روزنوشت‌های احسان محمدی

🇮🇷🇸🇦
⛔️ به عربستان فحش بدهیم، قطر را ببوسیم؟

✍️ احسان محمدی_ رابطه ایران و عربستان دچار تنش شده است. این نخستین بار نیست اما حضور بازیگری به نام قطر ماجرا را جالب‌تر کرده است.

◀️ من هیچ شیفتگی و ارادت خاصی نسبت به کشور، دولت و تصمیم‌گیران عربستان نداشتم و ندارم، به همان اندازه هم انتشار عکس‌هایی از شیر پارسی که پرچم پاره عربستان را دندان گرفته را مضحک، پوپولیستی و اسباب دل خوشکنک مردم کوچه و بازار می‌دانم. ایران و عربستان دو پادشاه خاورمیانه هستند و به نظر می‌رسد احساس می‌کنند در یک «اقلیم» جایشان نمی‌شود اما چاره‌اش فحش درمانی است؟ جنگ است؟ کُری‌خوانی به سبک وزیر امورخارجه کودک مسلک عربستان است؟ کاریکاتور کشیدن از عرب حجاز است که زانو زده پیش شیر پارسی؟!

◀️ من سیاست بین‌الملل نخوانده‌ام اما آلزایمر هم ندارم. ۳۰ سال پیش یعنی درست ۹ مرداد ۱۳۶۶ دولت وقت عربستان سعودی ۲۷۵ تن از حجاج ایرانی را در مکه به رگبار بست و به شهادت رساند. آنها که فراموش کرده‌اند یا اصولاً با خواندن و دانستن قهر هستند یکبار دیگر بخوانند: ۲۷۵ نفر به ضرب گلوله مستقیم، نه به خاطر ازدحام جمعیت و زیر دست و پا ماندن به سبک فاجعه منا.

◀️ دو کشور روابط بین‌الملل‌شان را قطع کردند. امام خمینی (ره) در روز بیست‌و‌نهم تیر ماه سال ۱۳۶۷ به‌مناسبت سالگرد این حج خونین پیامی صادر کرد که در بخشی از آن آمده بود: « اگر از صدام بگذریم، اگر مسأله قدس را فراموش کنیم، اگر از جنایت‌های امریکا بگذریم از آل‌سعود نخواهیم گذشت».

◀️ اما ده سال بعد از این ماجرا دو کشور نرمش نشان دادند و حتی هاشمی رفسنجانی به عنوان «رئیس مجلس خبرگان رهبری و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام» به عنوان مهمان ویژه کنفرانس بین‌المللی گفتگوی اسلامی به عربستان دعوت شد و آنها برای نشان دادن حسن نیت به او اجازه دادند از منطقه فدک بازدید کند. به گمانم تنها مقام ایرانی که این بخت را داشته است.

◀️ قصدم بازخوانی رابطه پر چالش دو کشور نیست. نه شما حوصله‌اش را دارید، نه من سواد و دل و دماغش را. هدفم تنها ذکر این نکته است که آن ماجرا هم با «مذاکره» حل شد و حالا باز هم چاره ای جز «مذاکره» نیست.

در بدترین حالت که آرزوی برخی تندروها در دو کشور است، بین ایران و عربستان جنگ در بگیرد، بین دو کشور بزرگ اسلامی، نتیجه‌اش چه می‌شود؟ یکی از کشورها از روی نقشه جغرافیا پاک می‌شود؟ کشور عربستان را می‌توانیم بسته‌بندی کنیم بفرستیم قطب شمال؟ وجود چنین کشوری را از اساس انکار کنیم؟

اصلاً تضمینی وجود دارد که بزرگان چند سال بعد مثل عراق نگویند؛ کینه‌ها را از سینه‌ها پاک کنید و اینها همه‌اش نقشه آمریکا و اسرائیل بود برای روبرو قرار دادن برادران مسلمان! اصلاً مگر جنگ پیروز هم دارد؟

◀️ سخنان امروز حمد بن جاسم آل‌ثانی نخست وزیر سابق قطر هم خواندنی است: ما در حمله غیرانسانی به کشور برادرمان یعنی یمن شرکت داشتیم... یک جور عذرخواهی «مِلو» از ایران. اما در چه حالتی؟ وقتی به اضطرار گرفتار شده‌اند و نیازمند ایران هستند.

⛔️ در سیاست دوست دائم و دشمن دائم وجود ندارد. نه قطر همیشه اینقدر با ما مهربان می‌ماند و نه تا قیامت با عربستان دشمن خواهیم ماند. کار بزرگان و عقلا و اهل قلم و فکر یک کشور تشویق و تهییج مردم برای افزودن بر کینه‌ها نیست. تلاش برای ایجاد ثبات و آرامش، کاستن از تنش‌ها و ایجاد امنیت روانی و البته اقتصادی است. دشمن ساختن ساده‌ترین کار دنیاست.

✅ من مُرده و همه‌ی شما زنده! چندی دیگر این شلیک واژه های فلفل‌دار به سمت همدیگر جایش را به از سرگیری روابط دیپلماتیک، عکس‌های یادگاری توام با لبخند و دست فشردن مقامات خواهد داد که در سیاست هیچ چیز همیشگی نیست... در زندگی هیچ چیز همیشگی نیست!
🖋 @ehsanmohammadi95

www.tgoop.com/ehsanmohammadi95/1822

35.3K viewsedited  Jun 12, 2017 at 08:31

🇮🇷🇸🇦
⛔️ به عربستان فحش بدهیم، قطر را ببوسیم؟

✍️ احسان محمدی_ رابطه ایران و عربستان دچار تنش شده است. این نخستین بار نیست اما حضور بازیگری به نام قطر ماجرا را جالب‌تر کرده است.

