Forwarded from هم‌میهن
ضعف و قوت یک گفت‌وگو
سرمقاله هم‌میهن
۰۹ شهریور ۱۴۰۴
🔹گفت‌وگوی آقای رئیس‌جمهور با سه فعال سیاسی و رسانه‌ای قطعاً گامی روبه‌جلو محسوب می‌شود. هم از حیث فرم و هم از جهت صراحت نسبی در بیان آقای پزشکیان و ترکیب پرسشگران که در ایران تازگی داشت و امیدواریم که ادامه پیدا کند. آقای پزشکیان نکات گوناگونی را گفتند که در این یادداشت فقط به چند مورد مهم آن می‌پردازیم.
🔹اولین مسئله، تحریم است. پزشکیان گفت که: «آن تئوری‌هایی که می‌گویند تحریم‌ها هیچ اهمیتی ندارند، با واقعیت‌ها سازگار نیستند... برخی افراد که ادعای درک از واقعیت دارند، خودشان اعتراف می‌کنند که تحریم‌ها می‌توانند از خودِ جنگ هم کشنده‌تر باشند. نمی‌شود ساده از کنار تحریم‌ها گذشت یا آنها را کم‌اهمیت جلوه داد.» برای درک اهمیت این نگاه که در تقابل با شعارهای اصولگرایان تندرو است، توصیه می‌کنیم گزارش اصلی صفحات اجتماعی «هم‌میهن» را در شماره امروز بخوانید.
🔹گزارشی از آخرين پژوهش انجام‌شده درباره اطلاعات و داده‌های ۱۵۲کشور در فاصله سال‌های ۱۹۷۱ تا ۲۰۲۱ است که در مجله «لنست» معتبرترین مجله بهداشت و درمان جهان منتشر شده و نشان داده است که تحریم‌ها به‌طور مستقیم و به طرز فاحشی باعث افزایش مرگ‌ومیر می‌شوند، و این فقط یکی از اثرات آن است که بر مرگ‌ومیر به‌ویژه در کودکان موثر است. درک این مسئله در رویکرد سیاست خارجی خود را نشان می‌دهد.
🔹نکته مهم دیگری که آقای پزشکیان به‌درستی گفت، این بود که: «ترس من از اسنپ‌بک یا تهدیدهای خارجی نیست؛ واهمه اصلی‌ام از اختلافات داخلی، از شکاف‌های درونی و درگیری‌ها است؛ اختلافاتی که زمانی شکل می‌گیرد که حقوق شهروندی افراد نادیده گرفته می‌شود؛ گروهی بر مصدر قدرت می‌نشینند و گروهی دیگر اساساً در بازی قدرت جایی نمی‌یابند».
🔹 هر دو گزاره این جملات درست است؛ زیرا خطر اصلی که کشور را تهدید می‌کند همین فقدان وحدت است و ریشه آن هم در بی‌توجهی به حقوق ملت و شهروندی است. همچنان که در ادامه هم تاکید کرد که: «اگر موشک و جنگنده‌های F۱۶ و F۳۵ داشته باشیم اما وحدت و انسجام مردم را نداشته باشیم، هیچ قدرتی نداریم.»
🔹ولی مشکل رویکرد آقای پزشکیان از همین‌جا آغاز می‌شود؛ رویکردی که در عمل به ضد این هدف تبدیل شده است، زیرا گفت: «من نمی‌توانم به مجلس دستور بدهم که این‌طور بنشیند یا آن‌طور برخیزد. نمی‌توانم به قوه‌قضائیه بگویم که این زندانیان سیاسی را آزاد کن یا نه. آنچه انجام می‌دهم، در چارچوب اختیاراتی است که دارم، نه صرفاً نظر شخصی.»
🔹تصور موجود در ایران چنین است که گویی قوای گوناگون کشور جزایر خودمختاری هستند که هر کدام می‌توانند ساز خود را بزنند. تجربه آقای پزشکیان در ماجرای قانون حجاب مغایر با این گزاره است. البته کسی نخواهد گفت که وی با قوای دیگر دعوا کند؛ ولی این را باید بداند که هر سه قوه حکومت و نهادهای دیگر همگی اجزای پیکر یک قدرت هستند. مردم با حکومت به معنای یک کل واحد طرف هستند. پذیرفتنی نیست که هر کدام بخواهند ساز خود را بزنند. این تصور از حکومت به‌کلی باطل است. مردم رای نمی‌دهند که قوا با یکدیگر دعوا کنند. مردم دنبال حل مسائل خود هستند.
🔹همه شما را مسئول می‌دانند. قرار نیست به شما رای دهند و مجلس ساز خود را بزند و برعکس. راه‌حل هم وجود دارد. باید گفت‌وگو کنید و جمع‌بندی دقیق کارشناسی را در شورای‌عالی امنیت‌ملی و با تایید رهبری اجرایی کنید. قرار نیست شما به قوای دیگر دستور دهید. قرار است هم سه قوه با یک آهنگ اداره کشور را پیش ببرند. اینکه این آهنگ کجا نواخته شود، مسئله حکومت است و نه مردم.
🔹البته در همه کشورها حدی از اختلاف میان نهادها و قوا به‌وجود می‌آید؛ ولی نه در مسائل راهبردی و مهم و نه برای زمان طولانی. جلسه سران قوا برای چیست؟ به همین دلیل است که در این گفت‌وگو هیچ حرف قابل‌قبولی در موضوع فیلترینگ گفته نشد.
🔹پیشنهاد می‌کنیم یک جلسه تصمیم‌گیری را علنی برگزار کنید و چند کارشناس هم بیایند گزارش کارشناسی خود را بدهند تا معلوم شود آیا وفاق با این جماعت آب در هاون کوبیدن است یا ادامه یک مسیر عقلانی و درست؟
🔹پیشنهاد مشخص این است که گزارش موضوعات اختلافی را پس از بررسی‌های دقیق کارشناسی در مراجع صلاحیت‌دار منتشر کنید. ادامه این رویکرد و اتلاف وقت برای کشور و جامعه‌ای که اصلاً فرصت ندارد، زیان‌بار است.
▫️ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
📌هم‌میهن را در فضای مجازی دنبال کنید:
🔗سایت | 🔗اینستاگرام | 🔗تلگرام | 🔗 بله
سرمقاله هم‌میهن
۰۹ شهریور ۱۴۰۴
🔹گفت‌وگوی آقای رئیس‌جمهور با سه فعال سیاسی و رسانه‌ای قطعاً گامی روبه‌جلو محسوب می‌شود. هم از حیث فرم و هم از جهت صراحت نسبی در بیان آقای پزشکیان و ترکیب پرسشگران که در ایران تازگی داشت و امیدواریم که ادامه پیدا کند. آقای پزشکیان نکات گوناگونی را گفتند که در این یادداشت فقط به چند مورد مهم آن می‌پردازیم.
🔹اولین مسئله، تحریم است. پزشکیان گفت که: «آن تئوری‌هایی که می‌گویند تحریم‌ها هیچ اهمیتی ندارند، با واقعیت‌ها سازگار نیستند... برخی افراد که ادعای درک از واقعیت دارند، خودشان اعتراف می‌کنند که تحریم‌ها می‌توانند از خودِ جنگ هم کشنده‌تر باشند. نمی‌شود ساده از کنار تحریم‌ها گذشت یا آنها را کم‌اهمیت جلوه داد.» برای درک اهمیت این نگاه که در تقابل با شعارهای اصولگرایان تندرو است، توصیه می‌کنیم گزارش اصلی صفحات اجتماعی «هم‌میهن» را در شماره امروز بخوانید.
🔹گزارشی از آخرين پژوهش انجام‌شده درباره اطلاعات و داده‌های ۱۵۲کشور در فاصله سال‌های ۱۹۷۱ تا ۲۰۲۱ است که در مجله «لنست» معتبرترین مجله بهداشت و درمان جهان منتشر شده و نشان داده است که تحریم‌ها به‌طور مستقیم و به طرز فاحشی باعث افزایش مرگ‌ومیر می‌شوند، و این فقط یکی از اثرات آن است که بر مرگ‌ومیر به‌ویژه در کودکان موثر است. درک این مسئله در رویکرد سیاست خارجی خود را نشان می‌دهد.
