قبل انقلاب

🔹البته این توجه او، مراعاتِ امری خارج از ماجرای پیروزی و شکست در نبرد نبود. اویی که می‌گفت «مقاومت فقط سلاحی که در دست داریم نیست، بلکه عشقی است که به فلسطین در هر نفسی که می‌کشیم داریم؛ اراده‌ای است که می‌خواهیم بمانیم»، می‌دانست که نهایتاً خواست مردم تعیین‌کننده‌ی نهایی نبرد است؛ خواستی که بیشتر از نظرسنجی‌ها، در عمل و در موقعیت‌های واقعیِ تصمیم‌گیری خود را نشان می‌دهد. سنوار در سخنرانی دسامبر 2022 خود که در آن طرح طوفان‌الاقصی را از پیش اعلام کرد و گفت «انشاالله در سیلی خروشان به سوی شما خواهیم آمد» نیز استعاره‌اش از این حرکت، جزر و مدّ دوام‌دارِ کلّ دریا بود: «با میلیون‌ها نفر از مردم خود، همچون یک جزر و مد بی‌وقفه به سوی شما خواهیم آمد»؛ و به مردمش توصیه کرده بود که «سِیلی باشید که عقب‌نشینی نمی‌شناسد و آرام نمی‌گیرد تا زمانی که جهان اعتراف کند که ما صاحبانِ حق هستیم و فقط اعدادی در اخبار نیستیم».

🔺سه: دولت

🔹حدود 20 سال پیش اختلاف نظر و مباحثات جدی بین گروه‌های مقاومت برای ورود به صحنه‌ی تشکیل دولت و تبدیل شدن حرکت مقاومت اسلامی به یک حزب سیاسی بالا گرفته بود. این مباحثات هرچند به نفع ورود حماس به انتخابات و پیروزی در آن و به دست گرفتن دولت غزه فیصله یافت، اما تشکیل دولت -آن هم در منطقه‌ای کاملاً محصور و محتاجِ مراوده با رژیم صهیونی- مستلزم نوعی به رسمیت شناسی اسرائیل و وارد تعامل و معامله شدنی بود که طبیعت آن، افتادنِ مقاومت در مسیر عادی‌سازی و دست کشیدن از ایده‌ی آزادی سرزمین فلسطین می‌توانست باشد. چه بسا پررنگ بودنِ همین امید برای آمریکا و اسرائیل زمینه‌سازِ فراهم شدنِ این امکان برای حماس شده بود. پاسخ سنوار به سوال «دولت یا جنگ؟» چنین بود که «خدا به ما تمکّن داده است و باید از آن استفاده کنیم برای جنگ». بر اساس گزارش‌های فلسطینی، اویی که دغدغه‌مند اشتغال عادی مردم غزه بود و حتی برای آن وارد توافقاتی با اسرائیل شده بود، برای اقشار مختلف مردم غزه در بعد از ساعتِ اداریِ روزانه در جهت پیش بردنِ ایده و توانِ آزادیِ فلسطین کار تعریف کرده و آن‌ها را درگیرِ نقش‌آفرینی در مأموریتی بزرگ ساخته بود. با هماهنگ کردنِ هوشمندانه‌ی زمین و زیرزمین غزه، دولت حماس از فرصت نهایت استفاده را برای تقویت قدرت غزه و مقاومت برد. در ویدئویی متعلق به چند سال قبل که بعد از 7 اکتبر منتشر شد، سنوار در بازدید از کارگاه‌های مخفیِ ساخت موشک می‌گوید: «اولویت ما طرحِ آزادسازی است و تجهیز برای آن» -هرچند ظاهر امر چیز دیگری بود-.

