Ali's Notes

من میخوام یه موردی رو اشاره کنم در مورد شرایط دانشگاه های ایران در مقایسه با دانشگاه های ترکیه:

یکی از چیز هایی که خیلی اذیتم میکنه این روزها، دیدن فضای بسته آکادمی ایران هستش.
معمولا دانشگاه های ترکیه (حداقل دانشگاه های top ترکیه) با سایر دانشگاه های اروپا یا حتی امریکا، توسط اساتید خودشون تحت عنوان کنفرانس، استاد ها و boardممبر های سازمان های مختلف رو دعوت میکنند و حتی بهترین امکانات رو براشون آماده میکنند که در طول زمان حضورشون تو ترکیه، از بودن تو کشور لذت ببرند.
اما در عوض چه نفعی میبرند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
شخص مقابل میاد و ارایه میده و به به و چه چه میکنند و بعدش با شخص مقابل چونه میزنند یا به کارهای مشترکی که میتونند تو آینده انجام بدند مشغول به حرف زدن میکنن.
مثلا برای پروژه ERC یا هر نوع پروژه و گرنت های دیگه از شخص مقابل قول مشارکت میگیرند یا قول کانکشن با استاد فلان دانشگاه تو کشور فلان رو میگیرند و حدس بزنید که چی میشه؟
واقعا این مشارکت ها انجام میشه( استاد دانشگاه هوشش میرسه که چجوری برخورد کنه که این مشارکت واقعا رخ بده) و این گرنت ها و مشارکت ها به دانشگاه inject میشه و در حداقل ترین خروجی، دانشجوی grad حداقل حداقل براش یه stipend در میاد یا اون گرنت صرف خرید دستگاه یا هر تکنولوژی لازم روز میشه و اینطوری دانشگاه ها رشد میکنند. دانشجو جذب میکنند. وکار با کیفیت بیرون میدند.

حالا من از سمت دانشگاه های تاپ ایران مثل شریف چی دیدم؟
هیچی
کلا فضایی که تو ایران میبینم یه فضای سمی بسته هستش که مجال نفس کشیدن برای دانشجو های حتی دانشگاه های دیگه هم نمیده مثل تبریز یا هر دانشگاه دیگه ای
در حالی که من مثلا دیگه چی میبینم اینجا؟
اینجا دانشگاه ها بهم کمک میکنند.
طرف خودش دانشگاه ITU هستش
میاد Sabanci تست میزنه چون دستگاهه اینجا هستش
و خب مشخصا استادی که تو سابانجی بهش access داده
affliation
تو ریسرچ رو هم میبره

چقدر اینجا باهم راحتن و بهم حتی دوست دارن نفع برسونند چون اینطوری نگاه میکنند که اگر من الان بهش کمک کنم تو آینده تو یه ریسرچی اون ها هم به من کمک میکنند.


اینم بگم که مهربونی رو اینجا بیشتر دیدم نسبت به ایران.
هیچ وقت یادم نمیره چجوری استاد های دانشگاه تبریز باهام رفتار کردند.
اینجا با اینکه یه ایرانیم
استادم جلوی اون یکی دانشگاه ها طرفم رو نگه میداره! میگه از بچه های خودمون این بشر.
تو ایران به جای اینکه اینطوری نگاه کنند از بچه های خودمونه بزار کمکش کنم رشد کنه، تازه مثل یه دزد با ادم برخورد میکنند.

این حرفام حرف دل بود.
زیاد سیاسیش نکنید.

@css_nlp

👍28💔10❤6👏2

www.tgoop.com/css_nlp/38

2.74K viewsAli Najafi, edited  Mar 3, 2024 at 15:24

من میخوام یه موردی رو اشاره کنم در مورد شرایط دانشگاه های ایران در مقایسه با دانشگاه های ترکیه:

یکی از چیز هایی که خیلی اذیتم میکنه این روزها، دیدن فضای بسته آکادمی ایران هستش.
معمولا دانشگاه های ترکیه (حداقل دانشگاه های top ترکیه) با سایر دانشگاه های اروپا یا حتی امریکا، توسط اساتید خودشون تحت عنوان کنفرانس، استاد ها و boardممبر های سازمان های مختلف رو دعوت میکنند و حتی بهترین امکانات رو براشون آماده میکنند که در طول زمان حضورشون تو ترکیه، از بودن تو کشور لذت ببرند.
اما در عوض چه نفعی میبرند؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
شخص مقابل میاد و ارایه میده و به به و چه چه میکنند و بعدش با شخص مقابل چونه میزنند یا به کارهای مشترکی که میتونند تو آینده انجام بدند مشغول به حرف زدن میکنن.
مثلا برای پروژه ERC یا هر نوع پروژه و گرنت های دیگه از شخص مقابل قول مشارکت میگیرند یا قول کانکشن با استاد فلان دانشگاه تو کشور فلان رو میگیرند و حدس بزنید که چی میشه؟
واقعا این مشارکت ها انجام میشه( استاد دانشگاه هوشش میرسه که چجوری برخورد کنه که این مشارکت واقعا رخ بده) و این گرنت ها و مشارکت ها به دانشگاه inject میشه و در حداقل ترین خروجی، دانشجوی grad حداقل حداقل براش یه stipend در میاد یا اون گرنت صرف خرید دستگاه یا هر تکنولوژی لازم روز میشه و اینطوری دانشگاه ها رشد میکنند. دانشجو جذب میکنند. وکار با کیفیت بیرون میدند.

حالا من از سمت دانشگاه های تاپ ایران مثل شریف چی دیدم؟
هیچی
کلا فضایی که تو ایران میبینم یه فضای سمی بسته هستش که مجال نفس کشیدن برای دانشجو های حتی دانشگاه های دیگه هم نمیده مثل تبریز یا هر دانشگاه دیگه ای
در حالی که من مثلا دیگه چی میبینم اینجا؟
اینجا دانشگاه ها بهم کمک میکنند.
طرف خودش دانشگاه ITU هستش
میاد Sabanci تست میزنه چون دستگاهه اینجا هستش
و خب مشخصا استادی که تو سابانجی بهش access داده
affliation
تو ریسرچ رو هم میبره

چقدر اینجا باهم راحتن و بهم حتی دوست دارن نفع برسونند چون اینطوری نگاه میکنند که اگر من الان بهش کمک کنم تو آینده تو یه ریسرچی اون ها هم به من کمک میکنند.


اینم بگم که مهربونی رو اینجا بیشتر دیدم نسبت به ایران.
هیچ وقت یادم نمیره چجوری استاد های دانشگاه تبریز باهام رفتار کردند.
اینجا با اینکه یه ایرانیم
استادم جلوی اون یکی دانشگاه ها طرفم رو نگه میداره! میگه از بچه های خودمون این بشر.
تو ایران به جای اینکه اینطوری نگاه کنند از بچه های خودمونه بزار کمکش کنم رشد کنه، تازه مثل یه دزد با ادم برخورد میکنند.

این حرفام حرف دل بود.
زیاد سیاسیش نکنید.

@css_nlp

BY Ali's Notes