🔹نکته مهم دیگری که آقای پزشکیان به‌درستی گفت، این بود که: «ترس من از اسنپ‌بک یا تهدیدهای خارجی نیست؛ واهمه اصلی‌ام از اختلافات داخلی، از شکاف‌های درونی و درگیری‌ها است؛ اختلافاتی که زمانی شکل می‌گیرد که حقوق شهروندی افراد نادیده گرفته می‌شود؛ گروهی بر مصدر قدرت می‌نشینند و گروهی دیگر اساساً در بازی قدرت جایی نمی‌یابند».
🔹 هر دو گزاره این جملات درست است؛ زیرا خطر اصلی که کشور را تهدید می‌کند همین فقدان وحدت است و ریشه آن هم در بی‌توجهی به حقوق ملت و شهروندی است. همچنان که در ادامه هم تاکید کرد که: «اگر موشک و جنگنده‌های F۱۶ و F۳۵ داشته باشیم اما وحدت و انسجام مردم را نداشته باشیم، هیچ قدرتی نداریم.»
🔹ولی مشکل رویکرد آقای پزشکیان از همین‌جا آغاز می‌شود؛ رویکردی که در عمل به ضد این هدف تبدیل شده است، زیرا گفت: «من نمی‌توانم به مجلس دستور بدهم که این‌طور بنشیند یا آن‌طور برخیزد. نمی‌توانم به قوه‌قضائیه بگویم که این زندانیان سیاسی را آزاد کن یا نه. آنچه انجام می‌دهم، در چارچوب اختیاراتی است که دارم، نه صرفاً نظر شخصی.»
🔹تصور موجود در ایران چنین است که گویی قوای گوناگون کشور جزایر خودمختاری هستند که هر کدام می‌توانند ساز خود را بزنند. تجربه آقای پزشکیان در ماجرای قانون حجاب مغایر با این گزاره است. البته کسی نخواهد گفت که وی با قوای دیگر دعوا کند؛ ولی این را باید بداند که هر سه قوه حکومت و نهادهای دیگر همگی اجزای پیکر یک قدرت هستند. مردم با حکومت به معنای یک کل واحد طرف هستند. پذیرفتنی نیست که هر کدام بخواهند ساز خود را بزنند. این تصور از حکومت به‌کلی باطل است. مردم رای نمی‌دهند که قوا با یکدیگر دعوا کنند. مردم دنبال حل مسائل خود هستند.
🔹همه شما را مسئول می‌دانند. قرار نیست به شما رای دهند و مجلس ساز خود را بزند و برعکس. راه‌حل هم وجود دارد. باید گفت‌وگو کنید و جمع‌بندی دقیق کارشناسی را در شورای‌عالی امنیت‌ملی و با تایید رهبری اجرایی کنید. قرار نیست شما به قوای دیگر دستور دهید. قرار است هم سه قوه با یک آهنگ اداره کشور را پیش ببرند. اینکه این آهنگ کجا نواخته شود، مسئله حکومت است و نه مردم.
🔹البته در همه کشورها حدی از اختلاف میان نهادها و قوا به‌وجود می‌آید؛ ولی نه در مسائل راهبردی و مهم و نه برای زمان طولانی. جلسه سران قوا برای چیست؟ به همین دلیل است که در این گفت‌وگو هیچ حرف قابل‌قبولی در موضوع فیلترینگ گفته نشد.
🔹پیشنهاد می‌کنیم یک جلسه تصمیم‌گیری را علنی برگزار کنید و چند کارشناس هم بیایند گزارش کارشناسی خود را بدهند تا معلوم شود آیا وفاق با این جماعت آب در هاون کوبیدن است یا ادامه یک مسیر عقلانی و درست؟
🔹پیشنهاد مشخص این است که گزارش موضوعات اختلافی را پس از بررسی‌های دقیق کارشناسی در مراجع صلاحیت‌دار منتشر کنید. ادامه این رویکرد و اتلاف وقت برای کشور و جامعه‌ای که اصلاً فرصت ندارد، زیان‌بار است.
▫️ادامه مطلب در سایت هم‌میهن آنلاین
📌هم‌میهن را در فضای مجازی دنبال کنید:
🔗سایت | 🔗اینستاگرام | 🔗تلگرام | 🔗 بله
👍74👎5
Forwarded from Vali Kaleji
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
بخش نخست مصاحبه دکتر ولی کالجی با دکتر محمد فاضلی: پیشینه و سیر تحول تاریخی دسترسی جمهوری آذربایجان به نخجوان از 1924 تا 2025 میلادی/ 1302 تا 1404
https://youtu.be/BAh8PmTgF5w
@fazeli_mohammad
https://youtu.be/BAh8PmTgF5w
@fazeli_mohammad
👍44👎3
Forwarded from Vali Kaleji
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
بخش دوم مصاحبه دکتر ولی کالجی با دکتر محمد فاضلی: تحلیل محتوای توافق ارمنستان و جمهوری آذربایجان: پیش شرط های توافق نهایی صلح چیست؟ https://youtu.be/BAh8PmTgF5w
@fazeli_mohammad
@fazeli_mohammad
👍44👎3
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
ایران را چه حاصل؟
#محمد_درویش یک عمر برای محیط‌زیست کنشگری کرده است. حاصل عمری کنشگری برای ایران چه بوده است؟
دیدن نسخه کامل ویدیو
https://youtu.be/Dv4j4FWADos
گفت‌وگویی برای آنها که می‌خواهند با کنشگری، ایران بهتری بسازند.
صفحه محمد فاضلی در یوتیوب
http://youtube.com/@irantalks
@fazeli_mohammad
#محمد_درویش یک عمر برای محیط‌زیست کنشگری کرده است. حاصل عمری کنشگری برای ایران چه بوده است؟
دیدن نسخه کامل ویدیو
https://youtu.be/Dv4j4FWADos
گفت‌وگویی برای آنها که می‌خواهند با کنشگری، ایران بهتری بسازند.
صفحه محمد فاضلی در یوتیوب
http://youtube.com/@irantalks
@fazeli_mohammad
👍106👎8
Forwarded from آینده (عباس عبدی)
🔴آیا گفتگو ممکن و مفید است؟
🔺هم‌میهن ۱۱ شهریور ۱۴۰۴
✍️عباس عبدی
🔘تقریبا روشن است که جامعه ایران خالی از گفتگوی جدی در داخل یا با خارج است. گفتگویی که نیاز جامعه ما هم هست. از این رو شاید این پرسش که آیا گفتگو مفید و موثر است، عجیب باشد. چون به صورت پیش‌فرض، گفتگو امری پذیرفته شده و مفید تلقی می‌شود. به طور قطع منافعی هم دارد، ولی باید سطح انتظارات از گفتگو را روشن کرد.
🔘گفتگوهایی که ظرفیت توافقات مهم دارند، مستلزم پذیرش پیش‌فرض‌هایی روشن است که اگر آن پیش‌فرض‌ها از سوی طرفین پذیرفته نشود، اثرات گفتگو کم‌دامنه و غیر مهم خواهد شد و چه بسا با شکست مواجه شود. گفتگوی موثر چه در داخل کشور و چه در سطح بین‌الملل مستلزم چنین شرطی است. در این یادداشت می‌کوشم که پیش‌فرض‌های هر دو طرف گفتگوهای احتمالی را شرح دهم.
🔘پیش از آن نیز معتقدم که علت اصلی شکست برجام این بود که چنین پیش‌فرضی یا نبود یا به صورت ضمنی پذیرفته شده بود ولی در عمل نقض شد. به عبارت دیگر مسأله شورای امنیت و غرب فقط با غنی‌سازی اورانیوم ایران نبود، بلکه با رویکرد ایران در مخالفت با نظم بین‌الملل بود. نظمی که ایران آن را ناعادلانه می‌دانست و در صدد تغییر آن بود و غنی‌سازی نیز می‌توانست یک مولفه مهم برای رفتن در این مسیر و تقابل با نظم جهانی باشد.
