با‌ حُسین باش.

در آن روزها، یکی از اصحاب نزد آمد و دید مقابل امام حسن طشتی گذاشته شده و خون و تکه‌های جگر در آن دیده می‌شود. عرض کرد: آقای من، چرا برای معالجه خود اقدام نمی‌کنید؟ حضرت فرمودند: مرگ را با چه می‌توان مداوا کرد؟! او با شنیدن این سخن که خبر از شهادت می‌داد، گفت: «انا لله و انا اليه راجعون». امام حسن علیه السلام فرمودند: «به خدا قسم، پیامبر با ما عهد بسته که امر امامت را یازده امام از فرزندان علی و فاطمه علیهماالسلام به دست خواهند گرفت. هیچ کدام از ما نیست مگر آن‌که مسموم یا شهید می‌شویم.»، سپس طشت را بردند و حضرت تکیه دادند و گریستند. آن مرد عرض کرد: يابن رسول الله، مرا موعظه فرما. حضرت نصایحی درباره‌ی آمادگی برای آخرت و دوری از محرمات و دوستی با اولیای خدا فرمودند. با پایان گفتگو، ناگهان نفس امام حسن علیه‌السلام قطع شد و رنگ حضرت به زردی گرایید و آن مرد از این‌که برای حضرت اتفاقی افتاده باشد ترسید، اما امام حسین علیه السلام و یکی از اصحاب آمدند و حضرت برادر را در آغوش گرفتند و سر و چشمانشان را بوسیدند. امام حسین علیه السلام پس از بهبود حال امام حسن علیه السلام کنار او نشستند و با یکدیگر به آرامی گفتگو کردند.
- بحارالانوار، ج۴۴، ص۱۳۸.

www.tgoop.com/ba_hossein_bash/23780

1.92K viewsAug 21 at 11:49

در آن روزها، یکی از اصحاب نزد آمد و دید مقابل امام حسن طشتی گذاشته شده و خون و تکه‌های جگر در آن دیده می‌شود. عرض کرد: آقای من، چرا برای معالجه خود اقدام نمی‌کنید؟ حضرت فرمودند: مرگ را با چه می‌توان مداوا کرد؟! او با شنیدن این سخن که خبر از شهادت می‌داد، گفت: «انا لله و انا اليه راجعون». امام حسن علیه السلام فرمودند: «به خدا قسم، پیامبر با ما عهد بسته که امر امامت را یازده امام از فرزندان علی و فاطمه علیهماالسلام به دست خواهند گرفت. هیچ کدام از ما نیست مگر آن‌که مسموم یا شهید می‌شویم.»، سپس طشت را بردند و حضرت تکیه دادند و گریستند. آن مرد عرض کرد: يابن رسول الله، مرا موعظه فرما. حضرت نصایحی درباره‌ی آمادگی برای آخرت و دوری از محرمات و دوستی با اولیای خدا فرمودند. با پایان گفتگو، ناگهان نفس امام حسن علیه‌السلام قطع شد و رنگ حضرت به زردی گرایید و آن مرد از این‌که برای حضرت اتفاقی افتاده باشد ترسید، اما امام حسین علیه السلام و یکی از اصحاب آمدند و حضرت برادر را در آغوش گرفتند و سر و چشمانشان را بوسیدند. امام حسین علیه السلام پس از بهبود حال امام حسن علیه السلام کنار او نشستند و با یکدیگر به آرامی گفتگو کردند.
- بحارالانوار، ج۴۴، ص۱۳۸.

BY با‌ حُسین باش.