🔹سنوار در دوره‌ی مسئولیتش به عنوان رئیس دفتر سیاسی حماس در نوار غزه به جز انعقاد توافق آشتی ملی با تشکیلات خودگردان، وارد تعاملاتی با اسرائیل، امارات و مصر برای امور مختلف مانند حل مشکل اشتغال، تأمین مایحتاج و ساختن نیروگاه غزه شده بود. آن‌ها نیز از این رویکرد مسالمت‌جوی او خشنود بودند. شاید پیش خود فکر می‌کردند این زندانیِ محکوم به بیش از 400 سال حبس که بعد از گذراندن 23 سالِ آن در برنامه‌ی تبادل اسرا از زندانِ‌ اسرائیل آزاد شد، ممکن نبودنِ آزادی از زندانِ بزرگ را پذیرفته و دیگر بر بهبودِ کیفیتِ زندگی در زندانِ بزرگِ غزه متمرکز است. اما سنوار نه تنها امیدش را از دست نداده بود، بلکه در دل سطحی بالاتر از امید را می‌پروراند که همان او را به این کنشِ به ظاهر ناامید کشانده بود. نگاهِ سنوار و توصیه‌اش به مبارزان این بود که «از زندان نترسید؛ زندان بخشی از راهِ طولانیِ ما به سوی آزادی است»؛ مشغول شدن به بهبودِ شرایطِ زندان -چه در زندان فیزیکی اسرائیل و چه در زندان دولت غزه- برای او کارکردی اساسی برای حفظ رویای رهایی و ساختِ امکانِ واقعیِ آن بود. این حجاب، هم پوششی برای دیده نشدنِ کار اصلی بود، هم پیروزی‌های کوچکِ ذیلِ آن، زنده‌نگه‌دارنده‌ی امید موفقیت، و هم فراهم‌کننده‌ی ارتباطات و امکانات لازم برای شکستن زندان؛ چنان‌که همواره فعالیتِ آشکارِ روز پوششی است برای حیاتِ اصیل و پوشیده‌ی شب.

🔹همراهان سنوار در دوره‌ی زندان نیز می‌گویند بازجویی‌های سنوار طولانی بود و با اسرائیلی‌ها زیاد صحبت می‌کرد، و نیز می‌گویند از این‌که نگران بودند که او در حال دادن اطلاعات به دشمن باشد، و از این‌که بعدها برای‌شان معلوم شد که سنوار بازجویی‌ها و ارتباطش را محل کسب اطلاعات و تحلیل از بازجوها و زندان‌بانانش کرده بود و حبس شدنش در زندان دشمن را تبدیل به عملیات شناسایی در عمقِ خاکِ دشمن!

🔹اویی که در رقم زدنِ واقعیِ آزادی جدی بود، نمی‌توانست به دولت بی‌توجه باشد، و نمی‌توانست هم معطل آن بنشیند. در توصیه‌ای غریب به فلسطینی‌ها گفته بود «منتظر عدالت نباشید، بلکه خودتان عدالت باشید».

👍35❤27👎22💔5

www.tgoop.com/ghabl_enghelab/4021

5.12K viewsedited  Oct 20 at 13:42

🔹البته این توجه او، مراعاتِ امری خارج از ماجرای پیروزی و شکست در نبرد نبود. اویی که می‌گفت «مقاومت فقط سلاحی که در دست داریم نیست، بلکه عشقی است که به فلسطین در هر نفسی که می‌کشیم داریم؛ اراده‌ای است که می‌خواهیم بمانیم»، می‌دانست که نهایتاً خواست مردم تعیین‌کننده‌ی نهایی نبرد است؛ خواستی که بیشتر از نظرسنجی‌ها، در عمل و در موقعیت‌های واقعیِ تصمیم‌گیری خود را نشان می‌دهد. سنوار در سخنرانی دسامبر 2022 خود که در آن طرح طوفان‌الاقصی را از پیش اعلام کرد و گفت «انشاالله در سیلی خروشان به سوی شما خواهیم آمد» نیز استعاره‌اش از این حرکت، جزر و مدّ دوام‌دارِ کلّ دریا بود: «با میلیون‌ها نفر از مردم خود، همچون یک جزر و مد بی‌وقفه به سوی شما خواهیم آمد»؛ و به مردمش توصیه کرده بود که «سِیلی باشید که عقب‌نشینی نمی‌شناسد و آرام نمی‌گیرد تا زمانی که جهان اعتراف کند که ما صاحبانِ حق هستیم و فقط اعدادی در اخبار نیستیم».