🔘برای مثال هند و پاکستان فراتر از غنی‌سازی، بمب نیز تولید کردند و فشارهای اندکی را متحمل شدند، چون این بمب را برای مقابله با یکدیگر می‌خواستند و نه برای عادلانه کردن و بهم زدن نظم جهانی. هر دو کشور نیز کمابیش خود را در ذیل نظم موجود تعریف می‌کنند. مصداق این مسأله در ماجرای پس از برجام است و آن نپذیرفتن ایران برای مشارکت در گفتگوهای سوریه و منطقه بود، چون حل مسایل منطقه‌ای از طریق گفتگو و با حضور قدرت‌های جهانی یکی از ویژگی‌های نظم مزبور است.
https://telegra.ph/آیا-گفتگو-ممکن-و-مفید-است-09-01
🔺هم‌میهن ۱۱ شهریور ۱۴۰۴
✍️عباس عبدی
🔘تقریبا روشن است که جامعه ایران خالی از گفتگوی جدی در داخل یا با خارج است. گفتگویی که نیاز جامعه ما هم هست. از این رو شاید این پرسش که آیا گفتگو مفید و موثر است، عجیب باشد. چون به صورت پیش‌فرض، گفتگو امری پذیرفته شده و مفید تلقی می‌شود. به طور قطع منافعی هم دارد، ولی باید سطح انتظارات از گفتگو را روشن کرد.
🔘گفتگوهایی که ظرفیت توافقات مهم دارند، مستلزم پذیرش پیش‌فرض‌هایی روشن است که اگر آن پیش‌فرض‌ها از سوی طرفین پذیرفته نشود، اثرات گفتگو کم‌دامنه و غیر مهم خواهد شد و چه بسا با شکست مواجه شود. گفتگوی موثر چه در داخل کشور و چه در سطح بین‌الملل مستلزم چنین شرطی است. در این یادداشت می‌کوشم که پیش‌فرض‌های هر دو طرف گفتگوهای احتمالی را شرح دهم.
🔘پیش از آن نیز معتقدم که علت اصلی شکست برجام این بود که چنین پیش‌فرضی یا نبود یا به صورت ضمنی پذیرفته شده بود ولی در عمل نقض شد. به عبارت دیگر مسأله شورای امنیت و غرب فقط با غنی‌سازی اورانیوم ایران نبود، بلکه با رویکرد ایران در مخالفت با نظم بین‌الملل بود. نظمی که ایران آن را ناعادلانه می‌دانست و در صدد تغییر آن بود و غنی‌سازی نیز می‌توانست یک مولفه مهم برای رفتن در این مسیر و تقابل با نظم جهانی باشد.
🔘برای مثال هند و پاکستان فراتر از غنی‌سازی، بمب نیز تولید کردند و فشارهای اندکی را متحمل شدند، چون این بمب را برای مقابله با یکدیگر می‌خواستند و نه برای عادلانه کردن و بهم زدن نظم جهانی. هر دو کشور نیز کمابیش خود را در ذیل نظم موجود تعریف می‌کنند. مصداق این مسأله در ماجرای پس از برجام است و آن نپذیرفتن ایران برای مشارکت در گفتگوهای سوریه و منطقه بود، چون حل مسایل منطقه‌ای از طریق گفتگو و با حضور قدرت‌های جهانی یکی از ویژگی‌های نظم مزبور است.
https://telegra.ph/آیا-گفتگو-ممکن-و-مفید-است-09-01
Telegraph
آیا گفتگو ممکن و مفید است؟
🔺هم‌میهن ۱۱ شهریور ۱۴۰۴ ✍️عباس عبدی 🔘تقریبا روشن است که جامعه ایران خالی از گفتگوی جدی در داخل یا با خارج است. گفتگویی که نیاز جامعه ما هم هست. از این رو شاید این پرسش که آیا گفتگو مفید و موثر است، عجیب باشد. چون به صورت پیش‌فرض، گفتگو امری پذیرفته شده و…
👍87👎13
Forwarded from نگاه متفاوت (احمد زیدآبادی) (Ahmad Zeidabadi)
کنسرت همایون و پارادوکس همیشگی!
یکی از تراژدی‌های سیاسی زندگی بشر این است که حکومت‌ها هنگامی تن به تغییر و اصلاح برخی رفتارها و سیاست‌های خود می‌دهند که بخشی از مردم از هر نوع تغییر معنادار قطع امید کرده و دنبال جایگزین می‌گردند. نیروهای مترصد جایگزینی هم که دلیل مطرح شدن‌شان، نارضایتی از امکان اصلاح سیاست‌های حاکم بوده است، پس از مدتی با هر نشانه‌ای از اصلاح با تمام قوا به دشمنی و مخالفت برمی‌خیزند و عملاً سد راه تغییر و تحول مسالمت‌آمیز و بدون خشونت می‌شوند!
به عبارت دیگر، وقتی اقشار مختلف جامعه خواهان اصلاح می‌شوند، حکومت‌ها به آن تن نمی‌دهند و وقتی که حکومت‌ها به هر دلیلی نشانه‌های اصلاح از خود بروز می‌دهند، مخالفانش آن را پس می‌زنند!
این وضعیت را می‌توان در مورد برنامۀ کنسرت عمومی و رایگان همایون شجریان در میدان آزادی تهران به وضوح مشاهده کرد.
مجوز این برنامه بدون تردید نشانۀ میل به اصلاح یک رفتار پیشین بسیار مخرب از سوی حکومت است، اما همین نشانه اینک با خصومت نیروهای نومید از اصلاح و مترصد جایگزینی روبرو شده است.
ما ایرانیان باید خود را از اسارت این پارادوکس رها کنیم و از یک سوراخ چندین بار خود را در معرض گزیدگی قرار ندهیم. اصلاح و تغییر رفتار و سیاست‌های نادرست حکومت‌ها در هر شرایطی امری مثبت و شایستۀ استقبال است و از همین رو، همایون شجریان نباید تحت تأثیر تهاجم عده‌ای قرار گیرد بخصوص اینکه برنامۀ او دل هزاران ایرانی ناشاد را در این شرایط برای ساعاتی هم که شده، شاد خواهد کرد.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
یکی از تراژدی‌های سیاسی زندگی بشر این است که حکومت‌ها هنگامی تن به تغییر و اصلاح برخی رفتارها و سیاست‌های خود می‌دهند که بخشی از مردم از هر نوع تغییر معنادار قطع امید کرده و دنبال جایگزین می‌گردند. نیروهای مترصد جایگزینی هم که دلیل مطرح شدن‌شان، نارضایتی از امکان اصلاح سیاست‌های حاکم بوده است، پس از مدتی با هر نشانه‌ای از اصلاح با تمام قوا به دشمنی و مخالفت برمی‌خیزند و عملاً سد راه تغییر و تحول مسالمت‌آمیز و بدون خشونت می‌شوند!
به عبارت دیگر، وقتی اقشار مختلف جامعه خواهان اصلاح می‌شوند، حکومت‌ها به آن تن نمی‌دهند و وقتی که حکومت‌ها به هر دلیلی نشانه‌های اصلاح از خود بروز می‌دهند، مخالفانش آن را پس می‌زنند!
این وضعیت را می‌توان در مورد برنامۀ کنسرت عمومی و رایگان همایون شجریان در میدان آزادی تهران به وضوح مشاهده کرد.
مجوز این برنامه بدون تردید نشانۀ میل به اصلاح یک رفتار پیشین بسیار مخرب از سوی حکومت است، اما همین نشانه اینک با خصومت نیروهای نومید از اصلاح و مترصد جایگزینی روبرو شده است.
ما ایرانیان باید خود را از اسارت این پارادوکس رها کنیم و از یک سوراخ چندین بار خود را در معرض گزیدگی قرار ندهیم. اصلاح و تغییر رفتار و سیاست‌های نادرست حکومت‌ها در هر شرایطی امری مثبت و شایستۀ استقبال است و از همین رو، همایون شجریان نباید تحت تأثیر تهاجم عده‌ای قرار گیرد بخصوص اینکه برنامۀ او دل هزاران ایرانی ناشاد را در این شرایط برای ساعاتی هم که شده، شاد خواهد کرد.
