tgoop.com/dr_rashed_moamadreza/215
Last Update:
ما را سفری فتاد بی ما
آنجا دلِ ما گشاد بی ما
آن مَه که ز ما نهان همی شد
رخ بر رخِ ما نهاد بی ما
چون در غمِ دوست جان بدادیم
ما را غمِ او بزاد بی ما
ماییم همیشه مست بی مِی
ماییم همیشه شاد بی ما
ما را مکنید یاد هرگز
ما خود هستیم یاد بی ما
بی ما شدهایم شاد، گوییم:
ای ما که همیشه باد بی ما
درها همه بسته بود بر ما
بگشود چو راه داد بی ما
با ما دلِ کِیقُباد بندهست
بندهست چو کِیقُباد بی ما
ماییم ز نیک و بد رهیده
از طاعت و از فساد بی ما
#خداوندگار
چراغ فروزان و شمعِ چگلِ بارگاه شاهنامه بودند استادم دکتر محمّدرضا راشد محصّل. فقدانشان صعب و دلسوز است. در نشستهای شاهنامهخوانیِ استاد در خردسرایِ فردوسی شاگردوار میدیدم که چگونه این بینشیمرد باور دارند که امرِ مهجور از قضا امرِ حقیقیست و چگونه اندکشماریِ حضورِ شاگردان از شوقِ ایشان به خواندن و آموزاندنِ شاهنامه نمیکاهد. روانشان مینوی.
دکتر کیمیا تاج نیا
BY دکتر محمدرضا راشد محصّل
Share with your friend now:
tgoop.com/dr_rashed_moamadreza/215