tgoop.com/akseMahtab/2003
Last Update:
صبر نخست، صبرهای بعد را آسان میکند. اما اگر انسان به گرداب بیصبری وارد شد، صبرهای قبلی هم سنگر به سنگر به اشغال سربازان گناه و ناشکری درمیآیند. عدهای که زمانی اهل صلاح بودند، امروز از گذشتهٔ خود تعجب میکنند که چطور میتوانستم آنقدر نماز بخوانم و روزه بگیرم و نزدیک خیلی چیزها نشوم. او گمان میکند اکنون آگاهی جدیدی حاصل کرده در حالی که قضیه اصلا آگاهی و دانش جدید نیست، بلکه او از جایی به بعد صبرهایش را یکی یکی از دست داده تا اکنون که آثار بیصبری به عقیدهاش رسیده است. توبه کنندگان هم همینطورند. برخی به درستی آموزههای وحی پی میبرند اما از ترک سبک زندگی خود میترسند، اما انسان همینکه با توکل وارد شد، کم کم صبور میشود. او هر روز یک صبر جدید به دست میآورد و هر روز چیزی را درست میکند تا جایی که از گناهان گذشتهاش و از نسخهٔ بیصبر قدیمی تعجب میکند. تمرین صبر کن، صبور میشوی و بدان که پروردگار اگر امری کرده، صبرش را هم به تو خواهد داد و اصلا آن صبر هم از سوی خود اوست: {وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُكَ إِلَّا بِاللَّهِ} [نحل: ۱۲۷] (صبر پیشه کن و صبر تو جز به [یاری و] توفیق الله نیست).
https://www.tgoop.com/akseMahtab
BY عبدالله محمد

Share with your friend now:
tgoop.com/akseMahtab/2003