#احمد_زیدآبادی
@ahmadzeidabad
👍441👎121
Forwarded from انتشارات روزنه
📚 معرفی کتاب فراز و فرود ملت‌ها
چرا "گروه‌های ذینفع" در یک جامعه شکل می‌گیرند؟ آیا انباشت این گروه‌ها می‌تواند به "فراز و فرود ملت‌ها" بینجامد؟ با کدام دستگاه نظری می‌توان آثار و تبعات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی آنها را تحلیل کرد؟
مَنسِر اولسون در کتاب فراز و فرود ملت‌ها با نگاهی میان‌رشته‌ای و تاریخی، چارچوب نظری خود را برای پاسخ‌دهی به این سؤالات ارائه و نشان می‌دهد که گروه‌های منافع خاص با سیطره بر نهادها و حامل‌های قدرت به ویژه دولت، باعث کاهش کارآیی و درآمد کل جوامع می‌شوند. ایده‌های اولسون می‌تواند بینش‌های جدیدی دربارۀ شیوۀ عمل و اقتضائات مقابله با این گروه‌ها در جامعه و اقتصاد ایران در اختیار ما بگذارد.
نام کتاب: فراز و فرود ملت‌ها
نویسنده: مَنسِر اولسون
مترجمان: جعفر خیرخواهان، محمد فاضلی
انتشارات روزنه
چاپ: سوم
تعداد صفحات: ۳۵۲
#انتشارات_روزنه
🛒خرید اینترنتی کتاب با تخفیف
📖مطالعۀ صفحات نخست
▫️تلگرام نشر روزنه
▫️اینستاگرام روزنه
▫️تلگرام دکتر فاضلی
▫️تلگرام دکتر خیرخواهان
☎️ 02188721514
چرا "گروه‌های ذینفع" در یک جامعه شکل می‌گیرند؟ آیا انباشت این گروه‌ها می‌تواند به "فراز و فرود ملت‌ها" بینجامد؟ با کدام دستگاه نظری می‌توان آثار و تبعات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی آنها را تحلیل کرد؟
مَنسِر اولسون در کتاب فراز و فرود ملت‌ها با نگاهی میان‌رشته‌ای و تاریخی، چارچوب نظری خود را برای پاسخ‌دهی به این سؤالات ارائه و نشان می‌دهد که گروه‌های منافع خاص با سیطره بر نهادها و حامل‌های قدرت به ویژه دولت، باعث کاهش کارآیی و درآمد کل جوامع می‌شوند. ایده‌های اولسون می‌تواند بینش‌های جدیدی دربارۀ شیوۀ عمل و اقتضائات مقابله با این گروه‌ها در جامعه و اقتصاد ایران در اختیار ما بگذارد.
نام کتاب: فراز و فرود ملت‌ها
نویسنده: مَنسِر اولسون
مترجمان: جعفر خیرخواهان، محمد فاضلی
انتشارات روزنه
چاپ: سوم
تعداد صفحات: ۳۵۲
#انتشارات_روزنه
🛒خرید اینترنتی کتاب با تخفیف
📖مطالعۀ صفحات نخست
▫️تلگرام نشر روزنه
▫️اینستاگرام روزنه
▫️تلگرام دکتر فاضلی
▫️تلگرام دکتر خیرخواهان
☎️ 02188721514
👍69
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
قدردانی جامعه
#محمد_درویش یک عمر برای محیط‌زیست کنشگری کرده است. جامعه هم قدرش را دانسته است.
دیدن نسخه کامل ویدیو
https://youtu.be/Dv4j4FWADos
گفت‌وگویی برای آنها که می‌خواهند با کنشگری، ایران بهتری بسازند.
صفحه محمد فاضلی در یوتیوب
http://youtube.com/@irantalks
@fazeli_mohammad
#محمد_درویش یک عمر برای محیط‌زیست کنشگری کرده است. جامعه هم قدرش را دانسته است.
دیدن نسخه کامل ویدیو
https://youtu.be/Dv4j4FWADos
گفت‌وگویی برای آنها که می‌خواهند با کنشگری، ایران بهتری بسازند.
صفحه محمد فاضلی در یوتیوب
http://youtube.com/@irantalks
@fazeli_mohammad
👍158
Forwarded from مجتبی لشکربلوکی
🔲⭕️وزیر یا عمو سبزی فروش، کدامیک؟
مجتبی لشکربلوکی
با یکی از وزرای اسبق صحبت می کردم می گفت روزی به معاون اول گفتم آنقدر که مرا به جلسات دعوت می کنید، تفاوتی ندارد که وزیر این وزارت خانه من باشم [با مدرک دکتری و ۲۰ سال سابقه کشورداری] یا یک سبزی فروش. چون اصلا اجازه فکر کردن، تمرکز و راهبری موثر وزارت خانه را از من گرفته اید. یکی از مدیران می گفت: در سرزمینی زندگی می‌کنیم که مدیرانش بیشتر از هر جای جهان «جلسه می‌روند» و کمتر از هر جای جهان «تصمیم می‌گیرند».
نظام کشورداری و همچنین شرکت داری ما آفات زیادی دارد. از جمله اینکه مدیران ما شده اند علامه مجلسی! از این جلسه به آن جلسه! وقتی در یک نظام حکمرانی (دولت) یا مجموعه اقتصادی (شرکت خصوصی) جلسات زیاد است این نشانه یک بیماری جدی است و دست کم ۵ ریشه دارد:
شفاف نبودن رژیم تصمیم گیری: وقتی معلوم نیست چه کسی حق دارد در مورد چه چیزی تصمیم بگیرد، همه دور میز می‌نشینند تا ....
عدم توازن اختیارات و مسوولیت: وقتی برای هر کاری مثلا خرید خودرو دولتی باید جلسات در بالاترین سطوح دولت برگزار شود این یعنی اینکه واحد متولی اختیار لازم را ندارد و باید برای کوچک ترین تصمیمات تایید بقیه را بگیرد (مثال واقعی است)
تصمیم گریزی: وقتی قدرت و جسارت تصمیم گیری از مدیران گرفته می شود، مدیران چه می کنند؟ توزیع ریسک تصمیم! و جلسه تبدیل می‌شود به ابزاری برای تقسیم مسئولیت که بعدها هر چه شد بگویند ببین این که تصمیم من نبود، ما ده نفر همه با هم تصمیم گرفتیم. خیلی شفاف بخواهم بگویم در ساختار اداری ایران، خیلی وقت ها جلسه یعنی مسئولیت‌گریزی دسته‌جمعی!
فرهنگ نمایشی (Performative Culture) یا تئاتر مدیریتی یا شوآف سازمانی: در بسیاری سازمان ها جلسه بیشتر ابزاری است برای شوآف مشارکت و یا عملگرایی نمایشی، نه حل مسئله. اینکه بگوییم ما تا ساعت ۱۱ شب در جلسه بودیم افتخار نیست، نشان ناکارآمدی است. مثالی از تئاتر مدیریتی: یک بار به جلسه یکی از مدیران ارشد کشور دعوت شدم بدون اعلام موضوع دقیق. از دفترشان پرسیدم چند نفر دعوتند؟ گفتند۲۰ نفر! نرفتم. چرا؟ چون در جلسه ۲ساعته ای که وقت مفیدش ۹۰ دقیقه است با فرض حداقل ۱۰ دقیقه فرمایشات گهربار مدیر ارشد مربوطه، ۸۰ دقیقه وقت باقی می ماند برای ۲۰ نفر باقی مانده، یعنی نفری ۴ دقیقه. برای ۴ دقیقه اظهار نظر شتابزده بدون موضوع از پیش تعریف شده ۴ ساعت وقتم را در ترافیک و حضور در جلسه هدر ندادم.
بی‌اعتمادی به یکدیگر: وقتی مدیران به تصمیم‌های یکدیگر اعتماد ندارند، همه می‌خواهند در جریان همه‌چیز باشند، و این یعنی جلسه برای هر چیزی!
