سرای فرزندان ایران.

‍ درود ایرانیان ارژمند، 🌹☘

*پیشینه‌ی"دست دادن" با دست راست:*

  امروز یکی از آموخته ها در زمان دیدار دو کَس"دست دادن" با دست راست است.
این آیین که بسیار ساده و کم ارژ  می‌نماید، دارای چیستی و چبودیِ(ماهیت) بسیار زیبا،
و دارای پیشینه‌ای باستانی از نیاکان شما می باشد؛

   این آیین در آغاز یکی از  رَسمَن(رسم، آیین) درآیی( ورود) به دین میتراییسم بوده است؛
به این جاور(صورت، حالت) که پس از گذر از آروین و گزینش یک نوآموز برای ورود به جَمَن(جمع) مهرپرستان،
او را بر آن می‌داشتند تا در برابر روهانیون و مهری ها سوگند یاد کند.
نوآموز با بلند کردن دست راست خود که نشانه‌ ای از  پذیرش خویشتن برای درآیی(ورود) به میتراییسم است سوگند یاد می‌کرد،
و پس از آن که نوآموز  با آیینهای ویژه سوگند پایبندی یاد می‌کرد با دست راست خود دست راست فَرمَدار(مدیر، روهانی بزرگ، کَرپَن و..) را می‌فشرد که این خود نشانه‌ی پذیرش او به آموزه‌های دین است.
این آیین، در هزاره های پایین تر به دین زرتشتیان نیز راه یافت و دست دادن گونه ای آیین رَواگیده(رواج یافته) میان مردمان آمی می شود،
آمیان(عوام) این دست دادن و دست فشردن را نشانه ی پیمان و پیمان داری از هر دو سو می دانستند با گذشت زمان،
این  آیین یکی از بایسته ها در هنگام"پیمان بستن" می شود و دو سوی پیمان، به نشانه ی پایداری هنگام پیمان دست های یکدیگر را گرفته و با یادآوری«نام پیمان نامه» پیمان می‌بستند؛
    فلاویوس یوسیفوس رتان نگار یهودی
(37 ـ 101 زایشی) می‌نویسد:
در میان پارتها رَوشی هست که در هنگام بستن پیمان، دست راست یکدیگر را می فشارند.
آنان بسیار به نگهبانی از پیمان خود پایبند هستند.
  بنابر گزارش کتزیاس، پس از آن که کوروش جانشین خود و ساتراپ ها را برمی‌گزیند،
دست راست آن ها را به نشان دوستی و هم پیمانی روی دست راست Amoreges می‌نهد،
که این مرد یکی از یاران نزدیک کوروش بود و جایگاه جهان پهلوان یا سالار لشکر را داشت. 
در شاهنامه و در داستان زال و رودابه هنگام پیمان بستن سیندخت با سام چنین آیینی را می‌توان دید:

بدو گفت سیندخت کای پهلوان  
سر    پهلوانان   و  پُشت  گَوان

  یکی سخت پیمانت خواهم نخست
که لرزان شود زو بر و بوم و رُست

گرفت آن زمان سام دستش به دست  
ورا نیک بنواخت  و پیمان  ببست.
        
   این آیین، سپَس در  کشورهای دیگر  مانند یونانی ها و رومی ها رَواگید(رایج شد)
در  یکی از بخش‌های بزرگ سند(هند) نیز  در آیین دوآژین (ازدواج)،
"گرفتن دستان  اَروس و داماد"
یکی از بایسته های اَروسی است که همان پایبند ماندن به پیمان  دوآژین می باشد.

بُن مایه: کتاب"آیین نیکان"
(پیشینه اساتیری آداب و رسوم ایرانیان)
از دکتر نصراله دشتی.