🔺سه: دولت

🔹حدود 20 سال پیش اختلاف نظر و مباحثات جدی بین گروه‌های مقاومت برای ورود به صحنه‌ی تشکیل دولت و تبدیل شدن حرکت مقاومت اسلامی به یک حزب سیاسی بالا گرفته بود. این مباحثات هرچند به نفع ورود حماس به انتخابات و پیروزی در آن و به دست گرفتن دولت غزه فیصله یافت، اما تشکیل دولت -آن هم در منطقه‌ای کاملاً محصور و محتاجِ مراوده با رژیم صهیونی- مستلزم نوعی به رسمیت شناسی اسرائیل و وارد تعامل و معامله شدنی بود که طبیعت آن، افتادنِ مقاومت در مسیر عادی‌سازی و دست کشیدن از ایده‌ی آزادی سرزمین فلسطین می‌توانست باشد. چه بسا پررنگ بودنِ همین امید برای آمریکا و اسرائیل زمینه‌سازِ فراهم شدنِ این امکان برای حماس شده بود. پاسخ سنوار به سوال «دولت یا جنگ؟» چنین بود که «خدا به ما تمکّن داده است و باید از آن استفاده کنیم برای جنگ». بر اساس گزارش‌های فلسطینی، اویی که دغدغه‌مند اشتغال عادی مردم غزه بود و حتی برای آن وارد توافقاتی با اسرائیل شده بود، برای اقشار مختلف مردم غزه در بعد از ساعتِ اداریِ روزانه در جهت پیش بردنِ ایده و توانِ آزادیِ فلسطین کار تعریف کرده و آن‌ها را درگیرِ نقش‌آفرینی در مأموریتی بزرگ ساخته بود. با هماهنگ کردنِ هوشمندانه‌ی زمین و زیرزمین غزه، دولت حماس از فرصت نهایت استفاده را برای تقویت قدرت غزه و مقاومت برد. در ویدئویی متعلق به چند سال قبل که بعد از 7 اکتبر منتشر شد، سنوار در بازدید از کارگاه‌های مخفیِ ساخت موشک می‌گوید: «اولویت ما طرحِ آزادسازی است و تجهیز برای آن» -هرچند ظاهر امر چیز دیگری بود-.

🔹سنوار در دوره‌ی مسئولیتش به عنوان رئیس دفتر سیاسی حماس در نوار غزه به جز انعقاد توافق آشتی ملی با تشکیلات خودگردان، وارد تعاملاتی با اسرائیل، امارات و مصر برای امور مختلف مانند حل مشکل اشتغال، تأمین مایحتاج و ساختن نیروگاه غزه شده بود. آن‌ها نیز از این رویکرد مسالمت‌جوی او خشنود بودند. شاید پیش خود فکر می‌کردند این زندانیِ محکوم به بیش از 400 سال حبس که بعد از گذراندن 23 سالِ آن در برنامه‌ی تبادل اسرا از زندانِ‌ اسرائیل آزاد شد، ممکن نبودنِ آزادی از زندانِ بزرگ را پذیرفته و دیگر بر بهبودِ کیفیتِ زندگی در زندانِ بزرگِ غزه متمرکز است. اما سنوار نه تنها امیدش را از دست نداده بود، بلکه در دل سطحی بالاتر از امید را می‌پروراند که همان او را به این کنشِ به ظاهر ناامید کشانده بود. نگاهِ سنوار و توصیه‌اش به مبارزان این بود که «از زندان نترسید؛ زندان بخشی از راهِ طولانیِ ما به سوی آزادی است»؛ مشغول شدن به بهبودِ شرایطِ زندان -چه در زندان فیزیکی اسرائیل و چه در زندان دولت غزه- برای او کارکردی اساسی برای حفظ رویای رهایی و ساختِ امکانِ واقعیِ آن بود. این حجاب، هم پوششی برای دیده نشدنِ کار اصلی بود، هم پیروزی‌های کوچکِ ذیلِ آن، زنده‌نگه‌دارنده‌ی امید موفقیت، و هم فراهم‌کننده‌ی ارتباطات و امکانات لازم برای شکستن زندان؛ چنان‌که همواره فعالیتِ آشکارِ روز پوششی است برای حیاتِ اصیل و پوشیده‌ی شب.

🔹همراهان سنوار در دوره‌ی زندان نیز می‌گویند بازجویی‌های سنوار طولانی بود و با اسرائیلی‌ها زیاد صحبت می‌کرد، و نیز می‌گویند از این‌که نگران بودند که او در حال دادن اطلاعات به دشمن باشد، و از این‌که بعدها برای‌شان معلوم شد که سنوار بازجویی‌ها و ارتباطش را محل کسب اطلاعات و تحلیل از بازجوها و زندان‌بانانش کرده بود و حبس شدنش در زندان دشمن را تبدیل به عملیات شناسایی در عمقِ خاکِ دشمن!

🔹اویی که در رقم زدنِ واقعیِ آزادی جدی بود، نمی‌توانست به دولت بی‌توجه باشد، و نمی‌توانست هم معطل آن بنشیند. در توصیه‌ای غریب به فلسطینی‌ها گفته بود «منتظر عدالت نباشید، بلکه خودتان عدالت باشید».

BY قبل انقلاب