☑️⭕️تجویز راهبردی
اشتباه نکنید جلسات یکی از مهم ترین ابزارهای مدیریت هستند در این شکی نیست. خود من در بسیاری جلسات شرکت می کنم و خواهم کرد. اصول برگزاری مدیریت جلسات، به هیچ وجه چیزی عجیبی نیست که بخواهم این جا آنها را بیان کنم. هر چند به تجربه دریافته ام بیان بدیهیات ساده گاهی اوقات ارایه کشفیات پیشرفته تلقی می شود. شما هر کتاب مدیریت جلسه رو به صورت تصادفی باز کنی اصولی دارد که ساده و کلیدی اند. در کنار آن ها می خواهم شش پیشنهاد غیرمتعارف را نیز مطرح کنم:
◽️گونه‌بندی جلسه: بدانیم هر جلسه ای که برگزار می کنیم چه جلسه ای است؟ دست کم ۱۰ گونه جلسه شناخته شده وجود دارد از جلسات ایده پردازی تا تصمیم گیری و... هر گونه جلسه یک شیوه مدیریت می طلبد. برخی رسمی برخی غیررسمی، برخی با جمع بندی برخی بدون جمع بندی، برخی با اعضای زیاد و برخی تاسقف ۶ نفر و ...
◽️عدم برگزاری جلسه: گاهی اوقات بهترین شیوه مدیریت جلسه، عدم برگزاری آن است. با تفویض اختیار کاری کنید که نیازی به اخذ تایید از دیگران وجود نداشته باشد.
◽️جلسات مکتوب: یک استارت آپ موفق ایرانی روش جالبی دارد. همه در یک ساعت خاص هر جایی باشند وارد صفحه گوگل داک می شوند و همزمان راجع به موضوعی که دستور جلسه است می نویسند و روی نوشته های هم کامنت می گذارند. اینگونه لازم نیست که یک نفر صحبت کند و بقیه گوش کنند و هر کسی خواست بدون مزاحمت برای دیگران می تواند بنویسد و بخواند.
◽️تایمر معکوس روی دیوار: یک ساعت دیجیتال بگذارید که دقیقه‌ها را کم می‌کند؛ فشار روانی مثبت برای مختصر و مفیدگویی
◽️محدودیت کلمات: هر نفر در مورد هر موضوع فقط با N کلمه می‌تواند نظرش را بگوید. وقتی افراد مجبور به کوتاه‌گویی می‌شوند، مجبور می شوند قبل از حرف زدن فکر کنند نه حین حرف زدن!
◽️اعلام هزینه: روی تابلو بنویسید: هر دقیقه این جلسه X میلیون تومان هزینه دارد
این ها پیشنهادهای غیرمتعارف اند. شما اول پیشنهادهای متعارف رو اجرا کنید بعد بروید سراغ غیرمتعارف ها.
بین علامه مجلسی (کسانی که همیشه از این جلسه به آن جلسه می روند) و عمو سبزی فروش، دومی تمرکز و عقل معیشت بیشتری دارد
@Dr_lashkarbolouki
مجتبی لشکربلوکی
با یکی از وزرای اسبق صحبت می کردم می گفت روزی به معاون اول گفتم آنقدر که مرا به جلسات دعوت می کنید، تفاوتی ندارد که وزیر این وزارت خانه من باشم [با مدرک دکتری و ۲۰ سال سابقه کشورداری] یا یک سبزی فروش. چون اصلا اجازه فکر کردن، تمرکز و راهبری موثر وزارت خانه را از من گرفته اید. یکی از مدیران می گفت: در سرزمینی زندگی می‌کنیم که مدیرانش بیشتر از هر جای جهان «جلسه می‌روند» و کمتر از هر جای جهان «تصمیم می‌گیرند».
نظام کشورداری و همچنین شرکت داری ما آفات زیادی دارد. از جمله اینکه مدیران ما شده اند علامه مجلسی! از این جلسه به آن جلسه! وقتی در یک نظام حکمرانی (دولت) یا مجموعه اقتصادی (شرکت خصوصی) جلسات زیاد است این نشانه یک بیماری جدی است و دست کم ۵ ریشه دارد:
شفاف نبودن رژیم تصمیم گیری: وقتی معلوم نیست چه کسی حق دارد در مورد چه چیزی تصمیم بگیرد، همه دور میز می‌نشینند تا ....
عدم توازن اختیارات و مسوولیت: وقتی برای هر کاری مثلا خرید خودرو دولتی باید جلسات در بالاترین سطوح دولت برگزار شود این یعنی اینکه واحد متولی اختیار لازم را ندارد و باید برای کوچک ترین تصمیمات تایید بقیه را بگیرد (مثال واقعی است)
تصمیم گریزی: وقتی قدرت و جسارت تصمیم گیری از مدیران گرفته می شود، مدیران چه می کنند؟ توزیع ریسک تصمیم! و جلسه تبدیل می‌شود به ابزاری برای تقسیم مسئولیت که بعدها هر چه شد بگویند ببین این که تصمیم من نبود، ما ده نفر همه با هم تصمیم گرفتیم. خیلی شفاف بخواهم بگویم در ساختار اداری ایران، خیلی وقت ها جلسه یعنی مسئولیت‌گریزی دسته‌جمعی!
فرهنگ نمایشی (Performative Culture) یا تئاتر مدیریتی یا شوآف سازمانی: در بسیاری سازمان ها جلسه بیشتر ابزاری است برای شوآف مشارکت و یا عملگرایی نمایشی، نه حل مسئله. اینکه بگوییم ما تا ساعت ۱۱ شب در جلسه بودیم افتخار نیست، نشان ناکارآمدی است. مثالی از تئاتر مدیریتی: یک بار به جلسه یکی از مدیران ارشد کشور دعوت شدم بدون اعلام موضوع دقیق. از دفترشان پرسیدم چند نفر دعوتند؟ گفتند۲۰ نفر! نرفتم. چرا؟ چون در جلسه ۲ساعته ای که وقت مفیدش ۹۰ دقیقه است با فرض حداقل ۱۰ دقیقه فرمایشات گهربار مدیر ارشد مربوطه، ۸۰ دقیقه وقت باقی می ماند برای ۲۰ نفر باقی مانده، یعنی نفری ۴ دقیقه. برای ۴ دقیقه اظهار نظر شتابزده بدون موضوع از پیش تعریف شده ۴ ساعت وقتم را در ترافیک و حضور در جلسه هدر ندادم.
بی‌اعتمادی به یکدیگر: وقتی مدیران به تصمیم‌های یکدیگر اعتماد ندارند، همه می‌خواهند در جریان همه‌چیز باشند، و این یعنی جلسه برای هر چیزی!
☑️⭕️تجویز راهبردی
اشتباه نکنید جلسات یکی از مهم ترین ابزارهای مدیریت هستند در این شکی نیست. خود من در بسیاری جلسات شرکت می کنم و خواهم کرد. اصول برگزاری مدیریت جلسات، به هیچ وجه چیزی عجیبی نیست که بخواهم این جا آنها را بیان کنم. هر چند به تجربه دریافته ام بیان بدیهیات ساده گاهی اوقات ارایه کشفیات پیشرفته تلقی می شود. شما هر کتاب مدیریت جلسه رو به صورت تصادفی باز کنی اصولی دارد که ساده و کلیدی اند. در کنار آن ها می خواهم شش پیشنهاد غیرمتعارف را نیز مطرح کنم:
◽️گونه‌بندی جلسه: بدانیم هر جلسه ای که برگزار می کنیم چه جلسه ای است؟ دست کم ۱۰ گونه جلسه شناخته شده وجود دارد از جلسات ایده پردازی تا تصمیم گیری و... هر گونه جلسه یک شیوه مدیریت می طلبد. برخی رسمی برخی غیررسمی، برخی با جمع بندی برخی بدون جمع بندی، برخی با اعضای زیاد و برخی تاسقف ۶ نفر و ...
