شعرخوانی علی محمد مودب در شب شعر حماسه واژه ها در مشهد عزیز ammoaddab

دست‌هایمان تهی
چشم‌هایمان پر از امید و
قلب‌هایمان…

با یکی دو قطره اشک
از خجالت نگاه هم در آمدیم! #علی‌محمد_مودب #عاشقانه #شعر @ammoaddab

از نخستین نگاه نخستین سحرگاه عالم
در نگاه هراسیده هر چه حوا و آدم
از میان همه دیدنی‌ها و نادیدنی‌ها
آن چه گفتند و دیدند
از شادی و غم
چشم تو
خوش‌ترین رویداد جهان است
لحظه چشم هم چشمی عاشقان است! @ammoaddab

شعرخوانی در حوزه هنری @ammoaddab

شهید خواننده :#غلامرضا_صنعتگر شاعر #علی_محمد_مودب تولید مرکز موسیقی حوزه هنری @ammoaddab

📺 #شاهنامه_خوانی

👤 #علی_محمد_مؤدب
🔹به مناسبت ولادت حضرت علی(ع)

#شبکه_مجازی_ادبیات
💠 @Tv_Maktab

ترانه‌سرا : علی‌محمد مودب
خواننده: آرش رستمی
@ammoaddab

عذر دلم را بپذیر - شعر علی محمد مودب صدای میثم مطیعی تدوین مهدی حسینی مقدم

خطبه اصغر منظومه ای برای حضرت علی اصغر منتشر شد .این کتاب را از انتشارات سوره مهر بخواهید @ammoaddab

🔴#علی_محمد_مودب (ایران🇮🇷)
#صدای_همزبان👇
@shaeran_hamzaban

🔸«نفس آخر علی(ع)»
(غزلی تازه از #علی‌_محمد_مؤدب به مناسبت شهادت مولای متقیان امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام)

🔹«دنیا مجال بوسه به خاک در علی‌ست

باغ بهشت، منظرۀ دیگر علی‌ست

کعبه بنا شد از جهت اوّلین دمش

مسجد مبارک از نفس آخر علی‌ست

پرواز او فراتر از این آسمان ماست

قدر آن شبی که درخور بال و پر علی‌ست

شاهنشهی که پینه به نعلین خویش زد

در حیرت است چرخ که این کشور علی‌ست

هر خطّ عهدنامۀ مالک سؤال‌هاست

کو مهتری که خاک پی اشتر علی‌ست؟

تا هست عدل از نمک خنده‌های او

آبادی بهشت هم از کوثر علی‌ست

آنجا که علم آدم و خاتم به هم رسید

قلب سلیم و خاطر روشنگر علی‌ست

صفّین را ببین و دلش را به نیزه‌ها

تا بنگری که غربت و غم لشگر علی‌ست

بر نیزه رفت اصغر و اکبر، غریب نیست

پیداست تا همیشه که دعوا سر علی‌ست

زینب، بزرگ بت‌شکن کوفه و دمشق

پیغمبر خداست، نه! پیغمبر علی‌ست

من هم فتاده ذوق سلیمانی‌ام به سر

چشم گدا به خاتم انگشتر علی‌ست»

💠#شب_قدر

☑️ @ShahrestanAdab

🎥#راز_نادر
🔸گفت‌وگوی #نادر_طالب‌_زاده با #وحید_جلیلی
و #علی_محمد_مؤدب در برنامه راز


☑️ @ShahrestanAdab

کتاب باز با حضور #علی_محمد_مودب #سروش_صحت @ammoaddab

🎥 «تنفس در شهرستان ادب»

💠حضور #علی_محمد_مؤدب مدیرعامل مؤسسه شهرستان ادب در برنامه تلویزیونی #کتاب_باز

#نمایشگاه_بین_المللی_کتاب_تهران
#شهرستان_ادب

☑️ @ShahrestanAdab

دوری و دوستی از نگاهی دیگر (یادداشت منتشر شده در روزنامه جام جم) علی محمد مودب آیا هر کسی که از ما فاصله می گیرد ما هم باید از او فاصله بگیریم؟ این سوال بسیار ساده، جوابی به همین سادگی ندارد. در عرصه سیاست و اجتماع برای جهان بینی عاقبت نگر قطعا جواب این سوال بله نیست اما حتی در زندگی خصوصی هم مساله به همین سادگی نیست، بسیاری از آدم ها به دلیل توهماتی از ما دور می شوند و سیاست عمل متقابل پاسخ درستی به این عملکرد آنها نیست. اگر مدام این طور عمل کنیم روز به روز تنها و تنهاتر می شویم.