«ما روشنای زیبای سپیده دَمِ تاریخیم»☘🌿🌹

‌پژوهش، گزینش و پارسی نگاری؛
خاک پای فرهنگ ستوار ایران🌹🌴💐
«آرتاباز»

📘🖌@FARZANDAN_PARSI.💡
            🌾🦅🌾🦅🌾🦅

Telegram

attach 📎

www.tgoop.com/farzandan_parsi/31252

266 viewsJun 5 at 10:15

‍ درود ایرانیان ارژمند، 🌹☘

*پیشینه‌ی"دست دادن" با دست راست:*

  امروز یکی از آموخته ها در زمان دیدار دو کَس"دست دادن" با دست راست است.
این آیین که بسیار ساده و کم ارژ  می‌نماید، دارای چیستی و چبودیِ(ماهیت) بسیار زیبا،
و دارای پیشینه‌ای باستانی از نیاکان شما می باشد؛

   این آیین در آغاز یکی از  رَسمَن(رسم، آیین) درآیی( ورود) به دین میتراییسم بوده است؛
به این جاور(صورت، حالت) که پس از گذر از آروین و گزینش یک نوآموز برای ورود به جَمَن(جمع) مهرپرستان،
او را بر آن می‌داشتند تا در برابر روهانیون و مهری ها سوگند یاد کند.
نوآموز با بلند کردن دست راست خود که نشانه‌ ای از  پذیرش خویشتن برای درآیی(ورود) به میتراییسم است سوگند یاد می‌کرد،
و پس از آن که نوآموز  با آیینهای ویژه سوگند پایبندی یاد می‌کرد با دست راست خود دست راست فَرمَدار(مدیر، روهانی بزرگ، کَرپَن و..) را می‌فشرد که این خود نشانه‌ی پذیرش او به آموزه‌های دین است.
این آیین، در هزاره های پایین تر به دین زرتشتیان نیز راه یافت و دست دادن گونه ای آیین رَواگیده(رواج یافته) میان مردمان آمی می شود،
آمیان(عوام) این دست دادن و دست فشردن را نشانه ی پیمان و پیمان داری از هر دو سو می دانستند با گذشت زمان،
این  آیین یکی از بایسته ها در هنگام"پیمان بستن" می شود و دو سوی پیمان، به نشانه ی پایداری هنگام پیمان دست های یکدیگر را گرفته و با یادآوری«نام پیمان نامه» پیمان می‌بستند؛
    فلاویوس یوسیفوس رتان نگار یهودی
(37 ـ 101 زایشی) می‌نویسد:
در میان پارتها رَوشی هست که در هنگام بستن پیمان، دست راست یکدیگر را می فشارند.
آنان بسیار به نگهبانی از پیمان خود پایبند هستند.
  بنابر گزارش کتزیاس، پس از آن که کوروش جانشین خود و ساتراپ ها را برمی‌گزیند،
دست راست آن ها را به نشان دوستی و هم پیمانی روی دست راست Amoreges می‌نهد،
که این مرد یکی از یاران نزدیک کوروش بود و جایگاه جهان پهلوان یا سالار لشکر را داشت. 
در شاهنامه و در داستان زال و رودابه هنگام پیمان بستن سیندخت با سام چنین آیینی را می‌توان دید:

بدو گفت سیندخت کای پهلوان  
سر    پهلوانان   و  پُشت  گَوان

  یکی سخت پیمانت خواهم نخست
که لرزان شود زو بر و بوم و رُست

گرفت آن زمان سام دستش به دست  
ورا نیک بنواخت  و پیمان  ببست.
        
   این آیین، سپَس در  کشورهای دیگر  مانند یونانی ها و رومی ها رَواگید(رایج شد)
در  یکی از بخش‌های بزرگ سند(هند) نیز  در آیین دوآژین (ازدواج)،
"گرفتن دستان  اَروس و داماد"
یکی از بایسته های اَروسی است که همان پایبند ماندن به پیمان  دوآژین می باشد.

بُن مایه: کتاب"آیین نیکان"
(پیشینه اساتیری آداب و رسوم ایرانیان)
از دکتر نصراله دشتی.

«ما روشنای زیبای سپیده دَمِ تاریخیم»☘🌿🌹

‌پژوهش، گزینش و پارسی نگاری؛
خاک پای فرهنگ ستوار ایران🌹🌴💐
«آرتاباز»

📘🖌@FARZANDAN_PARSI.💡
            🌾🦅🌾🦅🌾🦅

BY سرای فرزندان ایران.