tgoop.com/TehranInstitute/3332
Last Update:
توافق لیبی و سرنوشت «صلح تحمیلی» با غرب
🔸 پس از سال ۲۰۰۳، لیبی ناگزیر فرایند صلح تحمیلی بر اساس برچیده شدن برنامه اتمی خود را آغاز کرد. این فرایند که تا سال ۲۰۰۷ به طول انجامید در نهایت به انتقال تأسیسات اتمی لیبی به آمریکا، از بین رفتن برنامه موشکی این کشور و توافق با کشورهای غربی برای قبول مسئولیت حادثه لاکربی و پرداخت غرامت به قربانیان این حادثه در ازای رفع و یا تعلیق برخی تحریم‌های بین‌المللی منجر شد.
🔸 توافق یادشده، صلحی تحمیلی بود که به نابودی بازدارندگی لیبی در ازای دریافت تضمین‌های امنیتی و سیاسی مبهم به این کشور انجامید و البته سبب شد لیبی طی چند سال به عرصه‌ای برای حضور شرکت‌های نفتی غربی تبدیل شود. این روند اما خیلی زود به پایان رسید و در پی رویدادهای سال ۲۰۱۱، دولت‌های غربی به لیبی حمله و با سرنگونی قذافی، زمینه را برای فعال کردن گسل‌های منطقه‌ای و قومی این کشور و تقسیم آن فراهم کردند.
🔸 براین‌اساس، لیبی امروز کشوری تقسیم‌شده بین دو دولت شرقی و غربی، زیر تسلط ده‌ها گروه شبه نظامی وابسته به یکی از کشورهای خارجی و غوطه‌ور در درگیری‌های داخلی و چالش‌های دامنه‌دار و بی‌انتهاست. این در حالی است که تا پیش از سقوط قذافی، به‌رغم همه کاستی‌ها، لیبی یکی از بالاترین سطوح زندگی در شمال آفریقا را داشت و صاحب بزرگترین طرح‌های زیرساختی در این منطقه بود.
✅ جمع‌بندی: با وجود اختلافات ریشه‌ای میان ایران و لیبی در حوزه‌هایی همچون حمایت مردمی، موقعیت ژئوپولتیک، ظرفیت‌های داخلی و بین‌المللی، ریشه‌های تمدنی و فرهنگی و نیز با تأکید بر اهداف صلح‌آمیز برنامه هسته‌ای ایران، می‌توان گفت مدل صلح تحمیلی که در لیبی پیاده شد، به گونه‌ای طراحی شده است که به برچیده‌شدن و از بین رفتن منابع قدرت کشورهای هدف ازجمله ایران منتهی گردد. براین‌اساس، به‌نظر می‌رسد صلحی که آمریکا به‌دنبال تحمیلی آن به ایران است، هدفی جز تبدیل کشورمان به سرزمینی بی‌دفاع، بدون اثرگذاری منطقه‌ای، با دولتی شکننده و احتمالاً کشوری تجزیه‌شده ندارد.
@TehranInstitute
BY پژوهشکده ابرار معاصر تهران
Share with your friend now:
tgoop.com/TehranInstitute/3332