دنیای واقعیت دنیای بسیطی نیست و انسانیت انسان به درک و تحلیل هوشمندانه شرایط پیچیده واقعیت وابسته است، در واقع آن متغیری که در حل این مساله اهمیت اساسی دارد، این است که آیا دور شدن طرف مقابل ما براساس علم و آگاهی و تعمد و در وضعیت روانی متعادلی صورت گرفته یا این که در نوعی ناچاری بیرونی یا درونی تصمیم به دور شدن و کناره گیری از ما گرفته است.هر چه انسان بلوغ و کمال بیشتری پیدا می کند، وجود او با وصل و قربت و پیوند تناسب بیشتری می یابد. چنین انسانی با همه اضلاعش در پیوند است و می تواند با خود تعامل شایسته تری داشته باشد. طبیعت وجود همه جانبه و چند بعدی توانایی ارتباطی بیشتری دارد، چراکه با هر ضلعی از وجود خود می تواند با گروهی ارتباط بگیرد و بنا بر هر صفتی که در خلقت خود دارد و آن را در اخلاق خود به کمال رسانده،امکان ارتباط با بخشی از خلق را دارد. آیین وجود کمال یافته و متضلع آن گونه است که هرکسی در وجود او خود را می یابد و بنا بر همان مشابهت و قربت می تواند به او نزدیک شود، از این روست که در یک خانواده پر جمعیت، پدر آیینه هستی تمام فرزندان است اما هر فرزندی نمی تواند به همه برادران و خواهرانش نزدیک شود. مادر می تواند همه فرزندان خود را به تمامی دوست بدارد اما هر فرزندی در میان برادران و خواهران خود فقط با برخی همداستان، همدل و همدم است.در جامعه هم وضع به همین منوال است، آن که بهره بیشتری از محبت دارد با بیشترین آدم ها از طیف های مختلف می تواند در پیوند باشد، این نوع آدم ها با محبت وجودشان چسب اجتماع هستند و گسل ها و شکاف ها را با تردد در میان طبقات اجتماع ترمیم می کنند اما برخی که بهره کمتری از محبت دارند با کوچک ترین بهانه ای از دیگران می گسلند و احساس خودکفایی می کنند. احساس ضعف یا قدرت مهم ترین موتور محرک ایجاد گسل های انسانی است و فقط محبت است که می تواند در چنین شرایطی میانداری کند. محبت بالاترین قدرت هاست و از این روست که اهل محبت توان بهترین برخوردها را در وضعیت های دشوار دارند. اگر محبت اهل محبت با وجود خداوند گره بخورد، آنان بالاترین تعادل روانی را دارند و در هر شرایطی می توانند خویشتندار و مهربان باشند. عاشورا و برخورد پر از شفقت امام شهید ما با گروه ظالمان بهترین نمونه مدعای طرح شده در این نوشته است.

@ammoaddab #یادداشتها

یا حق



سخن چون از سر درد است باری دردسر دارد
خوشا مردی کزینسان دردسرها زیر سر دارد

تو ایران، مسجد شیراوژنان و رادمردانی
بگو با این و آن نام تو را بردن خطر دارد

ز اشک مادرانت موج‌های خون خروشیدند
زن این خاک، عزم و هیبت از زینب مگر دارد

به اهواز تو دلگرم است کردستان زیبایت
بلوچ و ترک و لر سوی خراسانت سفر دارد

درخشد بر جهان تا هست خورشید خراسانت
جهان را حضرت سیمرغ حُسنت زیر پر دارد

اگر دردی است یا حرفی، شفای ابن‌سینا هست
که منت تا ابد بر خاور و بر باختر دارد

تو را چون جان شیرین خاک میهن دوست می‌داریم
که هر خار و گلت در سرنوشت ما اثر دارد

نبیند کاخ دشمن، ذلت کوخ و کلوخت را
که از خاک تو جان‌هامان طپش دارد اگر دارد

دماوندا عزیزا ! ای نماز مادر میهن
کجا کس می‌تواند چادر از دوش تو بردارد؟

#علی‌محمد_مودب

@ammoaddab