Ha va Yo'q.

"Yo'q"ni qilish oson, "Ha"ni aytish oson.
"Yo'q" - bitta narsaga yo'q. "Ha" - ming narsaga yo'q.

"Yo'q" - aniq.
"Ha" - umumiy.

"Yo'q" - tinch, lekin qiyin.
"Ha" - oson, lekin shovqin.

"Yo'q" - bu aniq asbob, jarroh skalpeli, bir nuqtaga qaratilgan lazer nuri.
"Ha" - hamma narsani beg'araz ushlaydigan to'mtoq, baliqchi to'ri.

Nimaga "yo'q" deb javob berishni bilish, nimaga "ha" deb javob berishni bilishdan muhimroq.

"Yo'q"ni biling. - @ Jason Fried

Yevropada bir mebel magazini bor - nomi Ikea.

Ulardan mebel xarid qilib, 1 yilgacha istalgan payt qaytarib pulingizni olsangiz bo'ladi. Ammo odamlar bunday qilmaydi - chunki mahsulotga mehri tushib qolgan bo'ladi.

Ikeadan mebel olsangiz - uni uyga olib borib, o'zingiz yig'asiz. Bu jarayonda o'z qo'lingiz bilan "qurgan" mahsulotga mehr uyg'onar ekan. Bu psixologiyada "Ikea Effekti" nomi bilan tanilgan.

Xuddi shunday @qirikki offisini ham o'z qo'llarim bilan "quryapman". Avvaliga "tom"ni o'zim yopdim, tozaladim, hamma narsani liftsiz 6-qavatga tashiyapmiz, nima ish bo'lsa yo'q demay o'zim qilishga harakat qilyapman.

Mahsulotlarni iloji boricha ishlab chiqaruvchiga yaqinroq joydan xarid qilish uchun shahardan tashqariga chiqib kelyapman. Hozircha 20ta stul, stol kerakdir - kim biladi balki kuni kelib minglab olarmiz.

Jarayon muhim!

Qo’rqoqlar farzandimiz.

Axmoqlik va dovyuraklik o’rtasida ko’p farq yo’q. Ular ko’p joyda kesishadi.

Qo’rqmaslik = Axmoqlik.
Aqli joyida inson xatarni hisobga oladi — tabiiyki qancha aqlli bo’lsa shuncha qo’rqoqroq bo’ladi.

O’ylab qarang. Qo’rquv bizni qancha xalokatlardan saqlaydi. Ovda quyondan qo’rqib ketgan, sherga yem bo’lganidan yaxshi-ku.

Qo’rqoqlar yashaydi, dovyuraklar o’lib ketadi. Avlodlar almashadi va bugungi kunga kelib oddiygina ishdan ketishga ham qo’rqib qolganmiz.

Xullas, bugun Googledan ishdan ketish jarayonini yakunlashim kerak edi. O’rniga 4 oylik ta’tilga chiqishga kelishdim. Ozgina dovyurakroq axmoqroq bo’lsam edi, ortga qarab eng dovyurak qilgan ishim deb ayta olar edim.

4 oy muddat.
Maqsad aniq.
Otlandik ovga!

Hissiyotlarga ishonmang.

- Og’ir mashq qilganda, nimjon his qilasiz.

- Qiyin mavzuni o’rganib, axmoqdek his qilasiz.

- Sarmoya qilib, kambag’aldek his qilasiz.

- Qo’rqinchli ishlarni qilib, qo’rqoqdek his qilasiz.

Aslida-chi?

Hissiyotlar aldaydi.
Amal gapiradi.

Ish uchun tajriba kerak, tajriba uchun ish kerak.

Bilim olish uchun pul kerak, pul topish uchun bilim kerak.

Mashq qilish uchun energiya kerak, energiya uchun mashq qilish kerak.

Yozish uchun ilhom kerak, ilhom uchun yozish kerak.

Hammasi bo’magan gap.
Shunchaki boshlash kerak.

O’qima, uqi.
O’ylanma, uylan.

U siznikimas, siz unikisiz.

Nimaga egalik qilsangiz, vaqt o’tib u sizga egalik qiladi.

Toshkentga ko’chish orzusi orzuligicha qolardi, agar qishloqda uyimiz & ulovimiz bo’lganida.