◽️عدم برگزاری جلسه: گاهی اوقات بهترین شیوه مدیریت جلسه، عدم برگزاری آن است. با تفویض اختیار کاری کنید که نیازی به اخذ تایید از دیگران وجود نداشته باشد.
◽️جلسات مکتوب: یک استارت آپ موفق ایرانی روش جالبی دارد. همه در یک ساعت خاص هر جایی باشند وارد صفحه گوگل داک می شوند و همزمان راجع به موضوعی که دستور جلسه است می نویسند و روی نوشته های هم کامنت می گذارند. اینگونه لازم نیست که یک نفر صحبت کند و بقیه گوش کنند و هر کسی خواست بدون مزاحمت برای دیگران می تواند بنویسد و بخواند.
◽️تایمر معکوس روی دیوار: یک ساعت دیجیتال بگذارید که دقیقه‌ها را کم می‌کند؛ فشار روانی مثبت برای مختصر و مفیدگویی
◽️محدودیت کلمات: هر نفر در مورد هر موضوع فقط با N کلمه می‌تواند نظرش را بگوید. وقتی افراد مجبور به کوتاه‌گویی می‌شوند، مجبور می شوند قبل از حرف زدن فکر کنند نه حین حرف زدن!
◽️اعلام هزینه: روی تابلو بنویسید: هر دقیقه این جلسه X میلیون تومان هزینه دارد
این ها پیشنهادهای غیرمتعارف اند. شما اول پیشنهادهای متعارف رو اجرا کنید بعد بروید سراغ غیرمتعارف ها.
بین علامه مجلسی (کسانی که همیشه از این جلسه به آن جلسه می روند) و عمو سبزی فروش، دومی تمرکز و عقل معیشت بیشتری دارد
@Dr_lashkarbolouki
👍140👎2
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
راه‌حل بحران آب شرب
کاهش هدررفت
هر وقت اسم #کاهش_هدررفت در شبکه‌های آب شرب و بهداشت به میان می‌آید، فوری از دشواری و هزینه‌بر بودن این کار گفته می‌شود؛ و هیچ وقت کاهش هدررفت به صورت جدی در دستور کار قرار نمی‌گیرد.
آنها که آب منتقل می‌کنند، دنبال شیرین‌سازی آب دریا هستند یا طرح‌های پرهزینه برای تأمین آب بیشتر می‌دهند، ستایش می‌شوند و پاداش می‌گیرند اما مدیرانی که به دنبال کاهش هدررفت و توسعه پایدار مدیریت منابع و مصارف آب هستند نادیده گرفته می‌شوند.
دیدن ویدیو
https://youtu.be/mauToijH04A
دکتر محمدرضا جلیلی قاضی‌زاده، از اعضای کارگروه #کاهش_هدررفت_آب در انجمن بین‌المللی آب (IWA) توضیح می‌دهد که چه ظرفیت‌هایی برای کاهش هدررفت آب وجود دارد، از چه تکنیک‌هایی می‌توان استفاده کرد و مدیرانی که به کاهش هدررفت اعتقاد داشته‌اند در همین کشور به چه موفقیت‌هایی دست یافته‌اند.
https://youtu.be/mauToijH04A
#مدیریت_آب_شهری #بحران_آب #آب_کاشان #مدیریت_آب #آب_شهری #آب_شرب #آران_و_بیدگل
@fazeli_mohammad
کاهش هدررفت
هر وقت اسم #کاهش_هدررفت در شبکه‌های آب شرب و بهداشت به میان می‌آید، فوری از دشواری و هزینه‌بر بودن این کار گفته می‌شود؛ و هیچ وقت کاهش هدررفت به صورت جدی در دستور کار قرار نمی‌گیرد.
آنها که آب منتقل می‌کنند، دنبال شیرین‌سازی آب دریا هستند یا طرح‌های پرهزینه برای تأمین آب بیشتر می‌دهند، ستایش می‌شوند و پاداش می‌گیرند اما مدیرانی که به دنبال کاهش هدررفت و توسعه پایدار مدیریت منابع و مصارف آب هستند نادیده گرفته می‌شوند.
دیدن ویدیو
https://youtu.be/mauToijH04A
دکتر محمدرضا جلیلی قاضی‌زاده، از اعضای کارگروه #کاهش_هدررفت_آب در انجمن بین‌المللی آب (IWA) توضیح می‌دهد که چه ظرفیت‌هایی برای کاهش هدررفت آب وجود دارد، از چه تکنیک‌هایی می‌توان استفاده کرد و مدیرانی که به کاهش هدررفت اعتقاد داشته‌اند در همین کشور به چه موفقیت‌هایی دست یافته‌اند.
https://youtu.be/mauToijH04A
#مدیریت_آب_شهری #بحران_آب #آب_کاشان #مدیریت_آب #آب_شهری #آب_شرب #آران_و_بیدگل
@fazeli_mohammad
👍104👎1
Forwarded from انتشارات روزنه
📚 معرفی کتاب فراز و فرود ملت‌ها
چرا "گروه‌های ذینفع" در یک جامعه شکل می‌گیرند؟ آیا انباشت این گروه‌ها می‌تواند به "فراز و فرود ملت‌ها" بینجامد؟ با کدام دستگاه نظری می‌توان آثار و تبعات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی آنها را تحلیل کرد؟
مَنسِر اولسون در کتاب فراز و فرود ملت‌ها با نگاهی میان‌رشته‌ای و تاریخی، چارچوب نظری خود را برای پاسخ‌دهی به این سؤالات ارائه و نشان می‌دهد که گروه‌های منافع خاص با سیطره بر نهادها و حامل‌های قدرت به ویژه دولت، باعث کاهش کارآیی و درآمد کل جوامع می‌شوند. ایده‌های اولسون می‌تواند بینش‌های جدیدی دربارۀ شیوۀ عمل و اقتضائات مقابله با این گروه‌ها در جامعه و اقتصاد ایران در اختیار ما بگذارد.
نام کتاب: فراز و فرود ملت‌ها
نویسنده: مَنسِر اولسون
مترجمان: جعفر خیرخواهان، محمد فاضلی
انتشارات روزنه
چاپ: سوم
تعداد صفحات: ۳۵۲
#انتشارات_روزنه
🛒خرید اینترنتی کتاب با تخفیف
📖مطالعۀ صفحات نخست
▫️تلگرام نشر روزنه
▫️اینستاگرام روزنه
▫️تلگرام دکتر فاضلی
▫️تلگرام دکتر خیرخواهان
☎️ 02188721514
چرا "گروه‌های ذینفع" در یک جامعه شکل می‌گیرند؟ آیا انباشت این گروه‌ها می‌تواند به "فراز و فرود ملت‌ها" بینجامد؟ با کدام دستگاه نظری می‌توان آثار و تبعات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی آنها را تحلیل کرد؟
مَنسِر اولسون در کتاب فراز و فرود ملت‌ها با نگاهی میان‌رشته‌ای و تاریخی، چارچوب نظری خود را برای پاسخ‌دهی به این سؤالات ارائه و نشان می‌دهد که گروه‌های منافع خاص با سیطره بر نهادها و حامل‌های قدرت به ویژه دولت، باعث کاهش کارآیی و درآمد کل جوامع می‌شوند. ایده‌های اولسون می‌تواند بینش‌های جدیدی دربارۀ شیوۀ عمل و اقتضائات مقابله با این گروه‌ها در جامعه و اقتصاد ایران در اختیار ما بگذارد.
نام کتاب: فراز و فرود ملت‌ها
نویسنده: مَنسِر اولسون
مترجمان: جعفر خیرخواهان، محمد فاضلی
انتشارات روزنه
چاپ: سوم
تعداد صفحات: ۳۵۲
#انتشارات_روزنه
🛒خرید اینترنتی کتاب با تخفیف
📖مطالعۀ صفحات نخست
▫️تلگرام نشر روزنه
▫️اینستاگرام روزنه
▫️تلگرام دکتر فاضلی
▫️تلگرام دکتر خیرخواهان
☎️ 02188721514
👍74
سیاست همایونی
محمد فاضلی
بگذارید سیاست منجر به اعلام عمومی برگزاری کنسرت #همایون_شجریان در #میدان_آزادی، سیل مخالفت‌ها با آن، و نهایتاً لغو شدن آن را #سیاست_همایونی بنامیم. هدفم تحلیل ویژگی‌های سیاست همایونی و درس و درد عمیق آن برای ایران امروز و آینده است.
