عبدالکریم سروش و فلاسفه

🔴◾️ روایت کارگزاران سازندگی از #لیبرالیسم


لیبرالیسم ِکارگزاران سازندگی، انصافاً در نوع خودش داستانی جالب و مضحک است. روایتی از لیبرالیسم که تن معلمان و پدران این مکتب را در گور می‌لرزاند! لیبرالیسم را هم مصادره می‌کند، گویی در عالم فقط این جماعت لیبرال‌اند.

خوانش کارگزاران از لیبرالیسم، خوانشی است متعهد و وفادار به نظام اسلامی؛ نظامی توتالیتر و ضدلیبرال، دشمن جامعه باز و در انتظار سرنگونی نظامات لیبرال. این جریان، وفاداری و تعهد خود را ثابت کرد؛ در انتصاباتی نمایشی که همه حذف شدند، مشارکت کرد و از تحریم‌کنندگان هم طلبکار بود. از چپ و رادیکالیسم هم دشنامی ساخته است برای نسبت دادن به کسانی که نقد و اعتراض بنیادین به نظام دارند. کارگزاران، می‌خواهد در ساختمان و ساختار نظام بماند و وفادار هم بماند. اما لیبرالیسم چگونه می‌تواند در یک ساختار ضدلیبرالی، بماند و متعهد به آن باشد؟

روایت سازندگی، به ایرانشهری با خوانش دکتر طباطبایی هم چسبیده است و اعتبار خودش را از آن می‌گیرد. حال آنکه نظریه ایرانشهری، ضدلیبرالی است. ایرانشهری رشد لیبرالیسم را خوش نمی‌دارد، از گرایش روشنفکران به اندیشه‌های لیبرالی در هراس است و به‌دنبال ایجاد حد و مرزی برای لیبرالیسم. ایرانشهری بر ناسیونالیسم سرکوب‌گری تکیه می‌کند که با ابرشخص‌هایی مستقل به‌نام ملت و کشور آغاز می‌شود؛ ابرشخص‌هایی که فردیت و آزادی فردی را می‌کوبند. برای همین ایرانشهری بر فلسفه‌ هگلی استوار است؛ فلسفه‌ای که، آنچنان که برلین و پوپر نشان دادند، جایی برای آزادی نمی‌گذارد. حال، کارگزاران به دنبال پیوند ناسیونالیسم سرکوب‌گر و لیبرالیسم است تا به ناسیونال‌لیبرالیسم برسد.

💠 #کارگزاران_سازندگی، لیبرالیسم را در یک چیز خلاصه کرده است و آن هم، #بازار_آزاد است؛ اقتصاد بازار، نفی مداخله دولت در بازار و آزادی اقتصادی. چه موافق‌اش باشیم چه نباشیم، نمی‌توانیم لیبرالیسم را تا این حد تقلیل دهیم.

روایت کارگزاران از لیبرالیسم، در برابر عناصر و مبانی سیاسی و فکری لیبرالیسم، مردد و مذبذب است. با این بهانه که بازار آزاد پیش‌شرط جامعه باز است، خود را بی‌نیاز می‌بیند از اینکه اندیشه و فکری برای جامعه باز داشته باشد. گویی جامعه باز، بدون داشتن مبنایی برای آزادی سیاسی و فرهنگی، ممکن است! و چه کسی باور می‌کند که جریان وفادار به دیکتاتوری دینی، به جامعه باز هم می‌اندیشد؟ تذبذب روایت کارگزاران وقتی آشکار می‌شود که بدانیم این برداشت می‌کوشد تا حق و حقوق‌مداری را، از فقه تکلیف‌اندیشِ تبعیض‌مدارِ بدوی بیرون بکشد و حق فردی را بر شرع تحمیلی بنا کند؛ بدون رفرم بنیادین دینی.

به حق که #لیبرالیسم با روایت کارگزاران سازندگی، چیزی جز یک نمایش قلابی و فریبنده نیست.

