Giltaj

سوال اصلی و اساسی در واقع، سوال دوم بود که خوشبختانه به آن پاسخ لازم داده شد. از مجموع بیش از 1100 پوستری که از این طریق میان مشترکان مجله مزبور در سرتاسر کشور پخش شد، تنها 140 پاسخ دریافت گردید. یعنی تنها چیزی حدود13% به طرح نشریه پاسخ مثبت دادند و این خود جای تأمل و تعمق دارد. دلیل این همه بی تفاوتی و انفعال برای پاسخ به یک پرسش چیست؟ آیا این نشان نمی دهد که مردم ما بیشتر پرسشگرند تا پاسخگو و جز این را برنمی تابند.
به استثنای مواردی معدود که نشان می داد پاسخگو باری به هر جهت و از سر تفنن، نه تعهد، به پرسش ها پاسخ داده، بقیه پاسخ ها قابل ملاحظه و دقت آماری بودند. جالب این که در جمع بندی کلی که از پاسخ نامه های رسیده حاصل شد، نتیجه تقریباً منطبق با نظرات شفاهی و باورهای اجتماعی است که در متن جامعه و میان مردم کوچه و بازار گفته و شنیده می شود.
نظرات و اعتقادات و باورهای افواهی متن جامعه را درباره میزرا کوچک خان می توان به دو بخش مثبت و منفی تقسیم کرد.
1 – منش و کنش میرزا از منظر قبول و باور جامعه، که طیف کثیری را دربرمی گیرد، اغلب به شرح زیر نمود پیدا می کند:
میرزا یک اسطوره بود.
میرزا قهرمان ملی بود.
میرزا از مردان بزرگ تاریخ معاصر ایران و گیلان است.
او مردی آزاده، مبارز، ضد استعمار و استکبار و بیگانه ستیز بود.
او یک انقلابی آرمانخواه بود.
او یک روحانی مترقی بود که برای نجات میهن لباس روحانیت به درآورد و اسلحه به دست گرفت.
رهبری با صداقت عمل، مداراجو و صلح طلب بود و شخصیت کاریزماتیک داشت.
و از این دست نظرها
2 – میرزا از نگاه مخالفان که باز طیف نسبتاً قابل ملاحظه ای را دربرمی گیرد چنین نمودهایی دارد:
نماینده بورژوازی ملی و حامی مالکان و سرمایه داران محلی بود.
میرزا دزد و راهزن بود.
یاغی و متجاسر بود.
نوکر روس و بلشویک ها و تجزیه طلب بود.
متحجر و واپس گرا بود.
و نظایر این دست توصیفات
ضمناً این گروه میرزا را با القاب و عناوینی چون فرمانده ای ترسو و همیشه در حال فرار و عقب نشینی، رابین هود شمال، زن ریشو (تعبیری از احسان الله خان)، دیکتاتور ناکام و امثال آن نوازش کرده اند در عین حال که سعی شده او را تحت الشعاع رهبران دیگر مثل احسان الله خان، حسن خان معین الرعایا و حتی حیدرخان عمو اوغلی قرار دهند.
من در بیان این مقاله در موضع قضاوت نیستم بلکه گزارشگر واقعیاتی هستم که از آمار تهیه شده سربرآورده و تحلیلی که بر سر آن صورت گرفته است و این که چگونه حاصل این تضارب آرا و پارادوکس نظرات در سطح جامعه عیناً در بررسی آماری نیز، نمودی عینی و موازی می گیرد. با هم به تجزیه و تحلیل آن می نشینیم.
1 – دو درصد پاسخ های رسیده خارج از موضوع بحث، انحرافی و به شدت بی ربط بوده اند. مثلاً یک پاسخگو نوشت لطفاً هر بار مطلبی از میرزا کوچک خان و نهضتش چاپ کردید آن شماره را برای من نفرستید! (که نشان می دهد از مخالفان است ولی عملاً به پاسخ نمی نشیند حتی دلیل منفی و نظر مخالف خود را بافاکت های اسنادی بیان نمی کند). به عکس سه پاسخگوی دیگر اعلام داشتند که کار شما بسیار عالی است و دستتان درد نکند و کلی تعریف و تمجید. اما این ها هم دلیلی رو نمی کنند و به پرسش اساسی، پاسخ نمی دهند. چند نفر هم ایرادهایی بر پوستر گرفتند و به دو سوال بعدی که هدف اصلی طرح بود، جواب ندادند یعنی عملاً نسبت به موضوع خنثی و بی توجه بودند یا آن دو سوال برایشان اهمیتی نداشت.
2 – 64 درصد پاسخ ها با تصدیق و تأیید میرزا و نهضت جنگل همراه بود و کلاً از میرزا چهره ای مبارز، صادق ، میهن خواه، ضد استعمار و ضد بیگانه یاد شد که جان بر کف در راه آزادی و استقلال ایران جنگیده و سر در همین راه نهاده است. نگاه به نهضت جنگل هم کاملاً مثبت بود و آن را نهضتی مردمی و آزادیخواهانه وصف و هدف آن را گامی در جهت نجات میهن از چنگ بیگانگان و حاکمان زورگو و برروی هم مایه سربلندی ملت دانسته اند.
انسجام و یکدستی پاسخ ها، در این بخش از پرسش، کاملاً عیان و چشم گیر بوده است و تضادی داخل آن دیده نشده است.
3 – در 29 درصد پاسخ ها، شخصیت میرزا نفی شده. از میان این 29 درصد، دوازده درصد او را فردی کمونیست و وابسته به روس و تجزیه طلب معرفی کرده اند. هشت درصد او را مردی متحجر، واپس گرا، نماینده دولت عثمانی و مبلّغ تمایلات تند مذهبی که آن دولت تبلیغ می کرد، دانسته اند. هفت درصد او را نماینده بورژوازی ملی و مدافع مالکان و سرمایه داران محلی و دو درصد فرمانده ای بدون سیاست و هدف معرفی کرده اند که بخشی از کشور را چند سالی به آشوب کشانده است.
تشتت و پراکندگی نظر نسبت به موضوع در این گروه بیشتر و متنوع بوده است و این نشان می دهد در میان نقدکنندگان و مخالفان حرکت میرزا و نهضت جنگل، تضارب آرا شدیدتر است.

