tgoop.com/environ_concerns/2009
Last Update:
کوری آموزشی و پژوهشی ۴۲: موجودات آکادمیک مراقب باشند به دست دانشجویان زامبی نشوند–درسهای بیشتر از طبیعت
دو کلیپ بالا در ادامه بخش ۴۱، درسهای آموزنده‌ای از طبیعت دارد که چگونه موجودات پیچیده‌تر به دست موجودات به ظاهر ساده‌تر زامبی میشوند.
عنکبوتی گرفتار در تارِ خودتنیده: خودکرده را تدبیر نیست.
در ۱۳۷۹ قانونی آمد که بر اساس آن شرط دانش‌آموختگی چاپ یک مقاله و سپس دو مقاله شد. مقاله تبدیل به ارز رایج برای استخدام و ترفیع و ارتقاء و کسب پروانۀ کار و سیاست تبدیل شد. آن قدر شرط و بند و قید و قانون بر آن نهادند، که اخیراً در دانشکدۀ دامپزشکی دانشگاه فردوسی مشهد کارگاه آموزشی برای آن برگزار کردند تا اعضای هیئت علمی بفهمند چی به چی است، چگونه فرم پر کرده مطابقِ روند اخذ پروانه از شهرداری مقاله را به صورت خوداظهاری ارائه کنند؛ همانند عنکبوتی که در تارِ خودتنیده گرفتار شده نمیداند چه کند، فقط تار بر تار قبلی اضافه میکند.
پز عالی- جیب خالی
تقریباً در دانشگاههای ایران بورس تحصیلی مکفی برای یک زندگی بااعتبار و گذران زندگی آبرومند به هیچکس تعلق نمیگیرد، اما از دانشجویان همانند دانشگاه های آمریکای شمالی و اروپا کار میخواهند. دانشجویان تا زمان انتشار مقاله و اخذ پذیرش برای گرفتن مجوز دفاع در حالتی برزخ گونه قرار میگیرند، به ویژه اگر مقاله ارسالی به مجلات مختلف به بن بست چاپ بخورد. ما به دانشجویان پولی نمیدهیم، اما فشار اقتصادی و روانی انتشار مقاله به تمامی بر سر دانشجو است که در حالتی همچون #هراس_اقتصادی و نگرانی از بابت اشتغال و اضطراب از آینده به سر میبرند. دانشگاهی داریم که یک پنجم خوابگاههای دانشجوییاش در اشغال دانشجویان سنواتی است. وقتی به دانشجو بورس تحصیلی مکفی در دوران تحصیل پرداخت نمیشود، چرا فشار اصلی بر او وارد میشود؟
اضطراب وجودی در اعضای هیئت علمی
اعضای هیئت علمی از بدو استخدام زیر بار فشار روانیِ تقاضا برای مقاله از بابت رسمی شدن و ترفیع سالانه قرار میگیرند. هر سال باید فرم پر شود که چه کردهای؟ چه آورده‌ای؟
قانون از کجا آورده‌ای
زمانی قرار بود که از بابت دارایی همه جوابگو باشند که از کجا آورده‌ای؟. در امور اقتصادی این مسئله به فراموشی سپرده شد اما در عرصۀ دانشگاه کار بیخ پیدا کرده است. موسسات فراوانی هستند که به سفارش مقاله چاپ میکنند و کسانی هستند که تعداد مقالاتشان شاید کم کم به روزی یک مقاله برسد
عمدۀ دانشجویانِ دورۀ تخصصی که نگارنده با آنها درتماس است، به شیوهای اعجاب‌انگیز به کار و تلاش برای پیشبرد اهداف دانشکده مشغولند و همچنین مایۀ افتخارند، اما یک دانشجوی زامبی‌ساز کافی است تا غارت در زنبورستان به حد اعلا گسترش یابد؛ معدودی منحرف و دیگرانی دلسرد شوند. آن چه مایۀ تعجب و افسردگی این دانشجویان است، افتادن احتمالاً آگاهانه اساتید در دیگ در حال جوش و واضحِ زامبی سازی است.
رشد بی اخلاقی دانشگاهی در غیاب اصول فلسفۀ علم
نظام انگیزشی دانشگاهی موجب تبدیل مفهوم دانشگاه به امتدادی از بوروکراسی بیپایان دولت شده است. در این شرایط، دیگر اثری از تفکر علمی نمانده، دادن آمار با تمام ویژگیهای استتارگونه و فریبندۀ آن به قول مرحوم دکتر ناصررضا ارقامی به یک اصل تبدیل میشود . در این شرایط، دیگر صحبت از ایمان به پشتکار و فعالیت علمی بیمعنی بوده دانشگاه و دانشگاهیان صغیر محسوب و محتاج کسی یا دستی فرض میشوند که آنها را با سیاست "چماق و هویج" راه ببرد.
از دست دادن قطب‌نما
ورنر هایزنبرگ در کتاب فیزیک و طبیعت (ص ۲۸) مثال جالبی از ناخدایی میزند که کشتیاش آن قدر با آهن و فولاد تقویت شده که قطب‌نما به جای شمال مغناطیسی زمین به بدنۀ کشتی واکنش نشان میدهد؛ هدایت کشتی به سوی یک هدف ممکن نیست و باد و امواج آن را به همه سو میبرند؛ به جز به سوی پیشرفت جامعه.
نفس ایمان به پیشرفت
در همانجا، وی میافزاید: نفس ایمان به پیشرفت باید حدی داشته باشد و آن هم این که دیگر نمیخواهیم سرگردان باشیم و میخواهیم به هدفی برسیم (همان ص ۲۸).
نجابت و اصالت علمی
نجابت علمی و هم در تواضع ما در علم بر محدودیت در دانش و تواناییهای ما است و اصالت علمی در روشمندی یا متدولوژیک بودن دانشمند و یافتههای وی است. شعار دوران روشنگری این بود که در به کار گیری فهم خود شجاعت داشته باش، در غیر این صورت، برگشت به صغارت و یا تشدید آن اجتناب ناپذیر است.
لذا ضروری است که اعضای هیئت علمی مراقب باشند در دام مقالهسازانِ دغلباز و دروغزن همهفنحریف و همه رشتهدان نیفتند و با امتیازات پژوهشی حاصل از مقالات دستساز این افراد آب از لب و لوچه شان راه نیفتد. تن بزرگان انگل شناسی همچون دکتر عزیز رفیعی، دکتر علاءالدین نیاک و دکتر همایون راک را نیز در گور نلرزانید.
کامران شریفی
دانشکدۀ دامپزشکی
دانشگاه فردوسی مشهد
۱۴۰۴/۰۳/۰۹
https://www.tgoop.com/ksharifiRRB
BY دغدغه‌های محیط زیستی و دانشگاهی - حسین آخانی
Share with your friend now:
tgoop.com/environ_concerns/2009