کتابخانه مجازی الفبا

#پرونده_موضوعی


📂 زبان دین

يكي از پرسش‌های ديرين در علم كلام و الهيات، چگونگی فهم و تحليلِ معانی اوصافی است كه بين انسان و خدا مشترك بوده و يا به موجودات جسمانی نسبت داده می‌شود. آيا اين اوصاف، معانی عادی و متعارف دارند و با معانی انسانی به خداوند حمل می‌شوند؟ يا اين‌كه واجد معنای ديگری هستند؟ اين پرسش‌ها كه ناظر به اوصاف الهی بود، بعدها گسترش يافت و همه‌ی گزاره‌های دينی را در برگرفت و دغدغه‌ها و مشكلات جديدی مطرح گرديد؛ از جمله اين كه گزاره‌ها و باورهای دينی معنا دارند يا فاقد هرگونه معنايی هستند؟ معنای شناختاری دارند يا غيرشناختاری؟ معنای نمادين و سمبليك دارند يا معنای كاركردی و ابراز احساسات و مانند اين‌ها؟
با اين مطالب، روشن می‌گردد كه متكلّمان اسلامی و غيراسلامی، به پنج دليل عمده، زبان دينی را مورد توجه قرار دادند:
نخست آن‌كه كشف معانی گزاره‌های دينی و الفاظ راجع به خداوند متعال، بسيار اهميّت دارد.
دوم اين است كه در متون دينی، صفات خبريه (مانند يد، وجه، علو و...) ذكر شده است و كشف معانی آن‌ها، جهت پرهيز از تشبيه و تعطيل ضرورت دارد.
سوم، كشف معانی صفات مشترك بين انسان و خداوند است؛ صفاتی مانند علم و قدرت و....
چهارم، تعارض علم و دين است كه پاره‌ای از فيلسوفان جهت حل تعارض، مسئله‌ی زبان دينی را مطرح ساختند.
پنجم دليلی كه فيلسوفان به مسئله‌ی زبان دينی علاقه نشان دادند، تحليل و ارزيابی اعتقادات و گزاره‌های دينی است. (عبدالحسین خسروپناه)


ادامه مطلب 👇🏻
(برای مطالعه ادامه این مطلب روی instant view کلیک کنید.)


#فلسفه_دین__کلام_جدید
#فلسفه_زبان
#زبان_دین

🔰کتابخانه مجازی الفبا
🔰کانال تلگرام الفبا

Telegraph

زبان دین

يكي از پرسش هاي ديرين در علم كلام و الهيات، چگونگي فهم و تحليلِ معاني اوصافي است كه بين انسان و خدا مشترك بوده و يا به موجودات جسماني نسبت داده مي شود. آيا اين اوصاف، معاني عادي و متعارف دارند و با معاني انساني به خداوند حمل مي شوند؟ يا اين كه واجد معناي…

www.tgoop.com/alefbalib/5679

284 viewsedited  Apr 30, 2020 at 09:25

#پرونده_موضوعی


📂 زبان دین

يكي از پرسش‌های ديرين در علم كلام و الهيات، چگونگی فهم و تحليلِ معانی اوصافی است كه بين انسان و خدا مشترك بوده و يا به موجودات جسمانی نسبت داده می‌شود. آيا اين اوصاف، معانی عادی و متعارف دارند و با معانی انسانی به خداوند حمل می‌شوند؟ يا اين‌كه واجد معنای ديگری هستند؟ اين پرسش‌ها كه ناظر به اوصاف الهی بود، بعدها گسترش يافت و همه‌ی گزاره‌های دينی را در برگرفت و دغدغه‌ها و مشكلات جديدی مطرح گرديد؛ از جمله اين كه گزاره‌ها و باورهای دينی معنا دارند يا فاقد هرگونه معنايی هستند؟ معنای شناختاری دارند يا غيرشناختاری؟ معنای نمادين و سمبليك دارند يا معنای كاركردی و ابراز احساسات و مانند اين‌ها؟
با اين مطالب، روشن می‌گردد كه متكلّمان اسلامی و غيراسلامی، به پنج دليل عمده، زبان دينی را مورد توجه قرار دادند:
نخست آن‌كه كشف معانی گزاره‌های دينی و الفاظ راجع به خداوند متعال، بسيار اهميّت دارد.
دوم اين است كه در متون دينی، صفات خبريه (مانند يد، وجه، علو و...) ذكر شده است و كشف معانی آن‌ها، جهت پرهيز از تشبيه و تعطيل ضرورت دارد.
سوم، كشف معانی صفات مشترك بين انسان و خداوند است؛ صفاتی مانند علم و قدرت و....
چهارم، تعارض علم و دين است كه پاره‌ای از فيلسوفان جهت حل تعارض، مسئله‌ی زبان دينی را مطرح ساختند.
پنجم دليلی كه فيلسوفان به مسئله‌ی زبان دينی علاقه نشان دادند، تحليل و ارزيابی اعتقادات و گزاره‌های دينی است. (عبدالحسین خسروپناه)


ادامه مطلب 👇🏻
(برای مطالعه ادامه این مطلب روی instant view کلیک کنید.)


#فلسفه_دین__کلام_جدید
#فلسفه_زبان
#زبان_دین

🔰کتابخانه مجازی الفبا
🔰کانال تلگرام الفبا

BY کتابخانه مجازی الفبا