اشعار مولانا ♡

می‌ترسم که قلم را بر دست بیگیرم
گویم از احساسی که هر شب می‌گریم

گویم از آوازی که هرشب میسوزد
تا صبح که حنجره را در دست می‌گیرم

میترسم که چشمان‌اش باشد علامتی
علامتی که در سکوت شب است قیامتی

صداهای می‌شنوم که نمیدانم از کجا
صداهای که می آید ز عمق چاه بی‌نوا

ترسم که نرسم به آنجا که هستی
یا از ترس، بیفتم همان‌جا بمیرم

نمیدانم چطور رسم بر تو ای در ناکجا
در کجای که من بی‌تو‌‌ در اینجا می‌میرم


شاعر یلدا قربانزاده

❤22❤‍🔥11💔1

www.tgoop.com/asharmolana/9873

7.91K viewsSᗩᘉᗩᘻ ᘻᓍᕼᗩᗷᗩᖶᖻᗩᖇ, May 31 at 07:41

می‌ترسم که قلم را بر دست بیگیرم
گویم از احساسی که هر شب می‌گریم

گویم از آوازی که هرشب میسوزد
تا صبح که حنجره را در دست می‌گیرم

میترسم که چشمان‌اش باشد علامتی
علامتی که در سکوت شب است قیامتی

صداهای می‌شنوم که نمیدانم از کجا
صداهای که می آید ز عمق چاه بی‌نوا

ترسم که نرسم به آنجا که هستی
یا از ترس، بیفتم همان‌جا بمیرم

نمیدانم چطور رسم بر تو ای در ناکجا
در کجای که من بی‌تو‌‌ در اینجا می‌میرم


شاعر یلدا قربانزاده

BY اشعار مولانا ♡