زنده‌سازی گذشته
نیروهای سیاسی در وضعیتی هستند که دائم گذشته را هم می‌زنند و زنده‌سازی گذشته – حتی بر اساس برساخته‌های غیرواقعی و دروغین – یکی از مهم‌ترین ابزارهای منازعه است. برخی نیروهای سیاسی حاضرند بر سر میراث اجتماعی-سیاسی محمدرضا شجریان و برساخته‌هایی (نه الزاماً واقعیاتی) از تأثیرات او بر مهچور شدن سایر خوانندگان (گلپا، ایرج و ...)، منازعه‌ای شدید را پیش بکشند تا همایون شجریان را هم لِه کنند.
وقتی منازعه بر سر گذشته یک هنرمند و اجرای یک کنسرت موسیقی چنین منازعه‌ای در می‌گیرد، وای به حال روزی که موضوعات مهم‌تری از گذشته موضوع تحلیل و تصمیم باشند. گذشته، داغ‌تر از همیشه، در ایران امروز زنده است و زنده‌سازی می‌شود تا نان منازعه‌ای ویرانگر در تنور آن پخته شود.
مدیران فروکوفته
بدیهی است که دادن مجوز برگزاری کنسرت در میدان آزادی، تصمیمی نیست که معاون هنری وزارت ارشاد به تنهایی، خودسرانه، بدون هماهنگی با برخی از مهم‌ترین نهادهای تصمیم‌گیری درون و بیرون دولت گرفته باشد. اما همین تصمیم سنگین و مهم که خروجی فرایندهای پیچیده است، با دو موج مخالفت خارجی و داخلی، هیچ می‌شود.
معاون هنری وزارت ارشاد قربانی این وضعیت شده و مجبور می‌شود از همایون شجریان عذرخواهی کند. اما پیام روشن این ماجرا برای بقیه مدیران این است که «تصمیم نگیر!». سرنوشت معاون هنری وزارت ارشاد، همواره پیش چشم سایر مدیران خواهد بود؛ و به این ترتیب یاد می‌گیرند که دست به هیچ کار بزرگی نزنند. نظام سیاسی بارها چنین پیامی را به مدیران داده و وقتی این کار را در حساس‌ترین پیچ تاریخی خودش هم تکرار می‌کند، نشان می‌دهد ترکیب «بی‌دولتی و بی‌تصمیمی» عاقبت هر مدیر خطرپذیری را تیره و تار می‌سازد. مدیران فروکوفته‌ای که ترسو می‌شوند، عاقبت چنین فرایندی است.
تداوم تعلیق
حکومت و جامعه ایران سالیانی است که در تعلیق به سر می‌برد. یک سال اخیر این تعلیق تشدید شد و بعد از جنگ ۱۲ روزه به اوج رسید. خروج آگاهانه از تعلیق با «تصمیم» ممکن است. وقتی بر سر برگزاری یک کنسرت چنین سطحی از مناقشه، تعارض و بی‌تصمیمی وجود دارد، می‌توان حدس زد که بر سر موضوعاتی نظیر مواجهه با غنی‌سازی، مذاکره مستقیم، رابطه با چین و روسیه، مکانیسم ماشه و ... چه بلوا و بلبشویی در نظام تصمیم‌گیری در جریان است.
اگر مدیری که خطرپذیری می‌کند و مجوز برگزاری کنسرت می‌دهد، در نهایت چنین مجازات شده و فروکوفته می‌شود، آن سیاست‌مداری که بخواهد درباره موضوعات مهم‌تر تصمیم بگیرد چه تجربه‌ای خواهد داشت؟ ناگزیر تصمیم نمی‌گیرند، و سیاست رسمی می‌شود «از این ستون به آن ستون فرج است.» بی‌عملی الگوی غالب می‌شود. عاقبت چنین وضعیت، #تداوم_تعلیق است. تداوم تعلیق در لحظه بحران، سم مهلک است.
کنشگر کینه‌توزِ مستأصلِ عاصی
خروجی طبیعی شکل و محتوایی از سیاست که در آن عبور از گذشته ناممکن شده و دائم گذشته زنده‌سازی می‌شود تا امروز داغ بشود و داغ بماند؛ کنشگر کینه‌توز است. گذشته به قصد تحلیل و شناخت و فراتر رفتن از آن داغ نمی‌شود، بلکه داغ می‌شود تا در آن بمانیم؛ تا آتش کینه‌ها در آن کاشت و داشت شود، و فراتر رفتن از آن به نفع امروز ناممکن گردد. «کنشگر کینه‌توز» خروجی این وضعیت است.
خروجی مدیران فروکوفته، بی‌تصمیمی و تداوم تعلیق، حل نشدن مسأله‌ها و ناامید شدن از امکان حل مسأله‌هاست. حل نشدن مسأله‌ها و ناامیدی از حل مسأله‌ها هم کنشگران را #مستأصل می‌کند.
کنشگری که در گذشته مانده و کینه‌توز شده، و بر اثر حل نشدن مسأله‌ها و ناامیدی از حل مسأله‌ها مستأصل شده؛ #عاصی می‌شود. این عاصی شدن و #عصیان_مستأصل، در فحاشی مجازی و واقعی، خشونت خیابانی و ... بروز می‌کند.
عاقبت چه می‌شود؟
شما بگویید عاقبت #سیاست_همایونی، یعنی سیاستی که بر اثر زنده‌سازی گذشته، #مدیران_فروکوفته و #تداوم_تعلیق به ظهور «کنشگر کینه‌توزِ مستأصل عاصی» می‌انجامد چه خواهد شد؟ میلیون‌ها کینه‌توزِ مستأصل عاصی چه عاقبتی خواهند داشت؟ از این بگذریم!
سرنوشت ما وقتی تغییر خواهد کرد که سیاست همایونی مبتنی بر زنده‌سازی گذشته، مدیران فروکوفته و تداوم تعلیق، تغییر کند.
صفحه یوتیوب محمد فاضلی
@fazeli_mohammad
محمد فاضلی
بگذارید سیاست منجر به اعلام عمومی برگزاری کنسرت #همایون_شجریان در #میدان_آزادی، سیل مخالفت‌ها با آن، و نهایتاً لغو شدن آن را #سیاست_همایونی بنامیم. هدفم تحلیل ویژگی‌های سیاست همایونی و درس و درد عمیق آن برای ایران امروز و آینده است.
زنده‌سازی گذشته
نیروهای سیاسی در وضعیتی هستند که دائم گذشته را هم می‌زنند و زنده‌سازی گذشته – حتی بر اساس برساخته‌های غیرواقعی و دروغین – یکی از مهم‌ترین ابزارهای منازعه است. برخی نیروهای سیاسی حاضرند بر سر میراث اجتماعی-سیاسی محمدرضا شجریان و برساخته‌هایی (نه الزاماً واقعیاتی) از تأثیرات او بر مهچور شدن سایر خوانندگان (گلپا، ایرج و ...)، منازعه‌ای شدید را پیش بکشند تا همایون شجریان را هم لِه کنند.
وقتی منازعه بر سر گذشته یک هنرمند و اجرای یک کنسرت موسیقی چنین منازعه‌ای در می‌گیرد، وای به حال روزی که موضوعات مهم‌تری از گذشته موضوع تحلیل و تصمیم باشند. گذشته، داغ‌تر از همیشه، در ایران امروز زنده است و زنده‌سازی می‌شود تا نان منازعه‌ای ویرانگر در تنور آن پخته شود.
مدیران فروکوفته
بدیهی است که دادن مجوز برگزاری کنسرت در میدان آزادی، تصمیمی نیست که معاون هنری وزارت ارشاد به تنهایی، خودسرانه، بدون هماهنگی با برخی از مهم‌ترین نهادهای تصمیم‌گیری درون و بیرون دولت گرفته باشد. اما همین تصمیم سنگین و مهم که خروجی فرایندهای پیچیده است، با دو موج مخالفت خارجی و داخلی، هیچ می‌شود.
