دیده بان انقلاب

🔴 چند نکته تبیینی در باب رفتار و خطاهای حسن روحانی؛ بازخوانی یک تجربه پرهزینه!

🔹بررسی کارنامه سیاسی حسن روحانی، تنها نقد یک شخص نیست؛ بلکه بازخوانی یک جریان فکری است که سال‌ها در بزنگاه‌های حساس، نسخه‌ی شکست‌خورده‌ی «اعتماد به غرب» را پیش پای ملت ایران گذاشت. روحانی در مقام رئیس‌جمهور (۱۳۹۲–۱۴۰۰) و حتی قبل و پس از آن، نماینده همین تفکر است. بازخوانی رفتار او، فرصتی برای نسل جوان است تا با شناخت عمیق‌تر از تجربه‌های گذشته، در مسیر آینده‌ی کشور دچار تکرار خطا نشویم.

🔹 روحانی از ابتدای دولت یازدهم، تمام ظرفیت سیاسی و اقتصادی کشور را در گروی برجام گذاشت. او وعده داد که «کلید حل مشکلات در دست مذاکره است». نتیجه‌ی این نگاه چه بود؟

1. عقبگرد هسته‌ای: اکثريت فعالیت‌های هسته‌ای تعطیل یا محدود شد و در قلب رآکتور اراک بتن ریختند و برخی دانشمندانمان در شرکت‌های آب و فاضلاب استخدام شدند.

2. تحریم‌های بیشتر: نه تنها تحریم‌ها لغو نشد، بلکه آمریکا شدیدترین فشار اقتصادی را علیه ایران تحمیل کرد و دم از تحریم وحشیانه می‌زد‌.

3. سقوط اقتصادی: ارزش پول ملی به پایین‌ترین سطح تاریخی خود در تناسب با دیگر دوره‌ها رسید.(از 3,200 به 33,000؛ بیش از 10 برابر ریزش)

4. افزایش ناامیدی و کاهش اعتماد اجتماعی: اعتماد عمومی ضربه جدی دید و شکاف طبقاتی گسترش یافت و بسیاری موارد دیگر که نباید فراموش کنیم.

👈این‌ها همه نشان داد که نگاه به بیرون، اگر جایگزین تکیه بر توان ملی شود، به خسارت ختم خواهد شد.

🔹اما افاضات جدید روحانی

پس از پایان ریاست‌جمهوری نیز حسن روحانی همچنان بر همان خط اشتباه پافشاری می‌کند. در سخنرانی‌ها و اظهارات جدیدش باز سخن از «لزوم تعامل با کدخدا» و «گشودن راه با مذاکره» به میان می‌آورد.
این مواضع در حقیقت نوعی فرار از پاسخ‌گویی است. او به‌جای پذیرش مسئولیت ناکامی‌ها، می‌کوشد تقصیر را به گردن دیگران بیندازد و همان نسخه‌ی پوسیده را دوباره تجویز کند.

🔹 تبیین فکری این جریان؛ روحانی و جریان نزدیک به او، در عمق وجود خود به ظرفیت‌های داخلی باور ندارند. شیفتگی به غرب و اعتماد به دشمن قسم‌خورده، شالوده‌ی فکری آن‌هاست.
این در حالی است که تجربه‌ی انقلاب اسلامی نشان داده:

۱. هر جا به توان داخلی تکیه کردیم، پیشرفت کردیم (صنایع دفاعی، پزشکی، نانو، هسته‌ای).

۲. هر جا به دشمن اعتماد کردیم، زمین خوردیم (برجام و تبعات آن).


🔹از این زاویه، تجربه‌ی روحانی یک درس مهم برای ملت ایران است: وابستگی فکری به غرب مساوی با شکست.

🔹 امروز برای نخبگان و جوانان انقلابی، مهم است که این تجربه را به‌عنوان یک «سند تاریخی» بخوانند. روحانی و جریانش نماینده یک خط فکری شکست‌خورده‌اند.

آینده ایران نه در مذاکره با دشمن، بلکه در ایستادگی و خودباوری ساخته می‌شود. عزت ملی و پیشرفت واقعی تنها با اعتماد به خدا، تکیه بر مردم و میدان‌داری جوانان مؤمن امکان‌پذیر است.

🔹یادمان نرود که حسن روحانی با خطاهای مدیریتی گذشته و افاضات جدیدش، در حقیقت چهره‌ی واقعی یک جریان سیاسی وابسته را روشن‌تر کرده است. ملت ایران با بصیرت انقلابی خود، دیگر اجازه تکرار چنین خطاهایی را نخواهد داد. ان شاءالله

✍️ سید بدون سانسور

@didebane_enghelab

👍10❤1

www.tgoop.com/didebane_enghelab/166310

1.16K viewsAug 27 at 10:30

🔴 چند نکته تبیینی در باب رفتار و خطاهای حسن روحانی؛ بازخوانی یک تجربه پرهزینه!

