دیده بان انقلاب

🔻اگر راست می‌گویی استعفا بده

🔸پزشکیان در هر موضوعی می‌تواند طرف خودی را سرزنش کند که چون عملکرد «ما» درست نبوده مشکلات داریم، اگر «ما» درست شویم همه چیز روبراه خواهد بود. جهان بازتاب اراده «ما» است و هر جا خوب کار نکرده «ما مقصریم». انگار عقده‌ای دارد تا چهره منصف از خودش نشان بدهد و راهکار همیشگی‌اش هم خودزنی و خودتحقیری است.

🔹در مناظره‌ها، آمریکا را تبرئه کرد و گفت ما درست پیش نرفتیم و خوب کوتاه نیامدیم. این از اصلاحطلب‌ها عادی است اما بعد از جنگ، درباره رژیم باکو همین را تکرار کرد که «تقصیر ما است»! اگر کسی از جناح رقیب، ولو در سطح امام‌جمعه یا نماینده مجلس، چنین گزافه‌ای به زبان می‌آورد لشکر اصلاحطلب‌‌ها از نامش رسواییِ ابدی می‌ساختند.

🔸از بحث مهاجرت تا تحریم همین فرمول را به کار می‌گیرد. دائم در حال لجن‌پراکندن به طرف خودی است و معصوم و منفعل دانستن سایرین، گویی هیچ عامل بیرونی و منحرف‌ کننده‌ای در کار نبوده و آنها که فاصله گرفته‌اند امیال مادی یا اراده و اختیار نداشته‌اند، همه بیگناه‌اند جز «ما». نظام خودش را با عزت و اعتماد به نفس شناسانده اما رئیس دولتش با خودزنی.

🔹تحلیل تک‌عاملی مبتذل است و ریختن همه خاک‌ها بر سر خود متناقض. در برابر چنین عوام‌گرایی مضحکی کافی است پیامبر را به خاطر بیاوریم و بپرسیم تقصیر چه کسی بود که مردم از نماز جمعه رویگردان شدند و راه بازار را پیش گرفتند؟ پزشکیان البته متعصب‌تر از این حرف‌ها است و قرار نیست با منطق و استدلال از این رفتار آلوده کوتاه بیاید. دلیلش؟

🔸در ظاهر خودانتقادی می‌کند اما در واقع ترفند زبانی به کار می‌گیرد تا خودش را جدا از غلط‌ها و ناجی مردم نشان بدهد. مای کلی و مبهم ابزاری برای مرزبندی است: «مایی که منتقد و دلسوزیم» در برابر «مایی که مسئول وضع موجود است». غیر مستقیم تقصیرها را گردن حاکمیت یا جناح رقیب می‌اندازد و خودش را در موضع یقه‌گیری قرار می‌دهد.

🔹اگر این ما ما گفتن‌ها ترفند زبانی و ریاکارانه نبود در عمل باید به عذرخواهی و‌ کناره‌گیری می‌رسید اما طلبکاری نشان می‌دهد از اساس دروغ است.

🔸طبیعتا با «دگرزنی در لباس خودزنی» مواجهیم چون قوای اجرایی بیشتر در اختیار کسانی بوده که پزشکیان ترجیح‌شان می‌دهد: موسوی، هاشمی، خاتمی و روحانی هر کدام دو دوره قدرت داشته‌اند.

🔹هر چقدر ترفندش را در لفافه خودانتقادی یا اعتراف به اشتباهات بپیچند ‌باز معلوم می‌شود رقیب را سیاه و تباه جا می‌زند و خودشان را مصلح. از این منظر روحانی و‌ جهانگیری صداقت بیشتری داشتند که هر جا گیر می‌افتادند می‌گفتند تقصیر دولت قبل است. آنها هم دشمن را در داخل می‌دیدند و رقیب را می‌زدند اما با صراحت، بدون زبان‌بازی.

🔸خودانتقادی وقتی بنیانی یا رادیکال شود ضد خودش نتیجه می‌دهد و در جایگاه قدرت، حاصلی جز فرسایش نخواهد داشت‌.

🔹 رئیس دولت در جمهوری اسلامی چنان حرصی از جناح رقیب دارد که اگر در مقابل داعش هم بایستند شک به میان می‌آورد، با اشاره به سرش برای تکفیری‌ها هم عقل و منطق در نظر می‌گیرد و‌ به تردید و تأمل توصیه می‌کند.

🔸این فن بیانِ مهوع فقط توجیه خود و فرار از پاسخگویی است، می‌خواهد متفاوت فرض شود و حسابش را جدا بگیرند. کشاندن همه بحث‌ها به اختلافات داخلی به جایی جز حذف رقیب نمی‌رسد‌.

🔹توسریِ دستجمعی می‌زند اما دوگانه خوب و می‌سازد، آنقدر آلوده به حرص قدرت که از تحقیر سیستماتیک هم ابا ندارد، همان سیستمی که امثال خودش را برکشیده.

