tgoop.com/abdollah1400/25
Last Update:
تخیل مردم محدود است به صحنه‌هایی که دیگران نوشته‌اند، کارگردانی کرده‌اند، بازی کرده‌اند.
کم‌اند آنهایی که خیال پردازی‌شان خالص است، کم هستند کسانی که با شنیدن هر واژه‌ای تصوری که ساخته‌ی ذهن خودشان ـ یا حداقل محصول محیط خودشان ـ است داشته باشند. بیشترشان بازتابی از آنچه در فیلم‌ها دیده‌اند را در ذهن می‌بینند.
تصور عشق، تصور قدرت، تصور ولنگاری، هر واژه‌ای که می‌خواهید را تکرار کنید تا ذهنتان کلیشه بالا بیاورد.
اگر می‌خواستم ذهن خالص داشته باشم و می‌توانستم به عقب برگردم هیچ فیلمی نمی‌دیدم اما ساعت‌ها کنار ساحل، یا بین باغ‌های انبه یا نخلستان قدم می‌زدم. ساعت‌ها کتاب می‌خواندم و فیلمم را خودم در ذهنم می‌ساختم.
اصلا همین باغ انبه و نخلستان... وقتی ذهنتان از واژه‌ی «رمانتیک» تصویر می‌سازد سریع می‌روید به خیابانی سنگفرش شده با چراغ‌هایی شبیه شهرهای اروپا و دختری که قطعا لباس بلوچی نپوشیده؟ شده در ذهنتان بین دیوارهای یک باغ که بوی بَرِ انبا و گل یاسمین می‌دهد عاشق شوید؟
یا چرا وقتی می‌گویم «کودک زیبا» چشمانش سبز است و مویش طلایی؟ ممکن نیست زیبا دختری سبزه باشد با چشمانی مشکی؟ این‌ها کار عکسی است که عکاسش دریاها با ما فاصله دارد و کارگردانی که شاید یک بار هم میان یک نخلستان قدم نزده.
عبدالله محمد
BY عبدالله
Share with your friend now:
tgoop.com/abdollah1400/25