Xorijda o’qish orzusi orzuligicha qolardi, agar Toshkentda xalqaro universitetda o’qishga qurbim yetganida.

Google’da dasturchi bo’lish orzusi orzuligicha qolardi, agar mahalliy kompaniyalar talab qilgan rus tilini bilganimda.

Toshkentni tark ettim...

To’yga taklif-tashriflar tugab,
Tomoqdagi tumov to’xtadi.

Tirbantlikda tentaklik,
Tiqilinchda terlashlar tamom.

Toqat tugab turganda,
Turkiyada tinim topvoldim.

Tog’ tomonda turib,
Toza tabiatga to’yvoldim.

Tanam tetiklashdi,
Telefonim tarmoq tutyapti.

Bugun: 25++

Rim, Italiya
Marmore sharsharasi

Sog’lom bo’lish qiyin.
Kasal bo’lish undanda qiyin.

Boy bo’lish qiyin.
Kambag’al bo’lish undanda qiyin.

Ilm olish qiyin.
Bilimsizlik undanda qiyin.

Ba’zida qaysi qiyinni tanlash o’zimiz qo’limizda.

Tanlang.

25-may.

Bugun men uchun so'ngi qo'ng'iroq chalinganiga 11 yil to'ldi.

2 hafta ilgari o'zim o'qigan maktabga borib, 11-sinf bitiruvchilar bilan ko'rishdim. Bosib o'tgan yo'lim haqida gapirib berdim.

Vaqt buyog’iga tez o’tadi — chunki endi mahalladagi kichik ko’chadan katta trassaga o’tyapsiz.

Trassada tabiiyki sizdan tezroq, siznikidan yaxshiroq ulovlar bo’ladi. Ularga qarab, yo’lingizda chalg’ib qolmang.

E’tiboringizni yo’lga qarating. Vaqti vaqti bilan to’xtab yoqilg’i quyib, xordiq chiqarishni ham unutmang.

Qisqa yo’ldan yuraman deb, qiyshiq ko’chalarga kirmang — adashasiz. To’g’ri yo’l uzoq bo’lsada sizni manzilga olib boradi.

Oq yo’l.

Yoz.

Yozda uyimizga buvim kelardi. Ertalab 5da uyg'otib, qo'limga lug'at tutqazib, ko'chaga chiqarvorardilar. Toza havoda (15 yilcha ilgari), 1 bet lug'at yodlab uyga kirardim.

Buvim muhim darslik kitoblarni maktabga qaytarmaslikni va yozda takrorlashni buyurgandilar. Keyin jarimasini to'lardim.

2009-yil Toshkentga ko'chganimizda, sinf reytingidagi eng pastdagi o'quvchidan, 2ta yoz o'tib 1-o'ringa chiqqanman.

Yozda o'quvchilar bilganlarini unutadi. Qaytganlarida hammasini yana qaytadan boshlash kerak. Bilimlar esa bilimlar ustida quriladi va takrorlash bilimning onasi.

Yozgi ta'til unutish emas, takrorlash davri bo'lishi kerak.
Dam olishga 90 kun ko'plik qiladi.

Hayit ayyomi muborak!

Ishsiz 21 kun.

Google'dan tanaffus olib, ishdan chiqqanimga bugun 21 kun to'ldi. 21-may kuni o'zimni ishdagi vazifalardan "ozod" qilgandim.

O'tgan 7 yil davomida doim ish, universitet va loyihalarim bilan bo'lib, bo'sh vaqt nimaligini unutgandim.

Shu kunlarda ko'p jismoniy harakatda bo'ldim – velosipedda o'rtacha kuniga 21km yuribman. Tabiiyki, ko'p uxladim – miriqib uxladim.

Ta'lim berishni sog'inib, 42'da FaangPrepni e'lon qildik – 21 soatda guruh to'ldi, yangi joylar qo'shdik – u ham darrov to'ldi. Ilmga chanqoq yoshlar yig'ildi.

Toshkentga qaytish oldidan, Londonda bir fursat bo'lmoqchiman. Kecha vizam chiqdi.

Shunday qilib "sabbatical" yaxshi boshlandi (bu so'zni yaqinda o'rgandim).