◀️ من هیچ شیفتگی و ارادت خاصی نسبت به کشور، دولت و تصمیم‌گیران عربستان نداشتم و ندارم، به همان اندازه هم انتشار عکس‌هایی از شیر پارسی که پرچم پاره عربستان را دندان گرفته را مضحک، پوپولیستی و اسباب دل خوشکنک مردم کوچه و بازار می‌دانم. ایران و عربستان دو پادشاه خاورمیانه هستند و به نظر می‌رسد احساس می‌کنند در یک «اقلیم» جایشان نمی‌شود اما چاره‌اش فحش درمانی است؟ جنگ است؟ کُری‌خوانی به سبک وزیر امورخارجه کودک مسلک عربستان است؟ کاریکاتور کشیدن از عرب حجاز است که زانو زده پیش شیر پارسی؟!

◀️ من سیاست بین‌الملل نخوانده‌ام اما آلزایمر هم ندارم. ۳۰ سال پیش یعنی درست ۹ مرداد ۱۳۶۶ دولت وقت عربستان سعودی ۲۷۵ تن از حجاج ایرانی را در مکه به رگبار بست و به شهادت رساند. آنها که فراموش کرده‌اند یا اصولاً با خواندن و دانستن قهر هستند یکبار دیگر بخوانند: ۲۷۵ نفر به ضرب گلوله مستقیم، نه به خاطر ازدحام جمعیت و زیر دست و پا ماندن به سبک فاجعه منا.

◀️ دو کشور روابط بین‌الملل‌شان را قطع کردند. امام خمینی (ره) در روز بیست‌و‌نهم تیر ماه سال ۱۳۶۷ به‌مناسبت سالگرد این حج خونین پیامی صادر کرد که در بخشی از آن آمده بود: « اگر از صدام بگذریم، اگر مسأله قدس را فراموش کنیم، اگر از جنایت‌های امریکا بگذریم از آل‌سعود نخواهیم گذشت».

◀️ اما ده سال بعد از این ماجرا دو کشور نرمش نشان دادند و حتی هاشمی رفسنجانی به عنوان «رئیس مجلس خبرگان رهبری و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام» به عنوان مهمان ویژه کنفرانس بین‌المللی گفتگوی اسلامی به عربستان دعوت شد و آنها برای نشان دادن حسن نیت به او اجازه دادند از منطقه فدک بازدید کند. به گمانم تنها مقام ایرانی که این بخت را داشته است.

◀️ قصدم بازخوانی رابطه پر چالش دو کشور نیست. نه شما حوصله‌اش را دارید، نه من سواد و دل و دماغش را. هدفم تنها ذکر این نکته است که آن ماجرا هم با «مذاکره» حل شد و حالا باز هم چاره ای جز «مذاکره» نیست.

در بدترین حالت که آرزوی برخی تندروها در دو کشور است، بین ایران و عربستان جنگ در بگیرد، بین دو کشور بزرگ اسلامی، نتیجه‌اش چه می‌شود؟ یکی از کشورها از روی نقشه جغرافیا پاک می‌شود؟ کشور عربستان را می‌توانیم بسته‌بندی کنیم بفرستیم قطب شمال؟ وجود چنین کشوری را از اساس انکار کنیم؟

اصلاً تضمینی وجود دارد که بزرگان چند سال بعد مثل عراق نگویند؛ کینه‌ها را از سینه‌ها پاک کنید و اینها همه‌اش نقشه آمریکا و اسرائیل بود برای روبرو قرار دادن برادران مسلمان! اصلاً مگر جنگ پیروز هم دارد؟

◀️ سخنان امروز حمد بن جاسم آل‌ثانی نخست وزیر سابق قطر هم خواندنی است: ما در حمله غیرانسانی به کشور برادرمان یعنی یمن شرکت داشتیم... یک جور عذرخواهی «مِلو» از ایران. اما در چه حالتی؟ وقتی به اضطرار گرفتار شده‌اند و نیازمند ایران هستند.

⛔️ در سیاست دوست دائم و دشمن دائم وجود ندارد. نه قطر همیشه اینقدر با ما مهربان می‌ماند و نه تا قیامت با عربستان دشمن خواهیم ماند. کار بزرگان و عقلا و اهل قلم و فکر یک کشور تشویق و تهییج مردم برای افزودن بر کینه‌ها نیست. تلاش برای ایجاد ثبات و آرامش، کاستن از تنش‌ها و ایجاد امنیت روانی و البته اقتصادی است. دشمن ساختن ساده‌ترین کار دنیاست.

✅ من مُرده و همه‌ی شما زنده! چندی دیگر این شلیک واژه های فلفل‌دار به سمت همدیگر جایش را به از سرگیری روابط دیپلماتیک، عکس‌های یادگاری توام با لبخند و دست فشردن مقامات خواهد داد که در سیاست هیچ چیز همیشگی نیست... در زندگی هیچ چیز همیشگی نیست!
🖋 @ehsanmohammadi95

BY روزنوشت‌های احسان محمدی