tgoop.com/agarpub/126
Last Update:
مانع دیگری که آخوندزاده در راه آزادی و ترقی می‌بیند، سلطنت خودکامه (دیسپوت) است. دیسپوت عبارت از پادشاهی است که «در اعمال خود به هیچ قانون متمسک و مقید نبوده و به مال و جان مردم بلاحد و انحصار تسلط داشته و همیشه به هوای نفس خود رفتار بکند و مردم در تحت سلطنت او، عبد دنی و رذیل بوده، از حقوق آزادی و بشریت به کلی محروم باشند». در مقابل پادشاه حقیقی به کسی اطلاق می‌شود که تابع قانون بوده و در فکر آبادی و آسایش وطن و در فکر تربیت و ترقی ملت باشد. مرز میان حکومت بر بردگان و حکومت بر انسان‌های آزاد «قانون» است. تنها با تبعیت از قانون است که آزادی همگان تأمین می‌شود. این قانون باید «به یک نسق و به یک فتوی» و عاری از اقوال مختلف باشد. اجرای قانون تنها با صاحب علم و بصیر شدن ملت و کسب وسایل اتفاق و یک‌دلی حاصل می‌شود. به بیان دیگر قانون وجه عینی اتفاق مردم است.
فرازی از مقاله‌ی ایضاح مفهوم آزادی در اندیشه‌ی آخوندزاده، نوشته‌ی عماد صفرنژاد بروجنی
پدران بنیان‌گذار ایران جدید: میرزا فتحعلی آخوندزاده، طلایه‌دار مدرنیسم سیاسی در ایران | به‌کوشش فرهاد سلیمان‌نژاد
@agarpub
BY نشر اگر
Share with your friend now:
tgoop.com/agarpub/126