tgoop.com/darmanbaquran/19706
Last Update:
💢 روزی امام نووی رحمه الله مشغول درس دادن به شاگردانش بودند، هنگامی که به این قول الله تعالی رسیدند:
👈 ﴿نبِّئْ عِبَادِی أَنِّی أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِیمُ﴾
«(ای پیامبر!) بندگان مرا آگاه کن که من دارای گذشت زیاد و مهر فراوان هستم (در حق کسانی که توبه بکنند و ایمان بیاورند و کار نیک انجام بدهند).»
👈 ﴿وأَنَّ عَذَابِی هُوَ الْعَذَابُ الْأَلِیمُ﴾
«و این که عذاب من (در حق سرکشان بیایمان) عذاب بسیار دردناکی است (و عذابهای دیگر در برابرش عذاب نیست).» [الحجر ۴۹-۵۰]
ایشان بسیار گریه کردند، دانش آموزانش به ایشان گفتند: چه چیزی شما را به گریه انداخته است ای امام؟
ایشان فرمود: آیا به رحمت الله تعالی نگاه نمیکنید آن هنگام که رحمت و بخشایش را به خودشان نسبت میدهند، پس میفرمایند: ﴿أنی «أنا» الغفور الرحیم﴾
و عذاب را به خودشان نسبت ندادند و فقط آن را مانند بردهای تحت قدرت و مشیت خویش قرار دادند پس فرمودند:
﴿وأن عذابی «هو» العذاب الألیم﴾
👈 و نفرمودند: (إنّی أنا المعذِّب) قطعا من عذاب دهنده هستم.
❗️پس من به یاد کلام ابن عباس رضی الله عنه افتادم آنجا که فرمود: «خداوند رحمات خود را در روز قیامت نازل میکند تا آنجا که ابلیس فکر میکند که خداوند او را میبخشد…»
@darmanbaquran
BY شفاء و درمان با قرآن «رقیه شرعی»
Share with your friend now:
tgoop.com/darmanbaquran/19706