@giltaj
👇🏻

👍3

www.tgoop.com/giltaj/3330

548 viewsNov 30, 2024 at 07:34

سوال اصلی و اساسی در واقع، سوال دوم بود که خوشبختانه به آن پاسخ لازم داده شد. از مجموع بیش از 1100 پوستری که از این طریق میان مشترکان مجله مزبور در سرتاسر کشور پخش شد، تنها 140 پاسخ دریافت گردید. یعنی تنها چیزی حدود13% به طرح نشریه پاسخ مثبت دادند و این خود جای تأمل و تعمق دارد. دلیل این همه بی تفاوتی و انفعال برای پاسخ به یک پرسش چیست؟ آیا این نشان نمی دهد که مردم ما بیشتر پرسشگرند تا پاسخگو و جز این را برنمی تابند.
به استثنای مواردی معدود که نشان می داد پاسخگو باری به هر جهت و از سر تفنن، نه تعهد، به پرسش ها پاسخ داده، بقیه پاسخ ها قابل ملاحظه و دقت آماری بودند. جالب این که در جمع بندی کلی که از پاسخ نامه های رسیده حاصل شد، نتیجه تقریباً منطبق با نظرات شفاهی و باورهای اجتماعی است که در متن جامعه و میان مردم کوچه و بازار گفته و شنیده می شود.
نظرات و اعتقادات و باورهای افواهی متن جامعه را درباره میزرا کوچک خان می توان به دو بخش مثبت و منفی تقسیم کرد.
1 – منش و کنش میرزا از منظر قبول و باور جامعه، که طیف کثیری را دربرمی گیرد، اغلب به شرح زیر نمود پیدا می کند:
میرزا یک اسطوره بود.
میرزا قهرمان ملی بود.
میرزا از مردان بزرگ تاریخ معاصر ایران و گیلان است.
او مردی آزاده، مبارز، ضد استعمار و استکبار و بیگانه ستیز بود.
او یک انقلابی آرمانخواه بود.
او یک روحانی مترقی بود که برای نجات میهن لباس روحانیت به درآورد و اسلحه به دست گرفت.
رهبری با صداقت عمل، مداراجو و صلح طلب بود و شخصیت کاریزماتیک داشت.
و از این دست نظرها
2 – میرزا از نگاه مخالفان که باز طیف نسبتاً قابل ملاحظه ای را دربرمی گیرد چنین نمودهایی دارد:
نماینده بورژوازی ملی و حامی مالکان و سرمایه داران محلی بود.
میرزا دزد و راهزن بود.
یاغی و متجاسر بود.
نوکر روس و بلشویک ها و تجزیه طلب بود.
متحجر و واپس گرا بود.
و نظایر این دست توصیفات
ضمناً این گروه میرزا را با القاب و عناوینی چون فرمانده ای ترسو و همیشه در حال فرار و عقب نشینی، رابین هود شمال، زن ریشو (تعبیری از احسان الله خان)، دیکتاتور ناکام و امثال آن نوازش کرده اند در عین حال که سعی شده او را تحت الشعاع رهبران دیگر مثل احسان الله خان، حسن خان معین الرعایا و حتی حیدرخان عمو اوغلی قرار دهند.
