tgoop.com/ehsanmohammadi95/9420
Last Update:
◾️ این نوشته برای گریه کردن نیست!
✍️ احسان محمدی
✉️ عزیزی پیام داده که مثل قدیما چیزی در مورد #بندرعباس بنویس!
◼️ نگاه کردم به صفحه‌ام. دیدم در ده سال گذشته تقریباً در مورد تمام فاجعه‌ها نوشته‌ام، از #پلاسکو تا #زلزله_کرمانشاه، از شلیک به هواپیمای اوکراینی تا ورزقان، از کشتی #سانچی تا #کرونا و #متروپل آبادان، از #مهسا تا #مبینا … از ماجراهای تلخی که الان در افکار عمومی خاک روی بعضی‌هایشان نشسته.
حرف اشتباه کم نزده‌ام اما تِم همه‌ی نوشته‌هایم یک چیز است «گریه کنیم، آه بکشیم اما تمام توان روحی‌مان را جوری خرج نکنیم که انگار دنیا به آخر رسیده. باید ادامه داد چون زور #زندگی از هر چیز دیگری بیشتر است.»
◾️همان موقع هم کلی آدم آمدند و بد و بیراه گفتند که این چه حرفی است و ما مثل تو بی‌شرف نیستیم و تا ابد سوگوار می‌مانیم و …
بعضی از همان باشرف‌ها بعدها چنان #لزگی و #لامبادا رقصیدند که انگار نه انگار موشکی خورده بود به هواپیما، انگار نه انگار در پلاسکو، آتش‌نشان‌ها مثل قناری‌ها گیر افتاده در قفس، شعله گرفتند …
گله‌ای ندارم، چون همان‌ها که در آن فاجعه‌ها عزیز از دست دادند هم دوباره جشن تولد گرفتند، در عروسی‌ها شادی کردند، کودک تازه به دنیا آوردند و ادامه دادند به زندگی، حتی با تیری در پهلو!
◾️ اسم این سبک نوشته‌ها را می‌گذارم #اشک_نوشت. تقریباً همه این واکنش‌ها را می‌شود در سه دسته جمع کرد:
1️⃣ غم گلوی آدم را چنان فشار می‌دهد که برای خفه نشدن باید به کلمه‌ها و عکس‌ها و ویدیوها پناه ببرد که به قول قدیمی‌ها «عزای دسته جمعی خودش عروسی است.» یعنی نیاز داریم به همدردی، همدلی. این واکنش‌ها دلگرمی اجتماعی است، نشانه‌ی «هم‌وطن» بودن، عشق مشترک، اشک مشترک داشتن.
2️⃣ دل آدم پر است و دلیلی رسیده و به بهانه فاجعه، چهار مشت و لگد به #حکومت می‌زنیم که خاک توی سرتان با این کشورداری‌تان.
3️⃣ با سوگِ نمایشی مثل برخی مداحان کاسب و اغراق‌کننده، توجه می‌خریم، لایک و فالوور با ژست انسان‌دوستانه!
◾️من کم عزیز از دست نداده‌ام، در جنگ، در صلح. برای فاجعه بندر قلبم تیر می‌کشد. در این اسکله شب خوابیده‌ام، محبت دیده‌ام از آدم‌های آنجا و دوستانی دارم که این چند روز با آنها حرف می‌زنم.
◼️درد را می‌فهمم، رنج را درک می‌کنم اما فراموش نکنیم که روان بخش بزرگی از جامعه به دلایل اقتصادی و اجتماعی در معرض فروپاشی است، انشاهای سوزناک نوشتن و متلاشی کردن آدمها چه کارکردی دارد جز تحسین فردی که چه قلمی و چه اشک‌نوشتی و …؟!
◾️این همدلی ملی با هموطنان جنوبی اتفاق اجتماعی ارزشمندی است اما سرمایه روانی مردم را غارت نکنیم. کاش #ایران، شادی دسته‌جمعی را هم تجربه کند، کاش روزی برسد که به جای «هم‌سوگیم» بنویسیم «هم‌سوریم» …
◾️تا آن روز همه‌ی انرژی درون خودمان و دیگران را یک‌باره خرج نکنیم، زندگی هیچ تضمینی نداده که فردا زخم کاری‌تری نزند، به ویژه در خاورمیانه! قوی باشیم که دوباره بندر می‌خندد حتی با داغ تلخِ یک سوختگی بر صورت!
🖋️ @ehsanmohammadi95
BY روزنوشت‌های احسان محمدی
Share with your friend now:
tgoop.com/ehsanmohammadi95/9420