tgoop.com/ThinkOfficialPage/20196
Last Update:
در حالی که به حرفهایش گوش میدادم حس کردم چیزی در او منجمد شده، چیزی داخلش گیر کرده و پیش نمیرود. او داشت «زِر میزد» یا به عبارتی «یاوه» میگفت. این خوب یا بد نبود، فقط ساکن یا بسیار کند بود. بعدتر به تعریف یاوه فکر کردم و به این رسیدم: یاوه کارکردی از زبان است که معطوف به موضوع نیست، معطوف به آفرینش هنری نیز نیست، هیچ چیز را بیشتر از «ابراز وجود گوینده» هدف نگرفته.
یاوه اِخبار نیست، هر چند گاه ظاهری اِخباری داشته باشد، همان شوآف است. همان که محتوایش چیزی است شبیه «هر چند، ولی به هر حال، با توجه به بورس، در قالب بحثی هرمنوتیکی، در این هوای آلوده، و آب چیزی نیست مگر آ و ب». تلاشی فقط برای گرفتن توجه به گوینده.
درصد بالایی از گفتار روزمره، پستهای اینستاگرامی، حرفهای داخل تختخواب، سخنرانیهای سیاسی، نطقهای رسمی خصوصا در مراسم روتین مانند افتتاح و ختم و رونمایی و سالگرد و... یاوه است. یاوه کمک میکند مغز «هیچ» را پردازش کند و کمتر انرژی مصرف کند. در عین حال، یاوه این تردید را دامن میزند که «ای بسا همهی گفتهها همین قدر بیمحتوا باشند». حذف کامل یاوه غیرممکن و البته غیرضروری است، با این وجود دانستنِ تعریفش شاید مفید باشد.
@sugarffrree
BY 🗿 فِکر کُن 🗿
Share with your friend now:
tgoop.com/ThinkOfficialPage/20196