کوری آموزشی و پژوهشی ۴۲: موجودات آکادمیک مراقب باشند به دست دانشجویان زامبی نشوند–درس‎های بیشتر از طبیعت

دو کلیپ بالا در ادامه بخش ۴۱، درس‎های آموزنده‌ای از طبیعت دارد که چگونه موجودات پیچیده‌تر به دست موجودات به ظاهر ساده‌تر زامبی می‎شوند.

عنکبوتی گرفتار در تارِ خودتنیده: خودکرده را تدبیر نیست.

در ۱۳۷۹ قانونی آمد که بر اساس آن شرط دانش‌آموختگی چاپ یک مقاله و سپس دو مقاله شد. مقاله تبدیل به ارز رایج برای استخدام و ترفیع و ارتقاء و کسب پروانۀ کار و سیاست تبدیل شد. آن قدر شرط و بند و قید و قانون بر آن نهادند، که اخیراً در دانشکدۀ دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد کارگاه آموزشی برای آن برگزار کردند تا اعضای هیئت علمی بفهمند چی به چی است، چگونه فرم پر کرده مطابقِ روند اخذ پروانه از شهرداری مقاله را به صورت خوداظهاری ارائه کنند؛ همانند عنکبوتی که در تارِ خودتنیده گرفتار شده نمی‎داند چه کند، فقط تار بر تار قبلی اضافه می‎کند.

پز عالی- جیب خالی

تقریباً در دانشگاه‎های ایران بورس تحصیلی مکفی برای یک زندگی بااعتبار و گذران زندگی آبرومند به هیچکس تعلق نمی‎گیرد، اما از دانشجویان همانند دانشگاه های آمریکای شمالی و اروپا کار می‎خواهند. دانشجویان تا زمان انتشار مقاله و اخذ پذیرش برای گرفتن مجوز دفاع در حالتی برزخ گونه قرار می‎گیرند، به ویژه اگر مقاله ارسالی به مجلات مختلف به بن بست چاپ بخورد. ما به دانشجویان پولی نمی‎دهیم، اما فشار اقتصادی و روانی انتشار مقاله به تمامی بر سر دانشجو است که در حالتی همچون #هراس_اقتصادی و نگرانی از بابت اشتغال و اضطراب از آینده به سر می‎برند. دانشگاهی داریم که یک پنجم خوابگاه‎های دانشجویی‎اش در اشغال دانشجویان سنواتی است. وقتی به دانشجو بورس تحصیلی مکفی در دوران تحصیل پرداخت نمی‎شود، چرا فشار اصلی بر او وارد می‎شود؟

اضطراب وجودی در اعضای هیئت علمی

اعضای هیئت علمی از بدو استخدام زیر بار فشار روانیِ تقاضا برای مقاله از بابت رسمی شدن و ترفیع سالانه قرار می‎گیرند. هر سال باید فرم پر شود که چه کرده‎ای؟ چه آورده‎ای؟

قانون از کجا آورده‎ای

زمانی قرار بود که از بابت دارایی همه جوابگو باشند که از کجا آورده‌ای؟. در امور اقتصادی این مسئله به فراموشی سپرده شد اما در عرصۀ دانشگاه کار بیخ پیدا کرده است. موسسات فراوانی هستند که به سفارش مقاله چاپ می‎کنند و کسانی هستند که تعداد مقالاتشان شاید کم کم به روزی یک مقاله برسد

عمدۀ دانشجویانِ دورۀ تخصصی که نگارنده با آنها درتماس است، به شیوه‎ای اعجاب‌انگیز به کار و تلاش برای پیشبرد اهداف دانشکده مشغولند و همچنین مایۀ افتخارند، اما یک دانشجوی زامبی‌ساز کافی است تا غارت در زنبورستان به حد اعلا گسترش یابد؛ معدودی منحرف و دیگرانی دلسرد شوند. آن چه مایۀ تعجب و افسردگی این دانشجویان است، افتادن احتمالاً آگاهانه اساتید در دیگ در حال جوش و واضحِ زامبی سازی است.

رشد بی اخلاقی دانشگاهی در غیاب اصول فلسفۀ علم

نظام انگیزشی دانشگاهی موجب تبدیل مفهوم دانشگاه به امتدادی از بوروکراسی بی‎پایان دولت شده است. در این شرایط، دیگر اثری از تفکر علمی نمانده، دادن آمار با تمام ویژگیهای استتارگونه و فریبندۀ آن به قول مرحوم دکتر ناصررضا ارقامی به یک اصل تبدیل می‎شود . در این شرایط، دیگر صحبت از ایمان به پشتکار و فعالیت علمی بی‎معنی بوده دانشگاه و دانشگاهیان صغیر محسوب و محتاج کسی یا دستی فرض می‎شوند که آنها را با سیاست "چماق و هویج" راه ببرد.

