گفتمان شهر

همچنان امید
مهدی شریفی

قصد کرده‌ام تا پاسخ کوتاهی به منتقدانم بدهم. دائماً در برابر یک انتقاد قرار می‌گیرم که فلانی دلت را به چه خوش کرده‌ای؟ کو امید؟! به چه امید بسته‌ای؟ نکته‌ها و نقطه‌های امیدواری‌ات چیست؟
شنیدم پنج‌شنبه طرح حریم رضوی (ع) که قریب یک‌سال برای به نتیجه رسیدنش تلاش شده بود، به سرانجام رسیده و در کمیسیون ماده پنج مورد تصویب قرار گرفته است.
هنوز خبر موثق ندارم که بالاخره مدیریت شهری مشهد در فرآیند تهیه و تصویب آن رسماً چه نقشی داشته است و از این جهت هنوز این سؤال برایم باز است، اما در ارائه‌ای که به لطف آقای دکتر خدایی برای فعالان فرهنگی تنظیم شده بود، شرکت داشتم.
دریافتم از این طرح، یک گزاره بیش نبود و همین یک گزاره برایم کافی بوده و هست، به همین خاطر به همه اساتید معزز دانشگاه تهران* و به‌ویژه آقای دکتر کرمانشاهی گران‌مایه و دست‌اندرکاران دفتر مشاور طرح در مشهد به‌ویژه آقای دکتر خدایی عزیز خسته‌نباشید و دستمریزاد می‌گویم.
آن گزاره چیزی نبوده و نیست جز اینکه «حقوق مالکانه ساکنان اطراف حرم مطهر» در این طرح به‌مراتب بسیار بسیار بیشتر رعایت شده و از منظری که من می‌نگرم یعنی «حق‌الناس»؛ همان چیزی که به باور من، سؤالات اساسی روز رستاخیز حول این حقوق خواهد بود.
با همه این حرف‌ها هنوز نگفته‌ام نکته امیدوارانه و نقطه امیدم در این موضوع چه بوده و هست؟
آری، نکته امیدوارانه این است که انسان وقتی می‌بیند استقامت و همبستگی دغدغه‌مندان و فرهیختگان و دوست‌داران مشهد بر اصلاح یک طرح نادرست، ولو که چندین و چندسال و چند دوره مدیریت شهری را شامل شود، بالاخره به ثمر نشسته است، شعله‌های امید در دل و قلبم را همچنان روشن نگه می‌دارد.

* گرامی می‌دارم یاد یکی از اساتید محترم دانشگاه تهران و از همکاران این طرح، مرحوم دکتر اشکان رضوانی نراقی.
@Shodan4011
@gofteman_shahr

www.tgoop.com/gofteman_shahr/1999

641 viewsedited  Feb 12, 2021 at 21:16

همچنان امید
مهدی شریفی

قصد کرده‌ام تا پاسخ کوتاهی به منتقدانم بدهم. دائماً در برابر یک انتقاد قرار می‌گیرم که فلانی دلت را به چه خوش کرده‌ای؟ کو امید؟! به چه امید بسته‌ای؟ نکته‌ها و نقطه‌های امیدواری‌ات چیست؟
شنیدم پنج‌شنبه طرح حریم رضوی (ع) که قریب یک‌سال برای به نتیجه رسیدنش تلاش شده بود، به سرانجام رسیده و در کمیسیون ماده پنج مورد تصویب قرار گرفته است.
هنوز خبر موثق ندارم که بالاخره مدیریت شهری مشهد در فرآیند تهیه و تصویب آن رسماً چه نقشی داشته است و از این جهت هنوز این سؤال برایم باز است، اما در ارائه‌ای که به لطف آقای دکتر خدایی برای فعالان فرهنگی تنظیم شده بود، شرکت داشتم.
دریافتم از این طرح، یک گزاره بیش نبود و همین یک گزاره برایم کافی بوده و هست، به همین خاطر به همه اساتید معزز دانشگاه تهران* و به‌ویژه آقای دکتر کرمانشاهی گران‌مایه و دست‌اندرکاران دفتر مشاور طرح در مشهد به‌ویژه آقای دکتر خدایی عزیز خسته‌نباشید و دستمریزاد می‌گویم.
آن گزاره چیزی نبوده و نیست جز اینکه «حقوق مالکانه ساکنان اطراف حرم مطهر» در این طرح به‌مراتب بسیار بسیار بیشتر رعایت شده و از منظری که من می‌نگرم یعنی «حق‌الناس»؛ همان چیزی که به باور من، سؤالات اساسی روز رستاخیز حول این حقوق خواهد بود.
با همه این حرف‌ها هنوز نگفته‌ام نکته امیدوارانه و نقطه امیدم در این موضوع چه بوده و هست؟
آری، نکته امیدوارانه این است که انسان وقتی می‌بیند استقامت و همبستگی دغدغه‌مندان و فرهیختگان و دوست‌داران مشهد بر اصلاح یک طرح نادرست، ولو که چندین و چندسال و چند دوره مدیریت شهری را شامل شود، بالاخره به ثمر نشسته است، شعله‌های امید در دل و قلبم را همچنان روشن نگه می‌دارد.

* گرامی می‌دارم یاد یکی از اساتید محترم دانشگاه تهران و از همکاران این طرح، مرحوم دکتر اشکان رضوانی نراقی.
@Shodan4011
@gofteman_shahr

BY گفتمان شهر