کتابخانه مجازی الفبا

#پرونده_اشخاص

✅سید حیدر آملی(بخش دوم )

💠سید حیدر آملی در نگاه هستی‌شناسانه خود، پیرو وحدت وجود است. به نظر او، در عالم چیزی جز وجود واحد مطلق، یعنی خداوند، وجود ندارد. مخلوقات همه جلوه‌ها و ظهورات گوناگون آن حقیقت یگانه‌اند. او برای تبیین این معنا از تمثیل‌های فلسفی و عرفانی بهره می‌برد، مانند این‌که عالم، حروفی است که معنای آن‌ها جز با مرکب‌شدن در جوهر مطلق فهم نمی‌شود. یا: فاعل و مفعول و عقل، سه حیث از یک حقیقت هستند. از این‌رو، او میان خالق و مخلوق، عقل و معقول، و حتی میان ظاهر و باطن، تمایز وجودی قائل نیست، بلکه این تمایزها را تجلی‌های یک حقیقت می‌داند که بسته به مرتبه ظهور، نام‌های گوناگون به خود می‌گیرد. او در این زمینه تحت تأثیر عمیق ابن عربی است، اما برخلاف ابن عربی که از منظر عام اسلامی سخن می‌گوید، آملی همه دستگاه عرفانی خود را بر محور امامت شیعه بازسازی می‌کند.
در اندیشه آملی، ولایت باطنی امامان شیعه رکن اصلی سلوک عرفانی است. امام نه‌تنها رهبر سیاسی یا مرجع فقهی، بلکه واسطه میان خدا و خلق، و حامل اسرار طریقت است. به عقیده او، ولایت امیرالمومنین علیه السلام، اساس همه مقامات عرفانی است، و او را خاتم ولایت کلیه می‌نامد، در حالی که امام زمان علیه السلام را خاتم ولایت محمدی می‌داند. این تفکیک میان ولایت کلیه و ولایت محمدی، تفاوت مهمی میان آملی و ابن عربی را نشان می‌دهد. ابن عربی خاتم ولایت را حضرت عیسی علیه السلام می‌داند، اما آملی به تأکید بر ولایت علوی پایبند است و آن را پایه و اساس طریقت حقیقی معرفی می‌کند.
💠سید حیدر آملی عرفان و شریعت را متضاد نمی‌دید. او شدیداً با کسانی مخالف بود که طریقت را جدای از شریعت می‌خواستند، یا آن را در برابر عقل و فقه قرار می‌دادند. از دیدگاه او، بدون شریعت، عرفان به انحراف و بی‌ریشه‌گی می‌انجامد، و بدون باطن عرفانی، شریعت به ظاهرگرایی و خشک‌مغزی فرو می‌افتد. از همین رو، در سراسر آثارش تأکید می‌کند که تنها راه رسیدن به حقیقت، عبور از شریعت با همراهی طریقت و راهبری امام است.
📚از آثار مهم او می‌توان «جامع الأسرار و منبع الأنوار» را نام برد که اثری بنیادین در عرفان شیعی است، همچنین تفسیر عرفانی قرآن با عنوان «المحیط الأعظم» که در آن، آیات قرآن را بر پایه مبانی توحید و ولایت تحلیل کرده، و نیز شرحی که بر فصوص‌الحکم ابن عربی نوشته و آن را «نص‌النصوص» نام نهاده است. او در این آثار ضمن بهره‌گیری از زبان فلسفی و عرفانی دقیق، کوشیده ‌است تا عرفان نظری را در چارچوب جهان‌بینی شیعی بازخوانی کند.
💠سید حیدر آملی حدود سال ۷۸۷ هجری قمری درگذشت. آرامگاه او در زادگاهش آمل باقی قرار دارد. بنای این آرامگاه که دارای گنبد و برج هشت‌گوش است، از آثار تاریخی برجسته شمال ایران به شمار می‌رود و هم‌چنان زیارتگاه اهل معرفت و علاقه‌مندان به عرفان شیعی است. میراث فکری او، که آمیزه‌ای از فلسفه، کلام و عرفان است، نقش مهمی در شکل‌گیری سنت عرفانی شیعه در دوره‌های پس از او ایفا کرده و راه را برای بزرگانی چون ملاصدرا هموار کرده ‌است.


