عبدالکریم سروش و فلاسفه

🔴◾️ #نظریه_تکامل در بوته نقد #تامس_نیگل [بخش ششم]


■بنیانهای اندیشه نیگل ۴


نیگل سپس به باور و شناخت می‌پردازد به این صورت که کارکردهای ذهنی مانند تفکر و استدلال‎ورزی و تحلیل نیز نمی‎تواند توسط طبیعت‎گرایی ماده ‏انگار تببین شود. زیرا بسیار نامحتمل است که انتخاب طبیعی بی‏ هدفی توانسته باشد موجوداتی با توانایی کشف واقعیات از طریق عقل را پدید آورد، آن هم واقعیاتی که عمیقا فراسوی ظواهرند.

در کتاب "حرف آخر" دفاع نیگل از عقلانیت همچون یک سبک پرسش است نه موضوعی برای نقدهای نسبی‌انگارها، پسامدرن‌ها یا پراگماتیست‌ها. او بیان می‎کند که نظریات نسبی‎انگارهایی همچون دریدا و رورتی  قابل دفاع نیستند و عقل را بمثابه یک دادگاه استیناف برمی‎شمارد که نه در مقابل عقاید و عادات دریافت شده از جامعه بلکه در مقابل مختصاتی از چشم‎اندازهای شخصی هر فرد می‎توان درون خودش چیزی به عنوان مرجع پیدا کند که در زمانی مشابه این مرجع، مرجعیت عمومی و جهانی دارد. عقلانیت یک مسیر از تمایز خود شخص از عقاید عمومی و اعمال دریافتی هر کس را به طور مبهم فراهم می‎کند. تفکر و استدلال به حکم چیزی مستقل از باورهای متفکر و حتی مستقل از جماعت متفکرانی که وی به آن تعلق دارد درست یا نادرست است. ما خودمان را واجد ظرفیت و تابعیتی می‌دانیم که به باورهای صادق راجع به جهان پیرامونمان، باورهای صادق راجع به قلمرو بی‌زمان منطق و ریاضیات و باورهای صادق راجع به انجام کار درست، شکل می‎بخشد. ما این ظرفیت و قابلیت‎ها را خطاناپذیر نمی‎دانیم؛ اما به تصور نیگل به معنای عینی، اغلب قابل اعتماد هستند و می‎توانند به ما معرفت دهند. موضع درونی طبیعی از زندگی آدمی را می‏پذیرد که جهانی واقعی وجود دارد و هنجارهایی ناظر در کار هستند که اگر از آن‎ها تبعیت کنیم، معمولا ما را به سمت و سوی پاسخ درست مسائل می‎کشاند.

در مجموع نیگل با تقریر این موضوع که دو نوع بسیار معمول از امور وجود دارند که در این جهان روی می‏دهند؛ یعنی اموری که در زمره واقعیت فیزیکی‎اند و اموری که در زمره واقعیت ذهنی‎اند، این مساله را مساله آیندگان می‌داند. وی با اصرار تلاش می‎کند تمرکز فیلسوفان آتی را با نوشته‎های خویش به این موضوع معطوف نماید؛ که درک دنیای طبیعی مجردی که شخص اکنون قادر به مشاهده آن است، همزمان مشتمل بر یک وضعیت فیزیکال عینی همراه با ذهنیت روحی- درونی فرد است.

سایه این تقریر بدیع در اندیشه نیگل، در سایر رویکردهای او دیده می‎شود. تا آنجا که نظریه تکامل نیز، دستخوش نقادی نوین و متفاوتی توسط وی گردیده است که در ذیل بدان خواهیم پرداخت.


#تامس_نیگل
#آلوین_پلنتینگا
#نظریه_تکامل
#داروینیسم #داروین
#داروینیسم_در_ترازو
#عبدالکریم_سروش
#روشنفکری_دینی
#چرا_بجای_آنکه_چیزی_نباشد_چیزی_هست
#فلسفه_تحلیلی
#فلسفه_ذهن
#فلسفه_دین
#فلسفه_علم


https://www.tgoop.com/Soroush_Philosopher

Telegram

عبدالکریم سروش و فلاسفه

کانالی برای آن ها که می اندیشند...
اندیشه ها و آرای دکتر عبدالکریم سروش و بزرگان عرفان و فلسفه
کانال رسمی دکتر سروش : @DrSoroush

www.tgoop.com/Soroush_Philosopher/5905

4.01K viewsSep 2, 2020 at 14:45

🔴◾️ #نظریه_تکامل در بوته نقد #تامس_نیگل [بخش ششم]