🔹بررسی کارنامه سیاسی حسن روحانی، تنها نقد یک شخص نیست؛ بلکه بازخوانی یک جریان فکری است که سال‌ها در بزنگاه‌های حساس، نسخه‌ی شکست‌خورده‌ی «اعتماد به غرب» را پیش پای ملت ایران گذاشت. روحانی در مقام رئیس‌جمهور (۱۳۹۲–۱۴۰۰) و حتی قبل و پس از آن، نماینده همین تفکر است. بازخوانی رفتار او، فرصتی برای نسل جوان است تا با شناخت عمیق‌تر از تجربه‌های گذشته، در مسیر آینده‌ی کشور دچار تکرار خطا نشویم.

🔹 روحانی از ابتدای دولت یازدهم، تمام ظرفیت سیاسی و اقتصادی کشور را در گروی برجام گذاشت. او وعده داد که «کلید حل مشکلات در دست مذاکره است». نتیجه‌ی این نگاه چه بود؟

1. عقبگرد هسته‌ای: اکثريت فعالیت‌های هسته‌ای تعطیل یا محدود شد و در قلب رآکتور اراک بتن ریختند و برخی دانشمندانمان در شرکت‌های آب و فاضلاب استخدام شدند.

2. تحریم‌های بیشتر: نه تنها تحریم‌ها لغو نشد، بلکه آمریکا شدیدترین فشار اقتصادی را علیه ایران تحمیل کرد و دم از تحریم وحشیانه می‌زد‌.

3. سقوط اقتصادی: ارزش پول ملی به پایین‌ترین سطح تاریخی خود در تناسب با دیگر دوره‌ها رسید.(از 3,200 به 33,000؛ بیش از 10 برابر ریزش)

4. افزایش ناامیدی و کاهش اعتماد اجتماعی: اعتماد عمومی ضربه جدی دید و شکاف طبقاتی گسترش یافت و بسیاری موارد دیگر که نباید فراموش کنیم.

👈این‌ها همه نشان داد که نگاه به بیرون، اگر جایگزین تکیه بر توان ملی شود، به خسارت ختم خواهد شد.

🔹اما افاضات جدید روحانی

پس از پایان ریاست‌جمهوری نیز حسن روحانی همچنان بر همان خط اشتباه پافشاری می‌کند. در سخنرانی‌ها و اظهارات جدیدش باز سخن از «لزوم تعامل با کدخدا» و «گشودن راه با مذاکره» به میان می‌آورد.
این مواضع در حقیقت نوعی فرار از پاسخ‌گویی است. او به‌جای پذیرش مسئولیت ناکامی‌ها، می‌کوشد تقصیر را به گردن دیگران بیندازد و همان نسخه‌ی پوسیده را دوباره تجویز کند.

🔹 تبیین فکری این جریان؛ روحانی و جریان نزدیک به او، در عمق وجود خود به ظرفیت‌های داخلی باور ندارند. شیفتگی به غرب و اعتماد به دشمن قسم‌خورده، شالوده‌ی فکری آن‌هاست.
این در حالی است که تجربه‌ی انقلاب اسلامی نشان داده:

۱. هر جا به توان داخلی تکیه کردیم، پیشرفت کردیم (صنایع دفاعی، پزشکی، نانو، هسته‌ای).

۲. هر جا به دشمن اعتماد کردیم، زمین خوردیم (برجام و تبعات آن).


🔹از این زاویه، تجربه‌ی روحانی یک درس مهم برای ملت ایران است: وابستگی فکری به غرب مساوی با شکست.

🔹 امروز برای نخبگان و جوانان انقلابی، مهم است که این تجربه را به‌عنوان یک «سند تاریخی» بخوانند. روحانی و جریانش نماینده یک خط فکری شکست‌خورده‌اند.

آینده ایران نه در مذاکره با دشمن، بلکه در ایستادگی و خودباوری ساخته می‌شود. عزت ملی و پیشرفت واقعی تنها با اعتماد به خدا، تکیه بر مردم و میدان‌داری جوانان مؤمن امکان‌پذیر است.

🔹یادمان نرود که حسن روحانی با خطاهای مدیریتی گذشته و افاضات جدیدش، در حقیقت چهره‌ی واقعی یک جریان سیاسی وابسته را روشن‌تر کرده است. ملت ایران با بصیرت انقلابی خود، دیگر اجازه تکرار چنین خطاهایی را نخواهد داد. ان شاءالله

✍️ سید بدون سانسور

@didebane_enghelab

BY دیده بان انقلاب