اشعار مولانا ♡

چند قبا بر قد دل دوختم
چند چراغ خرد افروختم
پیر فلک را که قراریش نیست
گردش بس بوالعجب آموختم
گنج کرم آمد مهمان من
وام فقیران ز کرم توختم
حاصل از این سه سخنم بیش نیست
سوختم و سوختم و سوختم
بر مثل شمعم من پاکباز
ریختم آن دخل که اندوختم
بس که بسی نکته عیسی جان
در دل و در گوش خر اسپوختم
بس که اذا تم دنا نقصه
تا بنگوید صنم شوخ تم
________🌹

تفسیر؛

1. «چند قبا بر قد دل دوختم / چند چراغ خرد افروختم»
زحمت زیادی کشیدم تا دل را آراسته کنم و چراغ خرد و آگاهی بیفروزم.

2. «پیر فلک را که قراریش نیست / گردش بس بوالعجب آموختم»
چرخ گردون را که بی‌ثبات است، گردش و معنای عجیبی بخشیدم.

3. «گنج کرم آمد مهمان من / وام فقیران ز کرم توختم»
بخشندگی الهی به من رسید، و من هم با آن، نیاز نیازمندان را برآوردم.

4. «حاصل از این سه سخنم بیش نیست / سوختم و سوختم و سوختم»
تمام زندگی و حکمت من در این سه کلمه خلاصه می‌شود: سوختن در عشق.

5. «بر مثل شمعم من پاکباز / ریختم آن دخل که اندوختم»
همچون شمع، جان و اندوخته‌ام را در راه عشق قربان کردم.

6. «بس که بسی نکته عیسی جان / در دل و در گوش خر اسپوختم»
آن‌قدر حرف‌های بلند و روحانی زدم که حتی به گوش نادانان (خر) هم رساندم.

7. «بس که اذا تم دنا نقصه / تا بنگوید صنم شوخ تم»
آن‌قدر درباره نقصان کمال گفتم که معشوق شوخ هم جرأت نمی‌کند بگوید “تمامم”.

جمع‌بندی کوتاه:

مولانا در این غزل، از تلاش معنوی، سوختن در راه عشق، بخشش، و رسیدن به معرفت سخن می‌گوید. پیام اصلی: در راه حقیقت، همه چیز را باید فدا کرد.

@asharmolana.

❤14💔1

www.tgoop.com/asharmolana/10270

4.81K views𝔸𝕞𝕒𝕟𝕦𝕝𝕝𝕒𝕙 𝕂𝕙𝕒𝕟, Aug 16 at 06:04

چند قبا بر قد دل دوختم
چند چراغ خرد افروختم
پیر فلک را که قراریش نیست
گردش بس بوالعجب آموختم
گنج کرم آمد مهمان من
وام فقیران ز کرم توختم
حاصل از این سه سخنم بیش نیست
سوختم و سوختم و سوختم
بر مثل شمعم من پاکباز
ریختم آن دخل که اندوختم
بس که بسی نکته عیسی جان
در دل و در گوش خر اسپوختم
بس که اذا تم دنا نقصه
تا بنگوید صنم شوخ تم
________🌹

تفسیر؛

1. «چند قبا بر قد دل دوختم / چند چراغ خرد افروختم»
زحمت زیادی کشیدم تا دل را آراسته کنم و چراغ خرد و آگاهی بیفروزم.

2. «پیر فلک را که قراریش نیست / گردش بس بوالعجب آموختم»
چرخ گردون را که بی‌ثبات است، گردش و معنای عجیبی بخشیدم.

3. «گنج کرم آمد مهمان من / وام فقیران ز کرم توختم»
بخشندگی الهی به من رسید، و من هم با آن، نیاز نیازمندان را برآوردم.

4. «حاصل از این سه سخنم بیش نیست / سوختم و سوختم و سوختم»
تمام زندگی و حکمت من در این سه کلمه خلاصه می‌شود: سوختن در عشق.

5. «بر مثل شمعم من پاکباز / ریختم آن دخل که اندوختم»
همچون شمع، جان و اندوخته‌ام را در راه عشق قربان کردم.

6. «بس که بسی نکته عیسی جان / در دل و در گوش خر اسپوختم»
آن‌قدر حرف‌های بلند و روحانی زدم که حتی به گوش نادانان (خر) هم رساندم.

7. «بس که اذا تم دنا نقصه / تا بنگوید صنم شوخ تم»
آن‌قدر درباره نقصان کمال گفتم که معشوق شوخ هم جرأت نمی‌کند بگوید “تمامم”.

جمع‌بندی کوتاه:

مولانا در این غزل، از تلاش معنوی، سوختن در راه عشق، بخشش، و رسیدن به معرفت سخن می‌گوید. پیام اصلی: در راه حقیقت، همه چیز را باید فدا کرد.

@asharmolana.

BY اشعار مولانا ♡