tgoop.com/dr_rashed_moamadreza/237
Last Update:
دلنوشته ای برای بزرگ استادم دکتر راشد محصل
چه بی رحمندصیادان مرگ،ای داد
وفریادا ، چه بیهوده است این فریاد
ولی دردا!دریغا اوچرا خاموش؟
چرا درخاک؟
رند آفاق اخوان ثالث
سال۶۷ دانشگاه وکلاسهای پر رونق استاد.
از جنوب آمده بود.اما هنرمند هر جا رود قدر بیند وبر صدر دلهایمان نشست.وما به او لقب لودر دادیم چون هیچ سوالی در مقابلش یارای مقاومت نداشت پاسخش زیبا وبا طمانینه بود.درسهایی که از کلاسش آموختم هیچگاه از خاطرم نمی رود.هیچ وقت عصبانیش ندیدم .سینه اش دریایی بود به وسعت خزر اما بسیار آرام وبی موج.حس آرامشی که در کلامش وکلاسش یافتم جای دیگری نیافتم.
دوران ارشد از لونی دیگر بود.هر درسی را که تدریس می کرد چه شعر وچه نثر به زیبایی وتوانایی از عهده اش بر می آمد ارتباط بیشتر من با بزرگ استاد افتخاری بود که در پایان نامه نصیبم شد .راهنمایی پایان نامه را عهده دار شد واین بر ارادتم افزود.مهربانیش را بیشتر درک کردم،راهنماییهایش را با گوش جان شنیدم ومهرش هر روز افزون شد.تا امروز که استاد رفت.
آرزویم هماره این است:
راهش جاودان ورهروانش پایدار
یوسف تیموری
@dr_rashed_moamadreza
BY دکتر محمدرضا راشد محصّل
Share with your friend now:
tgoop.com/dr_rashed_moamadreza/237