الله رافراموش نکنید

رقص سرنوشت
نویسنده: فاطمه سون ارا
قسمت دوازده

ده دقیقه‌ ای نگذشته بود که ناگهان ماهرخ ایستاد. بغضی ناپیدا در گلو داشت. به‌ سوی سهراب دید و با صدایی که در شب پنهان شد، گفت سهراب… آیا کار من اشتباه نیست؟ آیا من با آبروی پدرم بازی نمیکنم؟
سهراب نفس عمیقی کشید و گفت ماهرخ تو جواب این سوال را بهتر از من میدانی. ما اگر بمانیم، آینده ‌ات را به دست مردی می‌ سپارند که تو نمیخواهی این تصمیم ما آسان نیست، اما گاهی برای نجات، باید از آتش گذشت. ما باید برویم بخاطر تو، بخاطر ما، بخاطر فردایی که حق ما توست.
ماهرخ با گوشهٔ چادر اشک چشمش را پاک کرد. و دوباره به راه افتادند..
یک ساعت از گریزشان گذشته بود و سرانجام به سرک رسیدند. نور کمرنگ چراغ‌ های سرک چون فانوس‌ های دور، خطوطی لرزان بر روی خاک ترسیم کرده بودند. سهراب، در حالی که دستش را بلند میکرد تا موتر بگیرد، زیر لب گفت فکر کنم دیگر دست شان به ما نمی رسد.
موتر زرد رنگی از دور نزدیک شد و با صدای ترمزی نرم، در برابرشان ایستاد. سهراب خم شد، آدرس جایی را به راننده گفت. بعد به‌ سوی ماهرخ برگشت. با صدای نرم اما جدی گفت ماهرخ، بیا سوار شو.
ماهرخ چند لحظه ایستاد. نگاهش را به پشت سر انداخت،
سهراب با نگرانی گفت ماهرخ؟ چی میکنی؟ زود باش جانم، وقت نداریم.
ماهرخ با چشمانی پر از اشک اما لبانی بسته، نفس بلندی کشید و آهسته سوار موتر شد. قلبش از ترس میلرزید، اما در ته دلش شعله‌ ای بود که با هر لحظه بیشتر جان می‌ گرفت؛ شعلهٔ امیدی که از سهراب، از آینده، از نجات سرچشمه می‌ گرفت.
موتر حرکت کرد. کوچه ‌های تاریک در آینه‌ ای عقب محو شدند. هیچکدام چیزی نگفتند. ماهرخ از شیشه به بیرون خیره شده بود و به این فکر میکرد وقتی خانواده اش متوجه نبود او شوند چی قیامتی در آنجا بر پا میشود…
موتر از میان کوچه‌ های خلوت و خاموش شهر گذشت، تا سرانجام در برابر خانه‌ ای دو طبقه و آرام ایستاد. سهراب پول موتر را پرداخت و با نگاهی مراقب به اطراف سهراب کلید را از زیر گلدان کوچکی برداشت و در را گشود. وقتی داخل شدند دوست سهراب، پسر خوش‌برخوردی به نام نبیل، با لباس خواب از اطاقش بیرون آمد. وقتی سهراب و ماهرخ را دید، لبخند زد و گفت خوش آمدید. خیالم راحت شد.
سهراب با صدای آرام گفت تشکر نبیل جان. واقعاً لطف بزرگی به ما کردی.
الله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9
ادامه اش فردا شب ان شاءالله ❤️

👍1

www.tgoop.com/faghadkhada9/78858

65 viewsedited  Sep 12 at 16:39

رقص سرنوشت
نویسنده: فاطمه سون ارا
قسمت دوازده

ده دقیقه‌ ای نگذشته بود که ناگهان ماهرخ ایستاد. بغضی ناپیدا در گلو داشت. به‌ سوی سهراب دید و با صدایی که در شب پنهان شد، گفت سهراب… آیا کار من اشتباه نیست؟ آیا من با آبروی پدرم بازی نمیکنم؟
سهراب نفس عمیقی کشید و گفت ماهرخ تو جواب این سوال را بهتر از من میدانی. ما اگر بمانیم، آینده ‌ات را به دست مردی می‌ سپارند که تو نمیخواهی این تصمیم ما آسان نیست، اما گاهی برای نجات، باید از آتش گذشت. ما باید برویم بخاطر تو، بخاطر ما، بخاطر فردایی که حق ما توست.
ماهرخ با گوشهٔ چادر اشک چشمش را پاک کرد. و دوباره به راه افتادند..
یک ساعت از گریزشان گذشته بود و سرانجام به سرک رسیدند. نور کمرنگ چراغ‌ های سرک چون فانوس‌ های دور، خطوطی لرزان بر روی خاک ترسیم کرده بودند. سهراب، در حالی که دستش را بلند میکرد تا موتر بگیرد، زیر لب گفت فکر کنم دیگر دست شان به ما نمی رسد.
موتر زرد رنگی از دور نزدیک شد و با صدای ترمزی نرم، در برابرشان ایستاد. سهراب خم شد، آدرس جایی را به راننده گفت. بعد به‌ سوی ماهرخ برگشت. با صدای نرم اما جدی گفت ماهرخ، بیا سوار شو.
ماهرخ چند لحظه ایستاد. نگاهش را به پشت سر انداخت،
سهراب با نگرانی گفت ماهرخ؟ چی میکنی؟ زود باش جانم، وقت نداریم.
ماهرخ با چشمانی پر از اشک اما لبانی بسته، نفس بلندی کشید و آهسته سوار موتر شد. قلبش از ترس میلرزید، اما در ته دلش شعله‌ ای بود که با هر لحظه بیشتر جان می‌ گرفت؛ شعلهٔ امیدی که از سهراب، از آینده، از نجات سرچشمه می‌ گرفت.
موتر حرکت کرد. کوچه ‌های تاریک در آینه‌ ای عقب محو شدند. هیچکدام چیزی نگفتند. ماهرخ از شیشه به بیرون خیره شده بود و به این فکر میکرد وقتی خانواده اش متوجه نبود او شوند چی قیامتی در آنجا بر پا میشود…
موتر از میان کوچه‌ های خلوت و خاموش شهر گذشت، تا سرانجام در برابر خانه‌ ای دو طبقه و آرام ایستاد. سهراب پول موتر را پرداخت و با نگاهی مراقب به اطراف سهراب کلید را از زیر گلدان کوچکی برداشت و در را گشود. وقتی داخل شدند دوست سهراب، پسر خوش‌برخوردی به نام نبیل، با لباس خواب از اطاقش بیرون آمد. وقتی سهراب و ماهرخ را دید، لبخند زد و گفت خوش آمدید. خیالم راحت شد.
سهراب با صدای آرام گفت تشکر نبیل جان. واقعاً لطف بزرگی به ما کردی.
الله را فراموش نکنید
@Faghadkhada9
ادامه اش فردا شب ان شاءالله ❤️

BY الله رافراموش نکنید