من در بیان این مقاله در موضع قضاوت نیستم بلکه گزارشگر واقعیاتی هستم که از آمار تهیه شده سربرآورده و تحلیلی که بر سر آن صورت گرفته است و این که چگونه حاصل این تضارب آرا و پارادوکس نظرات در سطح جامعه عیناً در بررسی آماری نیز، نمودی عینی و موازی می گیرد. با هم به تجزیه و تحلیل آن می نشینیم.
1 – دو درصد پاسخ های رسیده خارج از موضوع بحث، انحرافی و به شدت بی ربط بوده اند. مثلاً یک پاسخگو نوشت لطفاً هر بار مطلبی از میرزا کوچک خان و نهضتش چاپ کردید آن شماره را برای من نفرستید! (که نشان می دهد از مخالفان است ولی عملاً به پاسخ نمی نشیند حتی دلیل منفی و نظر مخالف خود را بافاکت های اسنادی بیان نمی کند). به عکس سه پاسخگوی دیگر اعلام داشتند که کار شما بسیار عالی است و دستتان درد نکند و کلی تعریف و تمجید. اما این ها هم دلیلی رو نمی کنند و به پرسش اساسی، پاسخ نمی دهند. چند نفر هم ایرادهایی بر پوستر گرفتند و به دو سوال بعدی که هدف اصلی طرح بود، جواب ندادند یعنی عملاً نسبت به موضوع خنثی و بی توجه بودند یا آن دو سوال برایشان اهمیتی نداشت.
2 – 64 درصد پاسخ ها با تصدیق و تأیید میرزا و نهضت جنگل همراه بود و کلاً از میرزا چهره ای مبارز، صادق ، میهن خواه، ضد استعمار و ضد بیگانه یاد شد که جان بر کف در راه آزادی و استقلال ایران جنگیده و سر در همین راه نهاده است. نگاه به نهضت جنگل هم کاملاً مثبت بود و آن را نهضتی مردمی و آزادیخواهانه وصف و هدف آن را گامی در جهت نجات میهن از چنگ بیگانگان و حاکمان زورگو و برروی هم مایه سربلندی ملت دانسته اند.
انسجام و یکدستی پاسخ ها، در این بخش از پرسش، کاملاً عیان و چشم گیر بوده است و تضادی داخل آن دیده نشده است.
3 – در 29 درصد پاسخ ها، شخصیت میرزا نفی شده. از میان این 29 درصد، دوازده درصد او را فردی کمونیست و وابسته به روس و تجزیه طلب معرفی کرده اند. هشت درصد او را مردی متحجر، واپس گرا، نماینده دولت عثمانی و مبلّغ تمایلات تند مذهبی که آن دولت تبلیغ می کرد، دانسته اند. هفت درصد او را نماینده بورژوازی ملی و مدافع مالکان و سرمایه داران محلی و دو درصد فرمانده ای بدون سیاست و هدف معرفی کرده اند که بخشی از کشور را چند سالی به آشوب کشانده است.
تشتت و پراکندگی نظر نسبت به موضوع در این گروه بیشتر و متنوع بوده است و این نشان می دهد در میان نقدکنندگان و مخالفان حرکت میرزا و نهضت جنگل، تضارب آرا شدیدتر است.

@giltaj
👇🏻

BY Giltaj