tgoop.com/UT_Guide/269
Last Update:
⭕️تقابل با روحانیون؟!
یکی از نشریات رسمی آموزش عالی، در شماره جدید خود، پژوهشی درباره اعتراضات اخیر با عنوان «کالبدشناسی ناآرامی‌های شهریور- مهر ۱۴۰۱» ارائه نموده و در آن نوشته است:
«این گروه نسلی، تصورش ازحاکمیت، نهادی است که:
[الف]گردهم‌آیی موسیقی را لغو می‌کند،
[ ب ]دستورالعمل‌های اجباری را وضع و
[ ج ]فعالیت‌های فرهنگی و تفریحی را ممنوع می‌کند»
براساس اینگونه پژوهش‌ها و تحلیل‌ها، نسل معترض امروز که غالبا در حدود ۲۰ سالگی است، اعتراضش بیش از هر علت دیگر برخاسته از نگاه متفاوتش به شیوه زندگی است. او بشدت در برابر الگویی که حاکمیت برایش مقدر می‌کند، عصیان می‌ورزد.
طبق این تحلیل مشکل این نسل در برابر:
حاکمیت
و
روحانیت
یکسان است؛ آنان به همان اندازه که با سیاست‌های اجرایی این حکومت در تقابلند، با پشتوانه تئوریک آن نیز ناسازگاری دارند زیرا نگاه روحانیت و حکومت به "الگوی زندگی" نقطه اشتراک این دو نهاد است و اگر اختلافی بین آنها وجود داشته باشد، به حوزه‌های دیگر مثل معیشت مردم و روابط با سایر کشورها مربوط می‌شود.
🔻این نسل با تصویری که در این پژوهش از آن ارائه شده، تحمیل آن الگو را از چشم علمای دین می‌بیند و لذا در برابر آنها هم معترض است.
این نسل این نمونه‌ها را در ذهن دارد:
-- فتوای حرمت ورود زنان به ورزشگاه‌ها
-- فتوای ممنوعیت رایتل و تماس تصویری
-- فتوای لزوم فیلتر کردن پیام‌رسان های خارجی
-- فتوای اجبار بر اجرای احکام شرعی
🔻در اینگونه موارد و موارد مشابه آن علمای بزرگ حوزه، با حکومت همراه بوده و بلکه با مطالبات خود، دولتمردان را به شدت عمل وادار کرده‌اند.
در دولت سابق که زمزمه هایی برای رفع محدویت فیس بوک از وزارت ارشاد به گوش می‌رسید، مرجعیت به مقابله برخاست که "باز شدن فیس بوک و ... باعث می‌شود کل وزارت ارشاد غیر اسلامی شود"(۹۲/۹/۴)
و وقتی چند سال پیش فیلتر بودن تلگرام مطرح شد، حوزه به حمایت آمد که "با پیام‌رسان خارجی نمی‌توان کار کرد زیرا خطرآفرین است"(۹۷/۲/۵) و در شرایطی که برخی دولتمردان رفع فیلتر را مطرح نمودند، باز هم اعتراض از حوزه برخاست که:"اینکه می‌گویند فلان پیام‌رسان را فعال می‌کنیم اشتباه است"(۹۶/۱۱/۲۰)
در موضوع حجاب هم حوزه بود که از استفاده از قوه قهریه دفاع می‌کرد و وقتی دولت وقت می‌خواست این مساله را به عنوان یک موضوع فرهنگی به وزارت ارشاد بسپارد و از نیروی انتظامی جدا کند، باز هم مرجعیت اظهار نگرانی کرد که این کار موجب تضعیف حجاب گردد.(۹۲/۹/۴)
🔻با این حساب، تفکیکی بین دیدگاه‌های علمای عظام حوزه با سیاست‌های حاکمیت در این زمینه‌ها وجود ندارد واگر احیانا حوزه انتقادی داشته در کوتاهی برخی دولت‌ها در پیگیری این فتاوی بوده است. به همین دلیل است که این نسل عصیانگر، روحانیت را هم مانند حکومت مورد تعرض قرار می‌دهد.
🔻پدیده "فاصله" گرفتن این نسل از روحانیون و بلکه "مقابله" آنها را -- هرچند در مقیاس کوچکی باشد -- نباید دست کم گرفت و مسأله‌ای جزیی بحساب آورد. حرکت‌های پرخاشگرانه ای که امروز در جامعه دیده می‌شود، نباید در حد بی‌ادبی ارزیابی شود و یا در حد اغراض سیاسی تقلیل یابد. مقدمات فوق می‌گوید مساله عمیق‌تر و جدی‌تر است و می‌تواند آینده خطرناکی داشته باشد.
نمی‌خواهم نتیجه بگیرم که علمای دین باید از بیان احکام شرعی صرف نظر کنند و یا احکام را مطابق سلیقه این نسل تغییر دهند! هرگز و هرگز. البته اگر اجتهاد با توجه به زمان و مکان و تغییر موضوعات انجام گیرد، بخشی از این "تفاوت" نگاه‌ها "تقارب" پیدا می‌کند ولی عاجلا با توجه به همین مبانی متعارف فقهی هم می‌توان این تعارض را تقلیل داد.
🔻اینک علمای حوزه می‌توانند با توجه به چند نکته این شکاف را ترمیم نماید:
۱. خودداری از مطرح کردن احکامی که دلیل متقن فقهی ندارد و مبنای آن احتیاط است.
۲. بسنده کردن به بیان احکام کلی شرع و عدم اظهارنظر درباره مصادیق جدید که تشخیص آن به خود مکلفان محول شده است.
۳. معتبر شناختن نظر کارشناسان علوم اجتماعی در باره "شیوه" اجرای احکام اسلامی و عدم اصرار بر شیوه‌هایی مانند تعزیر بدنی
۴. این نسل، حتی اگر برخی حرفهایش را منطقی ندانیم ولی حق انتقاد و اعتراضش را نمی‌توانیم انکار کنیم. روحانیت نباید در برابر تضییع این حق، سکوت کند.
منبع
@UTGroups
BY راهنمای دانشگاه تهران
Share with your friend now:
tgoop.com/UT_Guide/269