عبدالکریم سروش و فلاسفه

‍ 🌺◾️ شرحی بر #اوصاف_پارسایان

■ رواج #مداحی و #ستایشگری_حاکمان، ترویج نفاق است


گاهی اوقات انسان گناه را سبک می شمارد؛ در این نقطه باید گفت حجم خارجی عمل تعیین بزرگی یا کوچکی عمل نیست بلکه تلقی و مواجهه ما با گناه یا ثواب باعث می شود که حسنه یا سیئه بزرگ یا کوچک باشد.
از سویی #تملق و #مداحی دو آفت بزرگ اجتماعی است. نفس انسان راغب ستایش است و در این صورت جامعه ای که در آن ستایشگری و مداحی رواج داشته باشد آن جامعه و سلامتش در خطر است. کم نبودند کسانی که به جای شکر، جباران و ستمکاران را ستودند و آن قدر پیش رفتند که این امر ناصواب را عادی جلوه دادند. یکی از عوامل تبهکار شدن جباران و ستمکاران همین #تملق و #چاپلوسی است و باعث می شود که شخص انتظاری از خود داشته باشد که وجودش سرشار از آن نیست. بنابراین رواج مداحی حاکمان رواج نفاق است؛ ازاین روی پارسایان خودشناس هستند و دائما خود را متهم می کنند تا از کاستی ها غافل نمانند؛
💠 وانگهی یکی از مقتضیات خودشناسی همین پرهیز از مدح است. انسان وقتی می بیند که دیگران به مدح او می پردازند مفتون خودش می شود. پارسایان اگر ببینند که ستوده می شوند فریب نمی خورند و از همین جهت انسان باید بکوشد تا زمینه ستایش و مداحی را کم تر کند. پارسایان صفت #دوراندیشی را دارا هستند یعنی همین گزینه ای که باعث می شود از وقایع آینده پشیمان نشوند؛ پارسایان همه را دشمن می انگارند مگر اینکه بر آنها ثابت شود که در میان آن افراد دوستانی هم وجود دارند. اما این امر نباید با خشونت مشتبه شود. ایمان پارسایان آمیخته به یقین است و چنان در دل های آنها آرامشی پدید می آورد که مکاتب فلسفی آن را القا نمی کنند. بنابراین ایمان امری است که باعث می شود شخص مسلمان از ظاهراحکام فقهی برخوردار شود ولی ثواب اهل یقین فقط در درون خودشان است. اسلام ممکن است در ظاهر نمایان شود ولی ایمان در دل استقرار پیدا می کند. لذا تمام بی قراری برای یافتن یقین است؛ لذا روح ایمان و یقین حاصل بذرهایی است که انبیاء در جوامع کاشته اند. وانگهی که دین به یک مسیر می رود و فلسفه به سویی دیگر و احترام به این دو راه نباید باعث شود که اتحاد بین آنها فرض گرفته شود. متقیان خدا را از عمق جان صدا می زنند و اعتقادشان به مرگ هم صوری و تقلیدی نیست، بلکه این ترس و خشوع در تمام رفتار و اعمال آنها جاری است و در تمام رفتارهای آنها خودش را نشان می دهد...



#عبدالکریم_سروش؛
#اوصاف_پارسایان


✍ #عبدالکریم_سروش
📚 #اوصاف_پارسایان




https://www.tgoop.com/Soroush_Philosopher

Telegram

عبدالکریم سروش و فلاسفه

کانالی برای آن ها که می اندیشند...
اندیشه ها و آرای دکتر عبدالکریم سروش و بزرگان عرفان و فلسفه
کانال رسمی دکتر سروش : @DrSoroush

www.tgoop.com/Soroush_Philosopher/5927

4.08K viewsSep 10, 2020 at 18:30

‍ 🌺◾️ شرحی بر #اوصاف_پارسایان

■ رواج #مداحی و #ستایشگری_حاکمان، ترویج نفاق است


گاهی اوقات انسان گناه را سبک می شمارد؛ در این نقطه باید گفت حجم خارجی عمل تعیین بزرگی یا کوچکی عمل نیست بلکه تلقی و مواجهه ما با گناه یا ثواب باعث می شود که حسنه یا سیئه بزرگ یا کوچک باشد.
از سویی #تملق و #مداحی دو آفت بزرگ اجتماعی است. نفس انسان راغب ستایش است و در این صورت جامعه ای که در آن ستایشگری و مداحی رواج داشته باشد آن جامعه و سلامتش در خطر است. کم نبودند کسانی که به جای شکر، جباران و ستمکاران را ستودند و آن قدر پیش رفتند که این امر ناصواب را عادی جلوه دادند. یکی از عوامل تبهکار شدن جباران و ستمکاران همین #تملق و #چاپلوسی است و باعث می شود که شخص انتظاری از خود داشته باشد که وجودش سرشار از آن نیست. بنابراین رواج مداحی حاکمان رواج نفاق است؛ ازاین روی پارسایان خودشناس هستند و دائما خود را متهم می کنند تا از کاستی ها غافل نمانند؛
💠 وانگهی یکی از مقتضیات خودشناسی همین پرهیز از مدح است. انسان وقتی می بیند که دیگران به مدح او می پردازند مفتون خودش می شود. پارسایان اگر ببینند که ستوده می شوند فریب نمی خورند و از همین جهت انسان باید بکوشد تا زمینه ستایش و مداحی را کم تر کند. پارسایان صفت #دوراندیشی را دارا هستند یعنی همین گزینه ای که باعث می شود از وقایع آینده پشیمان نشوند؛ پارسایان همه را دشمن می انگارند مگر اینکه بر آنها ثابت شود که در میان آن افراد دوستانی هم وجود دارند. اما این امر نباید با خشونت مشتبه شود. ایمان پارسایان آمیخته به یقین است و چنان در دل های آنها آرامشی پدید می آورد که مکاتب فلسفی آن را القا نمی کنند. بنابراین ایمان امری است که باعث می شود شخص مسلمان از ظاهراحکام فقهی برخوردار شود ولی ثواب اهل یقین فقط در درون خودشان است. اسلام ممکن است در ظاهر نمایان شود ولی ایمان در دل استقرار پیدا می کند. لذا تمام بی قراری برای یافتن یقین است؛ لذا روح ایمان و یقین حاصل بذرهایی است که انبیاء در جوامع کاشته اند. وانگهی که دین به یک مسیر می رود و فلسفه به سویی دیگر و احترام به این دو راه نباید باعث شود که اتحاد بین آنها فرض گرفته شود. متقیان خدا را از عمق جان صدا می زنند و اعتقادشان به مرگ هم صوری و تقلیدی نیست، بلکه این ترس و خشوع در تمام رفتار و اعمال آنها جاری است و در تمام رفتارهای آنها خودش را نشان می دهد...



#عبدالکریم_سروش؛
#اوصاف_پارسایان


✍ #عبدالکریم_سروش
📚 #اوصاف_پارسایان




https://www.tgoop.com/Soroush_Philosopher

BY عبدالکریم سروش و فلاسفه