@shahrvand_sabz
@Soroush_Philosopher

www.tgoop.com/Soroush_Philosopher/5834

2.99K viewsAug 15, 2020 at 03:07

🔴◾️ روایت کارگزاران سازندگی از #لیبرالیسم


لیبرالیسم ِکارگزاران سازندگی، انصافاً در نوع خودش داستانی جالب و مضحک است. روایتی از لیبرالیسم که تن معلمان و پدران این مکتب را در گور می‌لرزاند! لیبرالیسم را هم مصادره می‌کند، گویی در عالم فقط این جماعت لیبرال‌اند.

خوانش کارگزاران از لیبرالیسم، خوانشی است متعهد و وفادار به نظام اسلامی؛ نظامی توتالیتر و ضدلیبرال، دشمن جامعه باز و در انتظار سرنگونی نظامات لیبرال. این جریان، وفاداری و تعهد خود را ثابت کرد؛ در انتصاباتی نمایشی که همه حذف شدند، مشارکت کرد و از تحریم‌کنندگان هم طلبکار بود. از چپ و رادیکالیسم هم دشنامی ساخته است برای نسبت دادن به کسانی که نقد و اعتراض بنیادین به نظام دارند. کارگزاران، می‌خواهد در ساختمان و ساختار نظام بماند و وفادار هم بماند. اما لیبرالیسم چگونه می‌تواند در یک ساختار ضدلیبرالی، بماند و متعهد به آن باشد؟

روایت سازندگی، به ایرانشهری با خوانش دکتر طباطبایی هم چسبیده است و اعتبار خودش را از آن می‌گیرد. حال آنکه نظریه ایرانشهری، ضدلیبرالی است. ایرانشهری رشد لیبرالیسم را خوش نمی‌دارد، از گرایش روشنفکران به اندیشه‌های لیبرالی در هراس است و به‌دنبال ایجاد حد و مرزی برای لیبرالیسم. ایرانشهری بر ناسیونالیسم سرکوب‌گری تکیه می‌کند که با ابرشخص‌هایی مستقل به‌نام ملت و کشور آغاز می‌شود؛ ابرشخص‌هایی که فردیت و آزادی فردی را می‌کوبند. برای همین ایرانشهری بر فلسفه‌ هگلی استوار است؛ فلسفه‌ای که، آنچنان که برلین و پوپر نشان دادند، جایی برای آزادی نمی‌گذارد. حال، کارگزاران به دنبال پیوند ناسیونالیسم سرکوب‌گر و لیبرالیسم است تا به ناسیونال‌لیبرالیسم برسد.

💠 #کارگزاران_سازندگی، لیبرالیسم را در یک چیز خلاصه کرده است و آن هم، #بازار_آزاد است؛ اقتصاد بازار، نفی مداخله دولت در بازار و آزادی اقتصادی. چه موافق‌اش باشیم چه نباشیم، نمی‌توانیم لیبرالیسم را تا این حد تقلیل دهیم.

روایت کارگزاران از لیبرالیسم، در برابر عناصر و مبانی سیاسی و فکری لیبرالیسم، مردد و مذبذب است. با این بهانه که بازار آزاد پیش‌شرط جامعه باز است، خود را بی‌نیاز می‌بیند از اینکه اندیشه و فکری برای جامعه باز داشته باشد. گویی جامعه باز، بدون داشتن مبنایی برای آزادی سیاسی و فرهنگی، ممکن است! و چه کسی باور می‌کند که جریان وفادار به دیکتاتوری دینی، به جامعه باز هم می‌اندیشد؟ تذبذب روایت کارگزاران وقتی آشکار می‌شود که بدانیم این برداشت می‌کوشد تا حق و حقوق‌مداری را، از فقه تکلیف‌اندیشِ تبعیض‌مدارِ بدوی بیرون بکشد و حق فردی را بر شرع تحمیلی بنا کند؛ بدون رفرم بنیادین دینی.

به حق که #لیبرالیسم با روایت کارگزاران سازندگی، چیزی جز یک نمایش قلابی و فریبنده نیست.

@shahrvand_sabz
@Soroush_Philosopher

BY عبدالکریم سروش و فلاسفه