#عرفان_اسلامی
#ولایت
#وحدت_وجود
#امامت
#فلسفه_اسلامی
#سید_حیدر_آملی


🔗 مجموعه الفبا :
سایت |  تلگرام |  یوتیوب |  آپارات |  اینستاگرام |  توئیتر(ایکس) |  فیسبوک

🆔 @alefbalib

Alefbalib

کتابخانه مجازی الفبا

کتابخانه مجازی الفبا،تولید و بازنشر کتب، مقالات، پایان نامه ها و نشریات علمی و تخصصی با موضوع کلام و عقاید اسلامی

www.tgoop.com/alefbalib/9058

1.32K viewsJun 10 at 09:44

#پرونده_اشخاص

✅سید حیدر آملی(بخش دوم )

💠سید حیدر آملی در نگاه هستی‌شناسانه خود، پیرو وحدت وجود است. به نظر او، در عالم چیزی جز وجود واحد مطلق، یعنی خداوند، وجود ندارد. مخلوقات همه جلوه‌ها و ظهورات گوناگون آن حقیقت یگانه‌اند. او برای تبیین این معنا از تمثیل‌های فلسفی و عرفانی بهره می‌برد، مانند این‌که عالم، حروفی است که معنای آن‌ها جز با مرکب‌شدن در جوهر مطلق فهم نمی‌شود. یا: فاعل و مفعول و عقل، سه حیث از یک حقیقت هستند. از این‌رو، او میان خالق و مخلوق، عقل و معقول، و حتی میان ظاهر و باطن، تمایز وجودی قائل نیست، بلکه این تمایزها را تجلی‌های یک حقیقت می‌داند که بسته به مرتبه ظهور، نام‌های گوناگون به خود می‌گیرد. او در این زمینه تحت تأثیر عمیق ابن عربی است، اما برخلاف ابن عربی که از منظر عام اسلامی سخن می‌گوید، آملی همه دستگاه عرفانی خود را بر محور امامت شیعه بازسازی می‌کند.
در اندیشه آملی، ولایت باطنی امامان شیعه رکن اصلی سلوک عرفانی است. امام نه‌تنها رهبر سیاسی یا مرجع فقهی، بلکه واسطه میان خدا و خلق، و حامل اسرار طریقت است. به عقیده او، ولایت امیرالمومنین علیه السلام، اساس همه مقامات عرفانی است، و او را خاتم ولایت کلیه می‌نامد، در حالی که امام زمان علیه السلام را خاتم ولایت محمدی می‌داند. این تفکیک میان ولایت کلیه و ولایت محمدی، تفاوت مهمی میان آملی و ابن عربی را نشان می‌دهد. ابن عربی خاتم ولایت را حضرت عیسی علیه السلام می‌داند، اما آملی به تأکید بر ولایت علوی پایبند است و آن را پایه و اساس طریقت حقیقی معرفی می‌کند.
💠سید حیدر آملی عرفان و شریعت را متضاد نمی‌دید. او شدیداً با کسانی مخالف بود که طریقت را جدای از شریعت می‌خواستند، یا آن را در برابر عقل و فقه قرار می‌دادند. از دیدگاه او، بدون شریعت، عرفان به انحراف و بی‌ریشه‌گی می‌انجامد، و بدون باطن عرفانی، شریعت به ظاهرگرایی و خشک‌مغزی فرو می‌افتد. از همین رو، در سراسر آثارش تأکید می‌کند که تنها راه رسیدن به حقیقت، عبور از شریعت با همراهی طریقت و راهبری امام است.
📚از آثار مهم او می‌توان «جامع الأسرار و منبع الأنوار» را نام برد که اثری بنیادین در عرفان شیعی است، همچنین تفسیر عرفانی قرآن با عنوان «المحیط الأعظم» که در آن، آیات قرآن را بر پایه مبانی توحید و ولایت تحلیل کرده، و نیز شرحی که بر فصوص‌الحکم ابن عربی نوشته و آن را «نص‌النصوص» نام نهاده است. او در این آثار ضمن بهره‌گیری از زبان فلسفی و عرفانی دقیق، کوشیده ‌است تا عرفان نظری را در چارچوب جهان‌بینی شیعی بازخوانی کند.
💠سید حیدر آملی حدود سال ۷۸۷ هجری قمری درگذشت. آرامگاه او در زادگاهش آمل باقی قرار دارد. بنای این آرامگاه که دارای گنبد و برج هشت‌گوش است، از آثار تاریخی برجسته شمال ایران به شمار می‌رود و هم‌چنان زیارتگاه اهل معرفت و علاقه‌مندان به عرفان شیعی است. میراث فکری او، که آمیزه‌ای از فلسفه، کلام و عرفان است، نقش مهمی در شکل‌گیری سنت عرفانی شیعه در دوره‌های پس از او ایفا کرده و راه را برای بزرگانی چون ملاصدرا هموار کرده ‌است.


#عرفان_اسلامی
#ولایت
#وحدت_وجود
#امامت
#فلسفه_اسلامی
#سید_حیدر_آملی


🔗 مجموعه الفبا :
سایت |  تلگرام |  یوتیوب |  آپارات |  اینستاگرام |  توئیتر(ایکس) |  فیسبوک

🆔 @alefbalib

BY کتابخانه مجازی الفبا