معاون هنری وزارت ارشاد قربانی این وضعیت شده و مجبور می‌شود از همایون شجریان عذرخواهی کند. اما پیام روشن این ماجرا برای بقیه مدیران این است که «تصمیم نگیر!». سرنوشت معاون هنری وزارت ارشاد، همواره پیش چشم سایر مدیران خواهد بود؛ و به این ترتیب یاد می‌گیرند که دست به هیچ کار بزرگی نزنند. نظام سیاسی بارها چنین پیامی را به مدیران داده و وقتی این کار را در حساس‌ترین پیچ تاریخی خودش هم تکرار می‌کند، نشان می‌دهد ترکیب «بی‌دولتی و بی‌تصمیمی» عاقبت هر مدیر خطرپذیری را تیره و تار می‌سازد. مدیران فروکوفته‌ای که ترسو می‌شوند، عاقبت چنین فرایندی است.
تداوم تعلیق
حکومت و جامعه ایران سالیانی است که در تعلیق به سر می‌برد. یک سال اخیر این تعلیق تشدید شد و بعد از جنگ ۱۲ روزه به اوج رسید. خروج آگاهانه از تعلیق با «تصمیم» ممکن است. وقتی بر سر برگزاری یک کنسرت چنین سطحی از مناقشه، تعارض و بی‌تصمیمی وجود دارد، می‌توان حدس زد که بر سر موضوعاتی نظیر مواجهه با غنی‌سازی، مذاکره مستقیم، رابطه با چین و روسیه، مکانیسم ماشه و ... چه بلوا و بلبشویی در نظام تصمیم‌گیری در جریان است.
اگر مدیری که خطرپذیری می‌کند و مجوز برگزاری کنسرت می‌دهد، در نهایت چنین مجازات شده و فروکوفته می‌شود، آن سیاست‌مداری که بخواهد درباره موضوعات مهم‌تر تصمیم بگیرد چه تجربه‌ای خواهد داشت؟ ناگزیر تصمیم نمی‌گیرند، و سیاست رسمی می‌شود «از این ستون به آن ستون فرج است.» بی‌عملی الگوی غالب می‌شود. عاقبت چنین وضعیت، #تداوم_تعلیق است. تداوم تعلیق در لحظه بحران، سم مهلک است.
کنشگر کینه‌توزِ مستأصلِ عاصی
خروجی طبیعی شکل و محتوایی از سیاست که در آن عبور از گذشته ناممکن شده و دائم گذشته زنده‌سازی می‌شود تا امروز داغ بشود و داغ بماند؛ کنشگر کینه‌توز است. گذشته به قصد تحلیل و شناخت و فراتر رفتن از آن داغ نمی‌شود، بلکه داغ می‌شود تا در آن بمانیم؛ تا آتش کینه‌ها در آن کاشت و داشت شود، و فراتر رفتن از آن به نفع امروز ناممکن گردد. «کنشگر کینه‌توز» خروجی این وضعیت است.
خروجی مدیران فروکوفته، بی‌تصمیمی و تداوم تعلیق، حل نشدن مسأله‌ها و ناامید شدن از امکان حل مسأله‌هاست. حل نشدن مسأله‌ها و ناامیدی از حل مسأله‌ها هم کنشگران را #مستأصل می‌کند.
کنشگری که در گذشته مانده و کینه‌توز شده، و بر اثر حل نشدن مسأله‌ها و ناامیدی از حل مسأله‌ها مستأصل شده؛ #عاصی می‌شود. این عاصی شدن و #عصیان_مستأصل، در فحاشی مجازی و واقعی، خشونت خیابانی و ... بروز می‌کند.
عاقبت چه می‌شود؟
شما بگویید عاقبت #سیاست_همایونی، یعنی سیاستی که بر اثر زنده‌سازی گذشته، #مدیران_فروکوفته و #تداوم_تعلیق به ظهور «کنشگر کینه‌توزِ مستأصل عاصی» می‌انجامد چه خواهد شد؟ میلیون‌ها کینه‌توزِ مستأصل عاصی چه عاقبتی خواهند داشت؟ از این بگذریم!
سرنوشت ما وقتی تغییر خواهد کرد که سیاست همایونی مبتنی بر زنده‌سازی گذشته، مدیران فروکوفته و تداوم تعلیق، تغییر کند.
صفحه یوتیوب محمد فاضلی
@fazeli_mohammad
YouTube
Mohammad Fazeli | محمد فاضلی
من در این صفحه تحلیل‌هایم درباره مسائل جامعه ایران را منتشر می‌کنم. تحلیل‌ها درباره سیاست، دموکراسی، توسعه اقتصادی، صنعتی شدن، محیط‌زیست، مسأله آب، شرکت‌های ایرانی، سرمایه انسانی و هر آنچه در طی سال‌ها درباره‌اش پژوهش کرده و نوشته‌ام. نسخه تصویری پادکست‌هایم…
👍135👎6
Forwarded from پادکست سکه
🎙️ قسمت صد و یکم پادکست سکه
«روایت علی سرزعیم از اقتصاد سیاسی ایران (بخش اول)»
علی سرزعیم از اقتصاددانان شناخته شده ایرانی است که پس از تحصیل اقتصاد در میلان به ایران برگشت و تجربه کار در بخش خصوصی و دولتی را دارد. پادکست سکه تلاش کرد تا در پاسخ پرسش توسعه‌نیافتگی ایران به روایت او از اقتصاد سیاسی ایران بپردازد. سرزعیم با نگاه تاریخی که از سال ۱۳۶۰ آغاز می‌کند در تلاش است تا روایتی منسجم از چهار دهه اخیر اقتصاد سیاسی ایران ارائه کند. در این قسمت او تا سال ۱۳۹۲ این روایت را پیش می‌برد.
👤 مهمان: علی سرزعیم
میزبان: مهدی ناجی
گوینده: علیرضا تقوی
تدوین و تنظیم: ایمان اسلام‌پناه
کارگردان: بهداد گیلزادکهن
کتاب‌های علی سرزعیم
دوستدار سقراط - کانال تلگرام علی سرزعیم
حامی مالی:
اسنپ تریپ | اینستاگرام
🎧 قسمت صد و یکم پادکست سکه را می‌توانید از وب‌سایت سکه و برنامه کست‌باکس بشنوید.
#قسمت_صد_و_یکم
#علی_سرزعیم
#پادکست_سکه
@Sekke_Podcast
«روایت علی سرزعیم از اقتصاد سیاسی ایران (بخش اول)»
علی سرزعیم از اقتصاددانان شناخته شده ایرانی است که پس از تحصیل اقتصاد در میلان به ایران برگشت و تجربه کار در بخش خصوصی و دولتی را دارد. پادکست سکه تلاش کرد تا در پاسخ پرسش توسعه‌نیافتگی ایران به روایت او از اقتصاد سیاسی ایران بپردازد. سرزعیم با نگاه تاریخی که از سال ۱۳۶۰ آغاز می‌کند در تلاش است تا روایتی منسجم از چهار دهه اخیر اقتصاد سیاسی ایران ارائه کند. در این قسمت او تا سال ۱۳۹۲ این روایت را پیش می‌برد.
👤 مهمان: علی سرزعیم
میزبان: مهدی ناجی
گوینده: علیرضا تقوی
تدوین و تنظیم: ایمان اسلام‌پناه
کارگردان: بهداد گیلزادکهن
کتاب‌های علی سرزعیم
دوستدار سقراط - کانال تلگرام علی سرزعیم
حامی مالی:
اسنپ تریپ | اینستاگرام
🎧 قسمت صد و یکم پادکست سکه را می‌توانید از وب‌سایت سکه و برنامه کست‌باکس بشنوید.
#قسمت_صد_و_یکم
#علی_سرزعیم
#پادکست_سکه
@Sekke_Podcast
👍25👎2