tgoop.com/akseMahtab/1805
Last Update:
یک چیز هست به نام صبر تاریخی. ملتهایی که خودشان را ادامهٔ یک جریان و فرزندانشان را ادامهٔ خود میبینند. این ملتها شکست خود را شکست نهایی نمیبینند و فرزندان و نوهها را آمادهٔ پیروزی میکنند. فردگرایی دشمن این نگاه است. در فردگرایی تو حتی علاقهای به ادامهٔ خودت هم نداری. یک فرد جا افتاده و بیربط هستی. بیربط به زمین، دین، وطن، پدران و بیعلاقه به جا گذاشتن چیزی برای فرزندان، اگر اصلا فرزندی در کار باشد. ملتها پیر میشوند حتی اگر قوی باشند. ملت پیر قوی همانند ثروتمندی است که همه چیز دارد ولی وارثی ندارد.
صبر تاریخی حاصل نگاه به پدران و امید به فرزندان است. و اگر از من بپرسید جوانترین ملتهای روی زمین چه ملتهایی هستند خواهم گفت: ببین کدام ملتها فرزندان بیشتری میآورند و با مرگ بهتر کنار میآیند. چرا که تولد و مرگ، هر دو بخشی از فرایند جوانسازی هستند. البته تولد و مرگی که در ادامهٔ هم باشند. نوههای متصل به پدربزرگها و مادربزرگها و داستانهای گذشتگان.
BY عبدالله محمد
Share with your friend now:
tgoop.com/akseMahtab/1805