@didebane_enghelab

👌9❤1👍1

www.tgoop.com/didebane_enghelab/165747

811 viewsAug 17 at 06:23

🔻اگر راست می‌گویی استعفا بده

🔸پزشکیان در هر موضوعی می‌تواند طرف خودی را سرزنش کند که چون عملکرد «ما» درست نبوده مشکلات داریم، اگر «ما» درست شویم همه چیز روبراه خواهد بود. جهان بازتاب اراده «ما» است و هر جا خوب کار نکرده «ما مقصریم». انگار عقده‌ای دارد تا چهره منصف از خودش نشان بدهد و راهکار همیشگی‌اش هم خودزنی و خودتحقیری است.

🔹در مناظره‌ها، آمریکا را تبرئه کرد و گفت ما درست پیش نرفتیم و خوب کوتاه نیامدیم. این از اصلاحطلب‌ها عادی است اما بعد از جنگ، درباره رژیم باکو همین را تکرار کرد که «تقصیر ما است»! اگر کسی از جناح رقیب، ولو در سطح امام‌جمعه یا نماینده مجلس، چنین گزافه‌ای به زبان می‌آورد لشکر اصلاحطلب‌‌ها از نامش رسواییِ ابدی می‌ساختند.

🔸از بحث مهاجرت تا تحریم همین فرمول را به کار می‌گیرد. دائم در حال لجن‌پراکندن به طرف خودی است و معصوم و منفعل دانستن سایرین، گویی هیچ عامل بیرونی و منحرف‌ کننده‌ای در کار نبوده و آنها که فاصله گرفته‌اند امیال مادی یا اراده و اختیار نداشته‌اند، همه بیگناه‌اند جز «ما». نظام خودش را با عزت و اعتماد به نفس شناسانده اما رئیس دولتش با خودزنی.

🔹تحلیل تک‌عاملی مبتذل است و ریختن همه خاک‌ها بر سر خود متناقض. در برابر چنین عوام‌گرایی مضحکی کافی است پیامبر را به خاطر بیاوریم و بپرسیم تقصیر چه کسی بود که مردم از نماز جمعه رویگردان شدند و راه بازار را پیش گرفتند؟ پزشکیان البته متعصب‌تر از این حرف‌ها است و قرار نیست با منطق و استدلال از این رفتار آلوده کوتاه بیاید. دلیلش؟

🔸در ظاهر خودانتقادی می‌کند اما در واقع ترفند زبانی به کار می‌گیرد تا خودش را جدا از غلط‌ها و ناجی مردم نشان بدهد. مای کلی و مبهم ابزاری برای مرزبندی است: «مایی که منتقد و دلسوزیم» در برابر «مایی که مسئول وضع موجود است». غیر مستقیم تقصیرها را گردن حاکمیت یا جناح رقیب می‌اندازد و خودش را در موضع یقه‌گیری قرار می‌دهد.

🔹اگر این ما ما گفتن‌ها ترفند زبانی و ریاکارانه نبود در عمل باید به عذرخواهی و‌ کناره‌گیری می‌رسید اما طلبکاری نشان می‌دهد از اساس دروغ است.

🔸طبیعتا با «دگرزنی در لباس خودزنی» مواجهیم چون قوای اجرایی بیشتر در اختیار کسانی بوده که پزشکیان ترجیح‌شان می‌دهد: موسوی، هاشمی، خاتمی و روحانی هر کدام دو دوره قدرت داشته‌اند.

🔹هر چقدر ترفندش را در لفافه خودانتقادی یا اعتراف به اشتباهات بپیچند ‌باز معلوم می‌شود رقیب را سیاه و تباه جا می‌زند و خودشان را مصلح. از این منظر روحانی و‌ جهانگیری صداقت بیشتری داشتند که هر جا گیر می‌افتادند می‌گفتند تقصیر دولت قبل است. آنها هم دشمن را در داخل می‌دیدند و رقیب را می‌زدند اما با صراحت، بدون زبان‌بازی.

🔸خودانتقادی وقتی بنیانی یا رادیکال شود ضد خودش نتیجه می‌دهد و در جایگاه قدرت، حاصلی جز فرسایش نخواهد داشت‌.

🔹 رئیس دولت در جمهوری اسلامی چنان حرصی از جناح رقیب دارد که اگر در مقابل داعش هم بایستند شک به میان می‌آورد، با اشاره به سرش برای تکفیری‌ها هم عقل و منطق در نظر می‌گیرد و‌ به تردید و تأمل توصیه می‌کند.

🔸این فن بیانِ مهوع فقط توجیه خود و فرار از پاسخگویی است، می‌خواهد متفاوت فرض شود و حسابش را جدا بگیرند. کشاندن همه بحث‌ها به اختلافات داخلی به جایی جز حذف رقیب نمی‌رسد‌.

🔹توسریِ دستجمعی می‌زند اما دوگانه خوب و می‌سازد، آنقدر آلوده به حرص قدرت که از تحقیر سیستماتیک هم ابا ندارد، همان سیستمی که امثال خودش را برکشیده.

@didebane_enghelab

BY دیده بان انقلاب