■بنیانهای اندیشه نیگل ۴


نیگل سپس به باور و شناخت می‌پردازد به این صورت که کارکردهای ذهنی مانند تفکر و استدلال‎ورزی و تحلیل نیز نمی‎تواند توسط طبیعت‎گرایی ماده ‏انگار تببین شود. زیرا بسیار نامحتمل است که انتخاب طبیعی بی‏ هدفی توانسته باشد موجوداتی با توانایی کشف واقعیات از طریق عقل را پدید آورد، آن هم واقعیاتی که عمیقا فراسوی ظواهرند.

در کتاب "حرف آخر" دفاع نیگل از عقلانیت همچون یک سبک پرسش است نه موضوعی برای نقدهای نسبی‌انگارها، پسامدرن‌ها یا پراگماتیست‌ها. او بیان می‎کند که نظریات نسبی‎انگارهایی همچون دریدا و رورتی  قابل دفاع نیستند و عقل را بمثابه یک دادگاه استیناف برمی‎شمارد که نه در مقابل عقاید و عادات دریافت شده از جامعه بلکه در مقابل مختصاتی از چشم‎اندازهای شخصی هر فرد می‎توان درون خودش چیزی به عنوان مرجع پیدا کند که در زمانی مشابه این مرجع، مرجعیت عمومی و جهانی دارد. عقلانیت یک مسیر از تمایز خود شخص از عقاید عمومی و اعمال دریافتی هر کس را به طور مبهم فراهم می‎کند. تفکر و استدلال به حکم چیزی مستقل از باورهای متفکر و حتی مستقل از جماعت متفکرانی که وی به آن تعلق دارد درست یا نادرست است. ما خودمان را واجد ظرفیت و تابعیتی می‌دانیم که به باورهای صادق راجع به جهان پیرامونمان، باورهای صادق راجع به قلمرو بی‌زمان منطق و ریاضیات و باورهای صادق راجع به انجام کار درست، شکل می‎بخشد. ما این ظرفیت و قابلیت‎ها را خطاناپذیر نمی‎دانیم؛ اما به تصور نیگل به معنای عینی، اغلب قابل اعتماد هستند و می‎توانند به ما معرفت دهند. موضع درونی طبیعی از زندگی آدمی را می‏پذیرد که جهانی واقعی وجود دارد و هنجارهایی ناظر در کار هستند که اگر از آن‎ها تبعیت کنیم، معمولا ما را به سمت و سوی پاسخ درست مسائل می‎کشاند.

در مجموع نیگل با تقریر این موضوع که دو نوع بسیار معمول از امور وجود دارند که در این جهان روی می‏دهند؛ یعنی اموری که در زمره واقعیت فیزیکی‎اند و اموری که در زمره واقعیت ذهنی‎اند، این مساله را مساله آیندگان می‌داند. وی با اصرار تلاش می‎کند تمرکز فیلسوفان آتی را با نوشته‎های خویش به این موضوع معطوف نماید؛ که درک دنیای طبیعی مجردی که شخص اکنون قادر به مشاهده آن است، همزمان مشتمل بر یک وضعیت فیزیکال عینی همراه با ذهنیت روحی- درونی فرد است.

سایه این تقریر بدیع در اندیشه نیگل، در سایر رویکردهای او دیده می‎شود. تا آنجا که نظریه تکامل نیز، دستخوش نقادی نوین و متفاوتی توسط وی گردیده است که در ذیل بدان خواهیم پرداخت.


#تامس_نیگل
#آلوین_پلنتینگا
#نظریه_تکامل
#داروینیسم #داروین
#داروینیسم_در_ترازو
#عبدالکریم_سروش
#روشنفکری_دینی
#چرا_بجای_آنکه_چیزی_نباشد_چیزی_هست
#فلسفه_تحلیلی
#فلسفه_ذهن
#فلسفه_دین
#فلسفه_علم


https://www.tgoop.com/Soroush_Philosopher

BY عبدالکریم سروش و فلاسفه