tgoop.com/akseMahtab/2240
Last Update:
حتی صنعت مرغداری و گاوداری معاصر هم چیز عجیبی است. مثلا ما یادمان هست وقتی می‌خواستیم بز را ذبح کنیم اول به بز آب می‌دادند. این صحنه خیلی عجیب و پرمعنا بود. ما می‌خواهیم سر بز را ببریم اما به او آب می‌دهیم. این یعنی خصومتی در کار نیست و پذیرفته‌ایم که خوردن این حیوان بخشی طبیعی از زندگی است نه آنکه بخواهیم او را اذیت کنیم. ما حق نداشتیم بزها را بزنیم یا با آنها بدرفتاری کنیم اما در عین حال آنها را می‌خوردیم. اما در گاوداری صنعتی یا مرغداری صنعتی خبری از رحم و مروت نیست. اگر فیلم‌هایی که مخصوصا در غرب از رفتار با حیوانات در این صنعت می‌شود را ببینید از رشد گیاه‌خواری در این کشورها تعجب نخواهید کرد. منفعت-لذت محوری به دو پدیدهٔ متضاد منجر می‌شود: برای رسیدن به سود بیشتر باید اخلاق را کنار گذاشت، فرقی نمی‌کند این سود در صنعت باشد یا در جنگ. شما باید کشتار راه بیندازی و این کشتار باید در سطح وسیع باشد اما این کشتار باید از مصرف کنندهٔ نهایی دور بماند. تا مصرف کنندهٔ نهایی در «برگر کینگ» یا «مک دونالد» در فضایی به شدت تمیز و آرام برگرش را بخورد. سیستمی هم که بر سر مردمی دور بمب ریخته، سیاستمدارانش با لباس‌های شیک در پارلمانش «مؤدبانه» دربارهٔ جنگ گزارش دهند و خانم مجری تلویزیون این خبر ار در قالب کلماتی که آزاردهنده نیستند می‌گوید و صحنه‌های خون و جنازه را پخش نمی‌کند. حالا اگر صحنه‌های کشتارگاه و جنگ درز بکند چه؟ جامعه برآشفته می‌شود و آنگاه شاید سیاسمتدارها نه برای جنایتی که کرده‌اند بلکه برای پخش شدن صحنه‌هایش کوتاه بیایند یا سعی کنند دیگر صحنه‌هایش پخش نشود. مردم هم در چنین جوامعی کم کم کاملا ضد جنگ (گیاه‌خوار) می‌شوند و شاید کارشان به جایی برسد که در برابر بی‌دفاع شدن کشور از هجوم خارجی بی‌حس شوند. مثلا در ژاپن که به دلیل خطر رو به رشد چین قصد تغییر ارتش و هجومی‌تر شدن آن را دارند تظاهرات شده بود که آقا پول مالیات ما را به جنگ ندهید...
BY عبدالله محمد
Share with your friend now:
tgoop.com/akseMahtab/2240