غلوپژوهی

گفتگو بود یا نبود؟!

در کتاب #سه_دقیقه_در_قیامت، می خوانیم:
«جوان پشت میز، به آن کتاب بزرگ اشاره کرد. وقتی تعجب من را دید، گفت: کتاب خودت هست، بخوان. امروز برای حسابرسی، همین که خودت آن را ببینی کافی است. چقدر این جمله آشنا بود. در یکی از جلسات قرآن، استاد ما این آیه را اشاره کرده بود: اقرأ کتابک، کفی بنفسک الیوم علیک حسیبا. این جوان درست ترجمه همین آیه را به من گفت» (سه دقیقه در قیامت، ص23، چاپ15).

در این جا نویسنده صریحاً می گوید که آن چه شنیده ترجمه این آیه بوده است نه خود آیه. در حالی که در جای دیگر کتاب می نویسد: «آن جا زمان مطرح نبود. آن جا احتیاج به کلام نبود.» (همان، ص83). و نیز می نویسد: «لازم نبود حرفي بزند، من همه چيز را با يك نگاه مي فهميدم.» (همان، ص68). همچنان که آقای امینی خواه شارح کتاب، در پاسخ به کانال غلوپژوهی بر همین نکته تأکید کردند که در آن عالم گفتگویی وجود ندارد تا عربی یا فارسی باشد!
اکنون می پرسیم اگر گفتگویی وجود نداشت، پس ملکِ حسابرس، چه چیزی را به عنوان ترجمه آیه به راوی گفته است؟! اساساً اگر حقیقت امور را می دیده و نه ظواهری مثل الفاظ را، پس چرا می گوید: جمله ای شنیدم که یادآور آیه قرآن بود نه خود آن؟! و چرا می گوید: ترجمه قرآن را شنیده ام نه خود قرآن را؟! در جایی که لفظی نیست، ترجمه چه معنا دارد؟!
البته بماند که اگر لفظی در کار نبود پس چرا می نویسد: «سمت چپ بالای صفحه اول با خطی درشت نوشته شده بود... این عدد چیه...» (همان، ص23). آیا نویسنده و شارح کتاب، مفهوم گفتگو و ارتباط آن با نوشتار را می دانند؟!
#ابراهیم_هادی
@gholow2

www.tgoop.com/gholow2/1958

3.35K viewsedited  Jan 27, 2021 at 21:05

گفتگو بود یا نبود؟!

در کتاب #سه_دقیقه_در_قیامت، می خوانیم:
«جوان پشت میز، به آن کتاب بزرگ اشاره کرد. وقتی تعجب من را دید، گفت: کتاب خودت هست، بخوان. امروز برای حسابرسی، همین که خودت آن را ببینی کافی است. چقدر این جمله آشنا بود. در یکی از جلسات قرآن، استاد ما این آیه را اشاره کرده بود: اقرأ کتابک، کفی بنفسک الیوم علیک حسیبا. این جوان درست ترجمه همین آیه را به من گفت» (سه دقیقه در قیامت، ص23، چاپ15).

در این جا نویسنده صریحاً می گوید که آن چه شنیده ترجمه این آیه بوده است نه خود آیه. در حالی که در جای دیگر کتاب می نویسد: «آن جا زمان مطرح نبود. آن جا احتیاج به کلام نبود.» (همان، ص83). و نیز می نویسد: «لازم نبود حرفي بزند، من همه چيز را با يك نگاه مي فهميدم.» (همان، ص68). همچنان که آقای امینی خواه شارح کتاب، در پاسخ به کانال غلوپژوهی بر همین نکته تأکید کردند که در آن عالم گفتگویی وجود ندارد تا عربی یا فارسی باشد!
اکنون می پرسیم اگر گفتگویی وجود نداشت، پس ملکِ حسابرس، چه چیزی را به عنوان ترجمه آیه به راوی گفته است؟! اساساً اگر حقیقت امور را می دیده و نه ظواهری مثل الفاظ را، پس چرا می گوید: جمله ای شنیدم که یادآور آیه قرآن بود نه خود آن؟! و چرا می گوید: ترجمه قرآن را شنیده ام نه خود قرآن را؟! در جایی که لفظی نیست، ترجمه چه معنا دارد؟!
البته بماند که اگر لفظی در کار نبود پس چرا می نویسد: «سمت چپ بالای صفحه اول با خطی درشت نوشته شده بود... این عدد چیه...» (همان، ص23). آیا نویسنده و شارح کتاب، مفهوم گفتگو و ارتباط آن با نوشتار را می دانند؟!
#ابراهیم_هادی
@gholow2

BY غلوپژوهی