از دست دادن قطب‌نما

ورنر هایزنبرگ در کتاب فیزیک و طبیعت (ص ۲۸) مثال جالبی از ناخدایی می‎زند که کشتی‎اش آن قدر با آهن و فولاد تقویت شده که قطب‎نما به جای شمال مغناطیسی زمین به بدنۀ کشتی واکنش نشان می‎دهد؛ هدایت کشتی به سوی یک هدف ممکن نیست و باد و امواج آن را به همه سو می‎برند؛ به جز به سوی پیشرفت جامعه.

نفس ایمان به پیشرفت

در همانجا، وی می‎افزاید: نفس ایمان به پیشرفت باید حدی داشته باشد و آن هم این که دیگر نمی‎خواهیم سرگردان باشیم و می‎خواهیم به هدفی برسیم (همان ص ۲۸).

نجابت و اصالت علمی

نجابت علمی و هم در تواضع ما در علم بر محدودیت در دانش و توانایی‎های ما است و اصالت علمی در روشمندی یا متدولوژیک بودن دانشمند و یافته‎های وی است. شعار دوران روشنگری این بود که در به کار گیری فهم خود شجاعت داشته باش، در غیر این صورت، برگشت به صغارت و یا تشدید آن اجتناب ناپذیر است.

لذا ضروری است که اعضای هیئت علمی مراقب باشند در دام مقاله‎سازانِ دغلباز و دروغزن همه‎فن‎حریف و همه رشته‌‎دان نیفتند و با امتیازات پژوهشی حاصل از مقالات دست‎ساز این افراد آب از لب و لوچه شان راه نیفتد. تن بزرگان انگل شناسی همچون دکتر عزیز رفیعی، دکتر علاءالدین نیاک و دکتر همایون راک را نیز در گور نلرزانید.

کامران شریفی
دانشکدۀ دامپزشکی
دانشگاه فردوسی مشهد
۱۴۰۴/۰۳/۰۹
https://www.tgoop.com/ksharifiRRB

پرچم صلح کاریز، روایت باز زنده سازی قنات ها با رویکرد حفظ انسجام اجتماعی و امنیت زیست محیطی.
من امروز نمی خواهم در مورد اهمیت قنات در گذشته، حال و آینده فلات ایران بگویم، من در این مورد تخصصی ندارم. ولی به عنوان فرزند قنات و عضوی از جامعه علمی می خواهم در مورد ناتوانی جامعه علمی و‌مهندسی کشور در حفظ مهمترین دستاورد و عامل بقای تاریخ تمدن ایران بگویم، در مورد دانشگاهی بگویم که امروز به ابتذال کشیده شده و دروازه بان تیم ملی کل هویتش را به تمسخر گرفته است.
شنبه، ۱۰ خرداد، ۱۴۰۴، دانشگاه خوارزمی (تربیت معلم سابق)، دانشکده علوم زمین ، خیابان مفتح.

دستتون درد نکنه، شهروند، شهردار.
در سال ۱۴۰۴ هستیم و در شهری که شهرداری اش با پولهای نجومی مرتب زیر گذر و پل و تونل و پل هوایی می سازد، جمع آوری زباله در پایتخت آن در حد یک کشور بسیار عقب افتاده است. بدون شک‌ مدیریت زباله و مدیریت حمل و نقل نشانه توسعه سیستمی و ارتباط سالم شهروند و شهرداری است. وقتی اینها مشکل دارند یعنی نه شهروند و نه شهردار در مدار درستی اند.

🎥#پوشش_زنده|هشدار یک استاد دانشگاه در رابطه با شیوع بیماری هاری در کشور

عضو هیئت علمی گروه پاتوبیولوژی دانشگاه شهید باهنر کرمان در گفتگو با SNNTV:

🔸بستر شیوع بیماری هاری در حال گسترش است

🔸برآوردها چیزی حدود 3 میلیون سگ ولگرد در کشور را نشان می‌دهد

🔸افزایش شدید سگ های ولگرد یک خطر بالقوه برای شیوع بیماری هاری است

مشروح خبر

هم اکنون
👈پخش زنده SNNTV|آپارات|

🆔 @snntv

منع سگ گردانی راه حل نیست.
https://www.tgoop.com/environ_concerns

🌱دانشگاه سبز، دانشگاه زندگی 🌱

🌱جلسه هم اندیشی شورای سیاستگذاری مدیریت سبز دانشگاه تهران🌱

🌱زمان: سه‌شنبه ۲۰ خرداد ماه ساعت ۱۰

🌱مکان: پردیس مرکزی دانشگاه تهران سالن شهید سلیمانی جنب معاونت پژوهشی

🌱مراسم رونمایی از پلاک های گیاهان بین گلخانه و مسجد پردیس مرکزی با حضور علاقه‌مندان و مسئولین محترم دانشگاه تهران در ساعت ۹ صبح برگزار می‌شود

📺 مدیریت سبز دانشگاه تهران جان می گیرد

🔹پیش از این با راه اندازی قنات مسدود، بیم ها به امید تبدیل شده بود!

@ut_internet_tv| شبکه دانشگاه تهران