tgoop.com/XeradsarayeFerdosiYazd/3929
Last Update:
رویدادهای #شهریور_۱۳۲۰
گفتار چهارم : 💥لبخندِ زیبای ایرانی...
✍️علی مرادی مراغه‌ای
🌾سوم شهریور، سالگرد اشغال ایران توسط متفقین است و آغاز گرفتاریهای عدیده، کمبود نان، قحطی، گرسنگی و بیماریهای کشنده مخصوصا تیفوس...!
در میان اینهمه فلاکت و بدبختی، یک مرتبه ۱۲۰هزار آواره لهستانی و جان بدر برده از اردوگاههای سیبری روسیه نیز از راه خزر به انزلی و از عشق‌آباد وارد مشهد می‌شوند یعنی مشکلی بزرگتر اضافه میشود بر مشکلات بی‌شمار ایران اشغال شده! آنچه از پس اینهمه مرگ و مصیبت مانده لبخند زیبای ایرانیان است وقتی هزاران آواره لهستانی پس از تحمل ماهها خشونت روسی در سیبری با آن مواجه می‌شوند!
البته ما ایرانیان مخصوصا خطه آذربایجان و گیلان با این خشونت روسی آشنا هستیم!
🌾کمی به عقب برگردم: در آغاز جنگ جهانی دوم، استالین و هیتلر، لهستان را بین خود تقسیم میکنند نیروهای دو کشور از غرب و شرق حرکت کرده پس از یک ماه در منطقه بِرسْتْ لیتوفْسکْ به هم می‌رسند و لهستان از روی نقشه جهان محو میشود! کشتار آغاز و هیتلر میلیونها لهستانی را به کوره‌های آدم‌سوزی می‌فرستد و استالین ابتدا پانزده‌هزار افسر لهستانی را در جنگل«کاتين» می‌کشد و سپس، یک میلیون و سیصدهزار زن و مرد و کودک را با قطارهای حمل چارپایان به سیبری گسیل می‌دارد که پانصدهزار تن از پیران، مخصوصا کودکان، هرگز از آنجا زنده برنگشتند...
🌾اما در میان حیرت همگان، هیتلر به روسیه لشکرکشی کرده تا بیست کیلومتری مسکو پیشروی میکند، اینجاست که استالین از دنیای امپریالیسم سرمایه‌داری درخواست جبهه مشترک برای مقابله با آلمان کرده و بریتانیا و آمریکا از طریق ایران به کمک روسیه می‌شتابند و قرار گذاشته میشود لهستانی‌های اسیر در سیبری روسیه آزاد کرده و به ایران منتقل شوند. بخشی از آنان، زنان و کودکان بودند و بخشی که توان جنگیدن داشتند آموزش دیده به جبهه‌های جنگ با آلمان منتقل می‌شوند. جمعا ۱۲۰ هزار نفر از طریق خزر وارد انزلی می‌شوند با اوضاعی اسف‌انگیز، زار و نزار و مریض‌احوال...
سالها بعد یکی از آنها -که در آن زمان دختربچه‌ای بوده- برخورد ایرانیان را چنین توصیف میکند:
«ما یک گروه انسانهای درمانده و ضعیف بودیم و از فرط گرسنگی و بیماریهای گوناگون در حال مرگ بودیم در طول سفر، مدام صدای زنگ می‌آمد و جسدی به دریا انداخته می‌شد. وقتی به انزلی رسیدیم مردمی دیدیم که به طرف ما آمدند دورمان را گرفتند از حال نزارمان پرسیدند، برایمان لباس و غذا و حتی شیرینی آوردند به ما لبخند زدند برایمان باور کردنی نبود به ما لبخند زدند هرگز نپرسیدند پدر و مادرمان کیستند؛ نپرسیدند اعتقاداتمان و دینمان چیست؟ از کجا آمده‌‌ایم؟ فقط احساس کردند که ما به کمک‌شان نیاز داریم...»
🌾این، زمانی‌ست که خود ایرانیان گرفتار گرسنگی‌اند! تمام وسایل حمل و نقل و راه آهن اختصاص یافته به کمک رسانی و ارسال مهمات به روسیه و پنج و نیم میلیون تُن مهمات به روسیه منتقل کرده‌اند و در ایران، کرایه ماشین چنان گران گشته که مردم دوباره به استفاده از چهارپایان روی آورده‌اند! قیمت نان ده برابر، قیمت برنج بیست برابر و چاپ مداوم اسکناس و مرض تیفوس که بیداد میکند و بقول هژیر(وزیر کشور) تیفوس(ارمغان لهستانیها) فقط در تهران، ماهانه هزار نفر قربانی میگیرد و صف دراز نانواییها و اعتراض گرسنگان در آذر ۱۳۲۱ و ۲۰ نفر کشته و ۷۰۰ نفر زخمی...
و قوام نخست وزير، در کنفرانسی در حالیکه قرص نانی را روی ميزش گذاشته نشان میدهد و میگوید بزرگترین مشكل من اين است...
اما لبخند ایرانی همچنان به روی مهمانان آواره گشوده است: در تهران برای هزار کودک یتیم لهستانی در دوشان‌تپه پرورشگاهی ساخته میشود و به «بچه‌های تهران» معروف می‌شوند، در باجگیران مشهد، مردمی که خود در فشارند لهستانی ها را بین خودشان تقسیم میکنند هر خانواده ۱۰ الی ۱۵ نفر...
بعدها #کارل_بادر می نویسد:
«بچه‌هايی که با اونيفورمهای لهستانی در خيابانهای لاله‌زار و اسلامبول قدم می‌زدند، دختران و پسران پيش آهنگ لهستانی موبور و چشم آبی که در خيابانهای يوسف‌آباد و چهارباغ و جلفای اصفهان دوران کودکی خود را گذرانده بودند، چه ارمغانی جز مهمان نوازی ايرانی را با خود به وطن بردند؟»
✅هیچ چیز زیباتر از لبخند مهربانی نیست مخصوصا اگر نسبت به کودکانی ابراز گردد که از چنگالهای خشونت و درنده خویی سیبری و از ابلیس جنگ، جان بدر برده باشند...
🎬 پیوست:
مستند مرثیه گمشده
کاری از : زنده‌یاد #خسرو_سینایی
پ.ن.
🔭 خردسرای فردوسی یزد در این ماه، مجموعه‌ای از آگاهی‌ها در باره رویدادهای شهریور ۱۳۲۰ را از آبشخورهای گوناگون و در قالبهای گوناگون ارایه می‌نماید.
هرچند بسیار دشوار است ولی تلاش شده تا مطالب دور از هر سوی‌گیری سیاسی و با پرهیز از داوری گزیده و ارائه شوند. داوری با یاران.
به یاری یزدان.
🆔 @XeradsarayeFerdosiYazd
BY خردسرای فردوسی یزد
Share with your friend now:
tgoop.com/XeradsarayeFerdosiYazd/3929