اندیشه | taraneh.T

‍ ریمون‌ارون: پادوی سرمایه‌داری یا منتقد ذی‌ صلاح؟! (در ستایش یک لیبرال)

ریمون‌ارون در کشوری دست به نگارش اثر انتقادی خود موسوم به «افیون‌روشنفکران» زد که می‌توان آنرا طی قرن بیستم نقطه‌ثقل دو بلوک قدرت دانست. «فرانسه» کشوری بود که از یک‌سو  از اعضای کلیدی پیمان ناتو به شمار می‌آمد و از سویی بزرگترین حزب‌کمونیست را در دل خود جا داده بود. در همین جغرافیا عده‌ای با دلبستگی محض به «ژان پل سارتر» ندای چپ‌گرایانه سر می‌دادند که: "بهتر است با سارتر اشتباه کنی تا با آرون طرف حق باشی.". آرون را می‌توان نماد بارز فردیتی دانست که سوای از گرایش فکری‌اش هرگز تابع تفکری گله‌وار نشد. بلکه بنابر دلایلی خودساخته و خودیافته بر ان شد تا در «سنگر فردیت» زیر آتش هجمه‌ها و توپ‌خانه شوروی‌پرستان به اعاده حیثیت از روشنفکری‌فرانسوی برخیزد. در چنین جوی که سارتر فریاد برمی‌اورد:«ضد کمونیست سگ است.»، آرون عزم خویش را جزم کرد و با ذهنیتی جدای از عوام‌گرایی‌وقت که فتیش‌چپ را به تن خود مالیده بود، تفکیک خیر از شر را مدنظر قرار داد. «افیون روشنفکران» صرفا به نوعی اسیب‌‌شناسی سیاسی_فلسفی نمی‌پردازد. بلکه قلمروی اخلاق‌روشنفکری را نیز در برمی‌گیرد. برای چپ‌معاصر «افیون روشنفکران» نه ترهات‌بورژوازی که یک «وجدان‌بیرونی» است. به همان سبب که یک دوربین هر چه قدر هم که دید گسترده‌‌ای داشته باشد تصویر نمی‌تواند خود را ثبت کند؛ بلکه این کار از عهده ناظر دیگری در بیرون برمی‌آید، آرون برای «دوربین جهان‌بینی چپ» همان ناظر خارجی و غیرچپ است که به خوبی عملکرد ناشایست چپ‌فرانسوی را در بوته نقد قرار داد. دور از انصاف است که فردیت‌مستقل نهفته در پشت پرده «افیون‌روشنفکران» را صرفا به توطئه‌طبقاتی تقلیل دهیم و از اسیب‌شناسی‌‌ فکری‌چپ در ان چشم‌پوشی کنیم.
آرون نماد فردیتی مستقل و در عین حال اخلاقی است که در تعارض با ذهنیتی گله‌وار است...

#محمدامین_سلیمانی #آسیب‌شناسی_یک_جریان

👍10

www.tgoop.com/fl_sisi/1006

2.72K viewsFeb 12 at 14:33

‍ ریمون‌ارون: پادوی سرمایه‌داری یا منتقد ذی‌ صلاح؟! (در ستایش یک لیبرال)

ریمون‌ارون در کشوری دست به نگارش اثر انتقادی خود موسوم به «افیون‌روشنفکران» زد که می‌توان آنرا طی قرن بیستم نقطه‌ثقل دو بلوک قدرت دانست. «فرانسه» کشوری بود که از یک‌سو  از اعضای کلیدی پیمان ناتو به شمار می‌آمد و از سویی بزرگترین حزب‌کمونیست را در دل خود جا داده بود. در همین جغرافیا عده‌ای با دلبستگی محض به «ژان پل سارتر» ندای چپ‌گرایانه سر می‌دادند که: "بهتر است با سارتر اشتباه کنی تا با آرون طرف حق باشی.". آرون را می‌توان نماد بارز فردیتی دانست که سوای از گرایش فکری‌اش هرگز تابع تفکری گله‌وار نشد. بلکه بنابر دلایلی خودساخته و خودیافته بر ان شد تا در «سنگر فردیت» زیر آتش هجمه‌ها و توپ‌خانه شوروی‌پرستان به اعاده حیثیت از روشنفکری‌فرانسوی برخیزد. در چنین جوی که سارتر فریاد برمی‌اورد:«ضد کمونیست سگ است.»، آرون عزم خویش را جزم کرد و با ذهنیتی جدای از عوام‌گرایی‌وقت که فتیش‌چپ را به تن خود مالیده بود، تفکیک خیر از شر را مدنظر قرار داد. «افیون روشنفکران» صرفا به نوعی اسیب‌‌شناسی سیاسی_فلسفی نمی‌پردازد. بلکه قلمروی اخلاق‌روشنفکری را نیز در برمی‌گیرد. برای چپ‌معاصر «افیون روشنفکران» نه ترهات‌بورژوازی که یک «وجدان‌بیرونی» است. به همان سبب که یک دوربین هر چه قدر هم که دید گسترده‌‌ای داشته باشد تصویر نمی‌تواند خود را ثبت کند؛ بلکه این کار از عهده ناظر دیگری در بیرون برمی‌آید، آرون برای «دوربین جهان‌بینی چپ» همان ناظر خارجی و غیرچپ است که به خوبی عملکرد ناشایست چپ‌فرانسوی را در بوته نقد قرار داد. دور از انصاف است که فردیت‌مستقل نهفته در پشت پرده «افیون‌روشنفکران» را صرفا به توطئه‌طبقاتی تقلیل دهیم و از اسیب‌شناسی‌‌ فکری‌چپ در ان چشم‌پوشی کنیم.
آرون نماد فردیتی مستقل و در عین حال اخلاقی است که در تعارض با ذهنیتی گله‌وار است...

#محمدامین_سلیمانی #آسیب‌شناسی_یک_جریان

BY اندیشه | taraneh.T