tgoop.com/akseMahtab/1888
Last Update:
چند نکته دربارهٔ غزه و هزینهٔ انسانی بالا:
- غزه یک محیط ایدهآل برای شکل گیری مقاومت از نظر انسانی است. یک محیط به شدت متراکم که بخش بزرگی از مردمش و بلکه اکثر آنان از مهاجرین رانده شده از مناطق خودشان هستند. برای همین غزه محل چندین اردوگاه مهم پناهندگان است از جمله اردوگاه جبالیا. این اردوگاهها محل مناسبی برای شکلگیری حرکتهای مقاوم است. برعکس آوارگان پراکنده شده در شهرهای بزرگ کرانهٔ باختری که در این محیطها حل میشوند. اما مهاجرانی که در کشورهای دیگر هستند عملا بیتاثیر شدهاند. دلیل اصرار «اسرائیل» به پذیرفته شدن مهاجرین فلسطینی در کشورهای سوم مانند اردن همین است. کنترل جمعیتهای بزرگ به هم پیوسته که دارای روابط نزدیک و یک مسئلهٔ واحد هستند برای دولتها سخت است. از سوی دیگر، در غزه دولت خودش مقاوم بود، برعکس کرانهٔ باختری که دولتش خادم صهیونیستهاست. ولی جالب آن است که در همان کرانه باختری هم اردوگاهها موی دماغ صهیونیستها و محمود عباس شدهاند. دلیل در صدر اخبار بودن اردوگاه جنین همین است.
- هر کسی دیگران را با خود و شرایط خود مقایسه و قضاوت میکند اما برای فهم مردم غزه یا حداقل، بیشتر مردم این منطقه باید تاریخ این مردم را دانست. داستان آنان با داستان ما تفاوت ریشهای دارد. اعضای حماس و دیگر گروههای مبارز از سیارهای دیگر نیامدهاند. همهٔ خانوادههای غزه فرزندی در این گروهها دارند. این حرف صهونیستها که در غزه «همه دشمن هستند» حرف بیرحمانهای است اما بیراه نیست. بیشتر این مردم حسابی صد ساله با این قوم دارند. بیشتر این مردم خود را ساکن شهرها و روستاهایی میدانند که پدر بزرگهایشان با کشتار و حملات گروههای تروریستی یهودی از آنجا بیرون رانده شدند. پس قبل از هر چیزی: خودمان را با دیگری مقایسه نکنیم، مگر آنکه بتوانیم با قدرت تصور بالا، خود را به جای او قرار دهیم.
- مورد دیگر شرایط «طبیعیتر» غزه در مقایسه با ملتهای مسلمان دیگر است. هنگامی که خداوند موسی را برای نجات بنیاسرائیل فرستاد، آنان در برابر نجات مقاومت میکردند. میدانید که تا وقتی موسی در قید حیات بود آنان وارد سرزمین موعود نشدند، چون هنوز آمادگی آن را نداشتند. آنان در برابر یک قدرت سرکوبگر، «اهلی» شده بودند. اهلی شدن این شکلی است که تو با آرزوها به مبارزه با دشمنت میروی و کاری بیشتر از لعن و نفرین و غر زدن و جوک ساختن پنهانی نداری. بنیاسرائیل چهل سال را در «تیه» ماندند. چهل سال سرگردانی همراه با آزادی. آزادی آن چیزی نیست که رسانه به خورد ملت میدهد. آزادی یعنی محدود نبودن تلاش تو در برابر قدرت حاکم. اینکه تو برای اعتراض خودت سقف نداشته باشی. قدرت اعتراض و مبارزه در شرایط آزادی شکل میگیرد. کودکانی که زیر سایهٔ ترس فرعون بزرگ نشده بودند، وارد سرزمین موعود شدند. مردم غزه دشمن خارجی قدرتمندی دارند، اما مستبد داخلیای نیست که آنان را «اهلی» و بیشکل کند. کار دولتها در مناطق ما عموما محدود کردن و اهلی کردن مردم بوده. خروجی این سیاستها، شهرنشینهای بیتفاوتی است که تنها به منافع و لذت شخصی خود فکر میکنند. این تیپ شخصیت هیچگاه مبارزهٔ جدی نمیکند و ته تلاشش فحش دادن در شبکههای اجتماعی با نام مستعار است. بیشترشان حتی از همان فحش هم عاجزند.
- هزینهٔ نبرد در غزه بالا بود، خیلی بالا، آنقدر که اگر دلسوزی بیاید و بگوید این حمله به صلاح نبود نمیشود او را به خیانت متهم کرد حتی اگر بر سر حرفش با او بحث کنیم. در هر صورت باید دید چه کسی چه میگوید. سخن دلسوز و منافق شاید در ظاهر یکی باشد اما دلسوز را نمیشود به محض این سخنش خائن دانست. با این حال بیایید هزینهٔ مقاومت را با هزینهٔ صلح مقایسه کنیم. غزه منطقهای است که به دلیل مبارزه مستمر از سوی اسرائیل تخلیه شد. جنوب لبنان هم به دلیل مبارزهٔ مستمر از اشغال خارج شد. این در حالی که است که صهیونیستها اگر وارد جایی شوند به این راحتی از آنجا بیرون نمیروند. جولان مثلا از نظر بین المللی بخشی از سوریه است ولی عملا بخشی از «اسرائیل» است. هزینهٔ مبارزه برای غزه یک سرزمین غیر اشغالی بود با هزینهٔ انسانی بالا. و هزینهٔ صلح برای کرانهٔ باختری این بود که تنها ۱۸ درصد این منطقه تحت کنترل کامل حکومت خودگردان است و ۶۰ درصد آن کاملا تحت کنترل صهیونیستهاست و در آن مستعمرههای یهودینشین ساختهاند. همهٔ این شهرکها در دوران «صلح» و داشتن روابط خوب شکل گرفته. نبرد حتی برای صحابه هم ناخوش بود (بقره: ۲۱۶). گمان نکنید کسی از جنگیدن و ویران شدن سرزمینش لذت میبرد. گمان نکنید اسیری که بیست سال در زندان بوده و پس از آزادی مستقیما به گروههای مسلح میپیوندد «آزارخواه» است یا خواهان زندگی «معمولی» نیست.
عبدالله
https://www.tgoop.com/akseMahtab
BY عبدالله محمد
Share with your friend now:
tgoop.com/akseMahtab/1888