دکتر محمدرضا راشد محصّل

قلم به سختی بر کاغذ می لغزد .اشک پرده می کشد بر چشم .
بهت زده و گیجم .این روز را باور نداشتم و ندارم .
تمام جلدهای شاهنامه پیش روی من است .
هر صفحه ای حاشیه ای بر بیتی .
ردِ او همه جا هست .
کتابخانه ام با کتاب هایی که دست خط او بر آن است .تقدیم به ...
چه حضور پر رنگی ...!! همه جا هست و اکنون وجود نازنینش را ندارم .
ده سال شاگردی " مردی که با تمام افق های باز نسبت داشت "
کلمات نمی چرخند .
با عصا ،عصایی که بیشتر از زمین و کمک حال ،زیر بغل بود و باری بر تن .
تنی که ناتوانی را تن می زد .
در پایان هر کلاس پیش از ما می گفت : " خیلی هم ممنون. " شرمنده می کرد ودرس می داد .درس سخاوت ،نجابت ،اصالت .اصل بود ،اصل .و من اصیل ترین لحظات زندگیم را در کنار او تجربه کردم .در کنارش آدم بهتری می شدم .انسان می شدم .سلوک داشتم .
بله او " مسیر نبض عناصر را به ما نشان می داد ،هوای صاف سخاوت را ورق می زد و مهربانی را به سمت ما می کوچاند "
سهراب مدد کرد تا همین چند خط را بنویسم ...وگرنه درد که حرف نیست ،درداست و جگر می سوزاند .
یاران سوگوار،همراهان عزیز، شرط شاگردی را به جا می آوریم و نمی گذاریم آتش و شوری که استاد در دلمان روشن کرده اند خاموش شود و باور داریم که نکونام نمیرد هرگز . روحشان شاد ودر آرامش باد .

شاگرد شما، افسانه محراب زاده

@dr_rashed_moamadreza

www.tgoop.com/dr_rashed_moamadreza/216

398 viewsedited  Oct 11, 2023 at 19:17

قلم به سختی بر کاغذ می لغزد .اشک پرده می کشد بر چشم .
بهت زده و گیجم .این روز را باور نداشتم و ندارم .
تمام جلدهای شاهنامه پیش روی من است .
هر صفحه ای حاشیه ای بر بیتی .
ردِ او همه جا هست .
کتابخانه ام با کتاب هایی که دست خط او بر آن است .تقدیم به ...
چه حضور پر رنگی ...!! همه جا هست و اکنون وجود نازنینش را ندارم .
ده سال شاگردی " مردی که با تمام افق های باز نسبت داشت "
کلمات نمی چرخند .
با عصا ،عصایی که بیشتر از زمین و کمک حال ،زیر بغل بود و باری بر تن .
تنی که ناتوانی را تن می زد .
در پایان هر کلاس پیش از ما می گفت : " خیلی هم ممنون. " شرمنده می کرد ودرس می داد .درس سخاوت ،نجابت ،اصالت .اصل بود ،اصل .و من اصیل ترین لحظات زندگیم را در کنار او تجربه کردم .در کنارش آدم بهتری می شدم .انسان می شدم .سلوک داشتم .
بله او " مسیر نبض عناصر را به ما نشان می داد ،هوای صاف سخاوت را ورق می زد و مهربانی را به سمت ما می کوچاند "
سهراب مدد کرد تا همین چند خط را بنویسم ...وگرنه درد که حرف نیست ،درداست و جگر می سوزاند .
یاران سوگوار،همراهان عزیز، شرط شاگردی را به جا می آوریم و نمی گذاریم آتش و شوری که استاد در دلمان روشن کرده اند خاموش شود و باور داریم که نکونام نمیرد هرگز . روحشان شاد ودر آرامش باد .

شاگرد شما، افسانه محراب زاده

@dr_rashed_moamadreza

BY دکتر محمدرضا راشد محصّل