از جنبه های عقلانیت است که مساله های اجتماعی را در متن روابط علّی و معلولی ببینیم و تحلیل کنیم.

🔹 یکی از واقعیتهای امروز که با وجود آن نمی توان به حل معضل بدحجابی امید داشت، «قطع ارتباط» است. دفاع از حجاب و دعوت به حجاب، نیازمند رساندن پیام به مخاطبان است. درحالیکه آنها که در این مورد حرف و توصیه و مطالبه دارند اساسا به گروه هدف و مخاطبان اصلی خود دسترسی ندارند.

🔹 همه با هم، آنها که به حجاب مقید هستند و آنها که کم توجه یا بی اعتقاد هستند در یک محیط زندگی می کنیم، اما این فقط ظاهر ماجراست. مجالس و همنشینی ها از هم جداست، کتابها و مجلاتی که می خوانیم، چیزهایی که می بینیم و گوش می دهیم، مسافرت ها و تفریح ها...، همه چیزمان از هم جداست. برخی خود را با تلویزیون تنظیم می کنند و برخی با ماهواره.  محیط جغرافیایی، یکی؛ اما محیط فرهنگی متعدد است. آنها که به حجاب معتقد و پایبندند با هم صحبت می کنند و آنها هم که قبول ندارند با هم حرف می زنند، شاهد «تک گویی» هستیم و به دلیل جدایی فضاهای زندگی، «گفتگو»نداریم.

🔹 دقیقا به همین دلیل در مواجهه با طرف مقابل دائما اعلام موضع می شود. تذکر دادن راحت است، برقراری ارتباط، قسمت دشوار ماجراست. مشکل اینجاست که تریبون ها و نهادهای رسمی، هر چقدر هم که صدایشان بلند باشد ولی به مخاطب خود دسترسی ندارند.

🔹 این یک پیش بینی واقع بینانه است که امر به حجاب و نهی از بدحجابی به درون سازمان های دولتی و رسمی و هر جا امکان کنترل سخت وجود داشته باشد محدود خواهد شد. و شاید همین عقب نشینی به نفع حجاب باشد و شاید همین عقب نشینی راه را برای ارتباط و تبلیغ باز کند!

🔹 اینکه دسترسی به مخاطب چرا دشوار شده است موضوعی جداگانه و قابل تامل است. اجمالا وضع ارتباطی موجود، حاصل انتخاب های مستمر در قطع حلقه های وصل و راه های ارتباط با جامعه است. متاسفانه این مسیر همچنان ادامه دارد.
احسان بابایی

https://www.tgoop.com/ha_mim1377

Telegram

حسن مجیدیان

یادداشت ها و انتخاب های حسن مجیدیان
ارتباط از طریق :
@hamim1361

👍2

www.tgoop.com/ha_mim1377/5146

4.36K viewsحسن مجیدیان, Aug 1, 2022 at 04:38

🔸 دعوت بی مخاطب

🔹 اختصاصی به موضوع حجاب و بدحجابی ندارد، این یکی از جنبه های عقلانیت است که مساله های اجتماعی را در متن روابط علّی و معلولی ببینیم و تحلیل کنیم.

🔹 یکی از واقعیتهای امروز که با وجود آن نمی توان به حل معضل بدحجابی امید داشت، «قطع ارتباط» است. دفاع از حجاب و دعوت به حجاب، نیازمند رساندن پیام به مخاطبان است. درحالیکه آنها که در این مورد حرف و توصیه و مطالبه دارند اساسا به گروه هدف و مخاطبان اصلی خود دسترسی ندارند.

🔹 همه با هم، آنها که به حجاب مقید هستند و آنها که کم توجه یا بی اعتقاد هستند در یک محیط زندگی می کنیم، اما این فقط ظاهر ماجراست. مجالس و همنشینی ها از هم جداست، کتابها و مجلاتی که می خوانیم، چیزهایی که می بینیم و گوش می دهیم، مسافرت ها و تفریح ها...، همه چیزمان از هم جداست. برخی خود را با تلویزیون تنظیم می کنند و برخی با ماهواره.  محیط جغرافیایی، یکی؛ اما محیط فرهنگی متعدد است. آنها که به حجاب معتقد و پایبندند با هم صحبت می کنند و آنها هم که قبول ندارند با هم حرف می زنند، شاهد «تک گویی» هستیم و به دلیل جدایی فضاهای زندگی، «گفتگو»نداریم.

🔹 دقیقا به همین دلیل در مواجهه با طرف مقابل دائما اعلام موضع می شود. تذکر دادن راحت است، برقراری ارتباط، قسمت دشوار ماجراست. مشکل اینجاست که تریبون ها و نهادهای رسمی، هر چقدر هم که صدایشان بلند باشد ولی به مخاطب خود دسترسی ندارند.

🔹 این یک پیش بینی واقع بینانه است که امر به حجاب و نهی از بدحجابی به درون سازمان های دولتی و رسمی و هر جا امکان کنترل سخت وجود داشته باشد محدود خواهد شد. و شاید همین عقب نشینی به نفع حجاب باشد و شاید همین عقب نشینی راه را برای ارتباط و تبلیغ باز کند!

🔹 اینکه دسترسی به مخاطب چرا دشوار شده است موضوعی جداگانه و قابل تامل است. اجمالا وضع ارتباطی موجود، حاصل انتخاب های مستمر در قطع حلقه های وصل و راه های ارتباط با جامعه است. متاسفانه این مسیر همچنان ادامه دارد.
احسان بابایی

https://www.tgoop.com/ha_mim1377

BY حسن مجیدیان